خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا:
در بسیاری از روایات، نکوهش هایی از وضع «آخر الزّمان» می بینیم که معمولاً آخر الزّمان را به زمان های نزدیک قیام حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) تفسیر کرده اند؛ و در واقع، مفاسدی است که به مضمون «کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً» صحنه جهان را فرا می گیرد و دل های مشتاقان را برای پذیرش وجود مهدی(عج) که مظهر عدل و صلاح است، آماده می سازد.
عواملی که سبب بروز و گسترش فساد در آخر الزّمان می باشد، بسیار است که از جمله آن امور عبارتند از:
۱. دور ماندن از تعلیمات انبیاء و اوصیاء(علیهم السلام).
۲. فزونی وسایلِ فساد و هوسرانی و هوی پرستی.
۳. گسترش وسایل تبلیغاتی، که اجازه می دهد هر فسادی در گوشه ای از دنیا باشد، به وسیله آنها به همه جای دنیا کشیده شود.
۴. فزونی شبهات در مبانی دین و اخلاق، از طریق تفسیر به رأی و قرائات مختلف از معارف دینی و برنامه های عملی و اخلاقی.
۵. سلطه حاکمان جبّار و فاسد و مفسد، که هیچ چیز جز منافع مادّی خویش را به رسمیّت نمی شناسند و با سرگرم ساختن مردم - مخصوصاً جوانان - به انواع فساد، راه را برای نیل به مقاصد خود هموار می سازند.
به راستی، دینداری و دین باوری در چنین عصر و زمان هایی بسیار مشکل و طاقت فرساست و در واقع، این دوران، سخت ترین دوران آزمون های الهی برای بندگان است و هیچ کس جز پاکان و نیکانی که دست توسّل به دامان لطف الهی می زنند، از عهده چنین امتحانِ طاقت فرسایی بر نمی آیند!.(۱)
پی نوشت:
(۱). گردآوری از کتاب: پیام امام امیرالمؤمنین(علیه السلام)، مکارم شیرازی، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعی از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۸۶ شمسی، چاپ: اول، ج ۴، ص ۴۲۸.
نظر شما