خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:
پیادهروی اربعین فراتر از یک زیارت مذهبی، فرصتی برای سنجش عمق ایمان و خلوص نیت انسانهاست، در این مسیر پر فراز و نشیب میزان عشق، اخلاص و ایمان زائران سنجیده می شود.
این همایش چند میلیونی باشکوه امروزه به نماد پرشکوه وحدت، قدرت مسلمانان جهان و اتحاد میان مسلمانان تبدیل شده و در برابر مستکبران جهان امروز، عرض اندام مسلمانان در قامت جهانی به شمار میرود.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر «مرتضی صانعی» عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در آستانه اربعین حسینی در یادداشتی به واکاوی و تبیین نقش تمدن سازی پدیده پیادهروی اربعین، پرداخته است که تقدیم خوانندگان ابنا میشود:
**پیاده روی اربعین: «طوفان مصلحانه عزت»**
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: مرتضی صانعی
(عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره))
◀️ ۳۰ مرداد ۱۴۰۳
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
امروز پیاده روی اربعین از فضای عاطفی و احساسی محض به سمت «فضای عقلانی و حکمرانی متدینان» تبدیل شده و جهانیان را مبهوت خود ساخته است.
اگر روزی جابر بن عبدالله انصاری به رسم ادب و تعزیت به زیارت سیدالشهدا رفت و خود را روی مرقد مطهر ایشان انداخت و از ظلم و ستم طاغوت به سوی خدا شکایت برد؛ امروز شیعیان آن حضرت عزتمندانه به سوی حرم مطهرش پیاده روی می کنند تا پیام غلبه خون بر شمشیر را نمایان سازند.
در واقع پیاده روی اربعین، امروز تبدیل به «الگوی عقلانیت دینی» در مواجهه با ظلم استکبار زمانه شده، تا این پیام را به جهانیان مخابره کند که این «طوفان مصلحانه» روزی بساط طاغوت را جمع خواهد کرد.
از این روی می توان ادعا کرد پیاده روی اربعین مدلی از «رفتار حکمرانی دینی» است که ضمن توجه به بعد احساسی و عاطفی کربلا و حزن و اندوه آن؛ پیام «فان حزب الله هم الغالبون» را به جهان ارسال می کند.
حضور شیعیان، سنیان، مسیحیان و سایر ملل و نحل در این پیاده روی، گویای پیام روشنی از سوی دین مداران و ظلم ستیزان به طاغوتیان زمان است که باید به ظلم و ستم خود پایان دهند و خود را بیش از این در منجلاب طغیان و فساد آلوده نکنند.
.............................
پایان پیام/ ۲۶۸