به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ تصویب طرح ممنوعیت پوششهای اسلامی برای زنان مسلمان در پرتغال، موجی از نگرانی و اعتراض را در میان اقلیت کوچک مسلمان این کشور برانگیخته است. پارلمان پرتغال در ماه اکتبر، طرح پیشنهادی حزب راست افراطی «شگا» (Chega) را برای ممنوعیت استفاده از نقاب و برقع در اماکن عمومی به تصویب رساند؛ طرحی که به گفته فعالان مسلمان، نه ریشه در واقعیت اجتماعی دارد و نه پاسخگوی هیچ تهدید واقعی است، بلکه صرفاً ابزاری برای دامنزدن به اسلامهراسی و حذف نمادهای هویت دینی مسلمانان است.
این طرح که اکنون در مرحله بررسی در کمیته پارلمانی قرار دارد، در صورت نهایی شدن، برای زنانی که پوشش صورت دارند جریمهای تا سقف ۴ هزار یورو در نظر میگیرد. طبق متن قانون، «استفاده از پوششی که مانع نمایش چهره در فضاهای عمومی شود» ممنوع خواهد بود. این در حالی است که بنا بر سرشماری رسمی سال ۲۰۲۱، تنها حدود ۳۶ هزار مسلمان در پرتغال زندگی میکنند؛ اقلیتی در کشوری با جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفر.
زهره لودهیا، دانشجوی دکترای زیستشناسی و شهروند مسلمان پرتغالی که در لیسبون (Lisbon، پایتخت پرتغال) زندگی میکند، در گفتوگو با رسانهها تأکید کرده است که اساساً استفاده از برقع در پرتغال پدیدهای نادر است. او میگوید: «من با انگشتان دست میتوانم تعداد زنانی را بشمارم که نقاب دارند؛ برقع که تقریباً دیده نمیشود.» به گفته او، تصویب چنین قانونی بیش از آنکه جنبه اجرایی داشته باشد، «برای ایجاد جنجال و ترساندن جامعه مسلمان» طراحی شده است.
رهبر حزب شگا، آندره ونتورا (André Ventura)، که سابقه فعالیت رسانهای بهعنوان مفسر فوتبال را دارد، این طرح را با ادعاهایی درباره «امنیت عمومی» و «حقوق زنان» توجیه کرده است؛ ادعاهایی که به باور زنان مسلمان، فاقد هرگونه اعتبار است. لودهیا تأکید میکند که پوشش اسلامی انتخابی شخصی و مبتنی بر ایمان است و دولت یا جریانهای سیاسی حق مداخله در آن را ندارند.
ناظران سیاسی معتقدند رشد سریع حزب شگا، که از سال ۲۰۱۹ از یک کرسی به ۶۰ کرسی پارلمان رسیده، بخشی از موج گسترده راست افراطی در اروپا است. دیوگو لموس، تحلیلگر سیاسی و نویسنده خبرنامه «پرتغال دیکودد»، میگوید طرح ممنوعیت برقع بیش از آنکه یک ضرورت اجتماعی باشد، ابزاری برای تحریک افکار عمومی و جذب رأیدهندگان ناراضی است؛ بهویژه در شرایطی که پرتغال با بحران مسکن، ضعف نظام سلامت و کاهش اعتماد عمومی به طبقه سیاسی مواجه است.
جامعه مسلمان پرتغال، که بخش قابل توجهی از آن را مهاجران بنگلادشی تشکیل میدهند، طی سالهای اخیر افزایش فضای اسلامستیزانه و مهاجرستیزانه را بهوضوح احساس کرده است. رانا تسلیمالدین، از چهرههای شناختهشده جامعه بنگلادشی در لیسبون، تصریح کرده است که در سه تا چهار سال گذشته، نشانههای نگرانکنندهای از رشد اسلامهراسی در کشور دیده میشود، هرچند بسیاری از مهاجران ترجیح میدهند از درگیری مستقیم سیاسی پرهیز کنند.
فعالان مسلمان هشدار میدهند که طرحهایی از این دست، تأثیر مستقیمی بر زندگی روزمره زنان مسلمان دارد. لودهیا میگوید فضای رسانهای و سیاسی ایجادشده باعث شده برخی زنان محجبه احساس ناامنی کنند و حتی از حضور در فضاهای عمومی بترسند. به گفته او، زنانی که نقاب دارند نگراناند که در صورت تصویب نهایی قانون، عملاً در خانه محبوس شوند.
در واکنش به این فشارها، گروهی از زنان مسلمان پرتغالی اقدام به راهاندازی فعالیتهای رسانهای و اجتماعی کردهاند تا صدای خود را به جامعه برسانند. آنان تأکید دارند که مسلمان بودن با شهروند پرتغالی بودن در تعارض نیست و این قوانین، نهتنها آزادی دینی، بلکه اصول بنیادین حقوق بشر را نیز نقض میکند. فعالان هشدار میدهند که تجربه تاریخی اروپا نشان داده است محدودیتهای بهظاهر کوچک علیه اقلیتها، میتواند به روندی خطرناک از سلب تدریجی حقوق اساسی منجر شود.
.........
پایان پیام
نظر شما