خبرگزاری اهل‌بیت(ع) – ابنا - هجمه به دین و اهانت به کتاب آسمانی و دیگر نمادهای دینی و مذهبی، تاریخی به قدمت تشریع دین دارد. از مسائل پرتکرار در قرآن کریم، برخورد ناشایست و اهانت به انبیاء و فرستادگان الهی است. طبق آیات قرآن، اهانت به انبیاء الهی در امت‌های سابق مسئله‌ای فراگیر بوده و هیچ رسول و نبی‌ای از این رفتار ناشایست قوم خود آسوده نبوده است.
میزان اهانت به رسولان الهی به حدی بوده که قرآن کریم می‌فرماید: «أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَؤُا الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذینَ مِنْ بَعْدِهِمْ لا یَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللَهُ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَرَدُّوا أَیْدِیَهُمْ فی أَفْواهِهِمْ وَ قالُوا إِنَّا کَفَرْنا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَ إِنَّا لَفی شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونَنا إِلَیْهِ مُریب» (إبراهیم/9). در آیات متعددی نیز به استهزاء پیامبران و کلمات وحی اشاره شده است که نشان از اهانت‌ها به دین و فرستادگان الهی از ابتدای تشریع دین است.
شاید اولین اهانت به کتاب وحی در قالب قرآن‌سوزی، واقعه «حراق المصاحف» است که اعتراض شدید امیرالمومنین حضرت امام علی(ع) را به دنبال داشته است. در آن روز حضرت خطاب به ابوذر می‌فرماید: «امروز در عالم اسلام حادثه‌ای بزرگ به وقوع پیوسته و کتاب خدا این‌گونه سوزانده شده و چنین رواست که خداوند متعال آتش را بر کسانی که با کتاب او چنین برخورد کرده‌اند، مسلط سازد». (طوسی محمد بن الحسن، اختیار معرفة الرجال، مشهد، دانشکده الهیات و معارف، ۱۳۴۸، ص ۲۵)
در عصر حاضر نیز، اهانت به کتاب مقدس از جمله قرآن کریم مکرر اتفاق افتاده و طی روزهای گذشته در سوئد و دانمارک نیز انجام گرفته است، اما آنچه مهم است تبیین اهداف پشت‌پرده و چرایی این اقدامات موهن است. پرواضح است که این اقدام هدفمند و برنامه‌ریزی شده از سوی سازمان‌های جاسوسی و امنیتی غرب انجام می‌شود و ضروری است که بررسی علل و نحوه مواجهه و مقابله با این اهانت‌ها مورد توجه مسلمانان، دولت‌ها و کشورهای اسلامی و همچنین رسانه‌ها قرار گیرد.
در همین زمینه خبرگزاری اهل‌بیت(ع) – ابنا –گفت‌وگویی با حسین الدیرانی از متفکران و اساتید علوم اسلامی و از اعضای برجسته مركز اسلامي ملبورن استرالیا داشته است که در ادامه می‌خوانید:
ابنا: جناب آقای دیرانی، لطفاً در ابتدا خودتان را معرفی کنید.
بسم الله الرحمن الرحيم. بنده نویسنده، پژوهشگر علوم دینی، فعال رسانه‌ای و نماینده و خدمتگزار مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) و نماینده موسسه بین‌المللی عاشورا در استرالیا هستم.
ابنا: همانطور که مستحضرید، اخیرا در کشورهای سوئد و دانمارک توهین‌هایی به کتاب وحی انجام شد، این اهانت‌ها را چگونه و در راستای چه اقدامی ارزیابی می‌کنید؟
توهین به قرآن کریم در کشورهای اروپایی با حمایت و نظارت برخی مقامات دولتی و امنیتی صورت می‌گیرد و افرادی که این عمل شنیع جنایتکارانه را انجام می‌دهند، حمایت می‌شوند. این اقدام پروژه‌ای مرتبط با صهیونیسم جهانی است که در وهله اول به دنبال آگاهی از واکنش کشورهای اسلامی و مسلمانان و میزان دلبستگی آن‌ها به این کتاب مقدس است.
قرآن کریم به دلیل برخورداری از آیات نازل شده الهی بر قلب حضرت محمد(ص) قابل تغییر نبوده و به عنوان سدی غیر قابل نفوذ در برابر نقشه‌های شیطانی آنان برای گسترش ناهنجاری‌ها و انحرافات اخلاقی و تغییر احکام الهی خواهد بود.
این اهانت‌ها آزمایشی برای مسلمانان جهان و نحوه پاسخ آنان در دفاع از مقدسات خویش به ویژه قرآن کریم است.
ابنا: به نظر شما اهانت به مقدسات مسلمانان و قرآن‌سوزی‌ها از جایی مدیریت می‌شوند یا اقدامات گروه‌های خردی هستند که به‌صورت پراکنده دارد اتفاق می‌افتد؟
توهین به مقدسات مسلمانان در قالب سوزاندن قرآن کریم و تحریک برخی عناصر به بی‌احترامی به اعتقادات و تضعیف رهبری معنوی و سیاسی، روشی است که توسط سرویس‌های اطلاعاتی جهانی و از سوی رژیم صهیونیستی مدیریت می‌شود و شامل اقدامات گروه‌های کوچک افراطی است که غالبا تحت مدیریت، نظارت و حفاظت سازمان‌های اطلاعاتی هستند.
در غیر این صورت چگونه می‌توان حمله پلیس دانمارک به یک زن عراقی در دفاع از قرآن را توجیه کرد. دیدید که در دانمارک آن زن عراقی قرآن را از دست بدخواهان و اهانت‌کنندگان گرفت، اما پلیس امنیت دانمارک با یورش به سمت این زن عراقی، قرآن را از دست او گرفت و به جنایتکاران بازگرداند تا بتوانند آزادانه آن را سوزانده و به این کتاب آسمانی توهین کنند! این اقدام به غیر از اینکه اهانت به قرآن از سوی سازمان‌های امنیتی حمایت و اجرا می‌شود توجیهی ندارد.
آیا هیچ مسلمانی جرئت دارد پرچم همجنسگرایان را در اروپا به آتش بکشد؟ و اگر یکی از مسلمانان این کار را می‌کرد، پلیس چه برخوردی با او می‌کرد؟ حتما پلیس به او حمله و او را زندانی و مجازات می‌نمود.
ابنا: به نظر شما کشورهای اسلامی برای مقابله با نفرت‌پراکنی علیه مسلمانان باید چه اقداماتی انجام دهند؟
همه دولت‌های اسلامی باید در برابر کشورهایی که از مجرمان متجاوز به قرآن حمایت می‌کنند، موضع قاطعی اتخاذ کنند که نقطه آغازین آن فراخواندن سفرای خود و اخراج سفرای کشورهای بی‌تفاوت و قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی است.
اعلام فراخوان برای برگزاری کنفرانس فوری و ارائه پیشنهادهای جدی بی‌نقص به سازمان ملل متحد برای محکومیت اهانت‌کنندگان به قرآن کریم و مقدسات مسلمانان و کسانی که نفرت، خشونت و تحریک علیه مسلمانان را گسترش می‌دهند، از اقداماتی است که باید انجام پذیرد. وقتی کسانی هولوکاست را زیر سوال می‌برند، از سوی کشورهای غربی برچسب یهودستیزی به آن‌ها زده می‌شود و از سوی مجامع بین‌المللی محکوم می‌شود. مقدسات مسلمانان از همه موازین حقوقی و وضعی مقدس‌تر است.
ابنا: رسانه‌های مختلف در جهان تلاش می‌کنند، اسلام را دینی خشن و مسلمانان را به عنوان تروریست به مردم اروپا معرفی کنند؛ به نظر شما در برابر این هجمه رسانه‌ای چه باید کرد و وظیفه یک مبلغ مسلمان در چنین شرایطی چیست؟
معرفی اسلام توسط رسانه های جهانی به عنوان دین خشونت و متهم کردن مسلمانان کشورهای غربی، عربی و اسلامی به تروریسم بخشی از جنگ سازمان یافته جهانی علیه اسلام و مسلمانان است.
همه به یاد داریم که رئیس جمهور وقت آمریکا، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی گفت: اسلام و مسلمانان، دشمن جدید پس از کمونیسم هستند. بیانیه دبیرکل ناتو در سال 1995 میلادی مبنی بر اینکه خطر اسلام سیاسی برای غرب، کمتر از کمونیسم نیست، در همین راستا بود.
بنابراین علاوه بر حمله به عراق، افغانستان، سوریه، جنگ یمن و لبنان و حمایت از رژیم صهیونیستی برای ادامه اشغال فلسطین و تصرف آنچه از فلسطین باقی مانده است، جنگ سیستماتیک و راهبردی فرهنگی را در پیش گرفتند که هتک حرمت اماکن مقدس و کتاب آسمانی قرآن بخشی از این جنگ است.
مقابله با رسانه‌های متخاصم غربی، مستلزم این است که همگان با در نظر گرفتن صنعت و هنر رسانه، جبهه رسانه‌ای را در مقابل رسانه‌های غربی شکل دهند، حتی اگر توانمندی‌ها ضعیف و نامتناسب با بازوهای رسانه‌ای جهانی صهیونیستی دشمن باشد.
مبلغان اسلام نیز باید به وظیفه خود در جهت‌دهی به مردم و جامعه و تربیت آنان در برابر حملات خصمانه رسانه‌ای غرب عمل کنند و این امر جهاد تبیین تلقی می‌شود.
ابنا: وضعیت اسلام‌ستیزی در استرالیا به چه صورتی است و شیعیان در این کشور از چه محدودیت‌هایی برخوردارند؟
دشمنی با مسلمانان در استرالیا به دلیل سیاست دولت استرالیا مبنی بر حفظ سیاست کثرت‌گرایی فرهنگی، ذپدیده عمومی نیست و جامعه مبتنی بر تکثر فرهنگی و اجتماعی است و دولت استرالیا برای مسلمانان احترام قائل است، زیرا روش آنان صلح‌جویانه و مسالمت‌آمیز و کمک به ساخت استرالیا بر اساس معماری علمی است.
با این حال، گروه‌های راست افراطی نژادپرستی هستند که نفرت شدیدی از مسلمانان دارند و یکی از آن‌ها، تروریست استرالیایی «برنتون تارانت» است که بزرگترین کشتار نیوزیلند در سال 2019 را رقم زد و با حمله به دو مسجد 51 نفر را شهید و ده‌ها نفر را زخمی کرد.
در مورد فعالیت شیعیان هم، هیچ محدودیتی برای این فعالیت‌ها در استرالیا وجود ندارد.
ابنا: بیشتر توهین‌های مطرح‌شده علیه مسلمانان در استرالیا در چه زمینه‌هایی است؟
همانطور که قبلاً اشاره کردم، هیچ سیاست توهین‌آمیزی علیه مسلمانان در استرالیا وجود ندارد و هیچ مورد معینی از افراط گرایی مانند کشورهای اروپایی وجود ندارد، دولت استرالیا اجازه نمی دهد که در استرالیا نفرت ایجاد شود زیرا این امر بر امنیت ملی استرالیا تأثیر می‌گذارد.
ابنا: مسلمانان بیشتر در کدام منطقه استرالیا حضور دارند؟
مسلمانان استرالیا بیشتر در شهر سیدنی و ملبورن هستند، اما در هر پنج ایالت استرالیا نیز به تعداد متفاوت حضور دارند.
ابنا: آیا تابه‌حال شده که شخص شما یا یکی از نزدیکانتان به دلیل دین‌تان مورد خشونت قرار بگیرید؟
من شخصاً از 48 سال پیش که هجرت کردم، به خاطر مسلمان بودنم مورد آزار و اذیت قرار نگرفتم و حتی بستگانم بخاطر اسلام با من بدرفتاری نکرده‌اند.
ابنا: مواضع دولت استرالیا نسبت به مسلمانان چگونه است؟
موضع دولت استرالیا در قبال مسلمانان موضع مثبتی است و ارتباط و همکاری مستمری بین دولت استرالیا و جامعه اسلامی برقرار است. دولت در خصوص مشارکت در رویدادهای اسلامی، اعطای حق آزادی برای انجام شعائر اسلامی و حفاظت از مراکز اسلامی در معرض هرگونه حمله تروریستی، تلاش می‌کند.
ابنا: رسانه‌های اسلامی چقدر در عرصه شناساندن چهره دشمنان داخلی، منطقه‌ای و جهانی مسلمانان موفق بوده‌اند و شما به‌عنوان نویسنده و فعال رسانه‌ای در این زمینه چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
رسانه‌های اسلامی متعهد به خط محور مقاومت در بخش بیرونی، درونی و جهانی مشغول مبارزه هستند، امروز شاهد هستیم که شبکه‌های اجتماعی جهانی مانند فیس‌بوک، توییتر، اینستاگرام، واتس‌اپ و... صفحات همه رسانه‌های فعال در زمینه انتشار اخبار مقاومت و سخنان رهبران را محدود می‌کنند، اما هرگاه دری را ببندند، ما در دیگری باز می‌کنیم و جنگ رسانه‌ای و جهاد تبیین حتی با تلاش‌های شخصی در جریان است؛ «يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ».
آشکار کردن چهره دشمنان رسانه‌ای مسلمانان با تحقیق و بررسی در نشریات و رسانه‌های مخالفان آسان است که در خارج و داخل کشورهای اسلامی منتشر می‌شود. خداوند به ما توفیق عنایت فرماید که بتوانیم بسیاری از این فعالیت‌ها را در قالب مقالاتی دقیق و حرفه‌ای پاسخ دهیم.
............................
پایان پیام
