۲۵ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۸:۴۶
آیت‌الله علم‌الهدی: ابزار انبیاء برای نجات مردم، محبت و عشق بود/ پیروی از سیره رفتار پیامبر(ص) در ارتباطات اجتماعی

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی گفت: سرمایه انبیا در نجات مردم از ظلم و ستم عشق و محبتی بود که از خود در قلب مردم ایجاد می‌کردند؛ پیامبر اکرم (ص) در نفوذ در قلب‌ها و دوست داشتن مردم بسیار فوق‌العاده بودند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در دوازدهمین جلسه تفسیر آیات قرآن کریم در ماه مبارک رمضان که به میزبانی حسینیه دفتر نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: یازدهمین آیه از آیات زندگی با آیه‌ها، آیه ۱۲۸ سوره مبارکه توبه است، این آیه درباره بیان چند خصوصیت در مورد پیامبر (ص) است که اوج عاطفه و محبت ایشان را نسبت به امت ثابت می‌کند.

نجات مردم از ظلم و فساد، هدف رسالت پیامبران

ایشان با بیان اینکه هدف رسالت پیامبران نجات مردم از ظلم و فساد بوده است، افزود: ریشه مفاسد اجتماعی مردم ظلم هست که زور و زر در یک نقطه متمرکز شده و به اجحاف منتهی می‌شود که به حدود مردم تجاوز می‌کنند.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: خداوند متعال با قدرت قهاری خود می‌توانست کاری کند که قوی‌ترین ظالم‌ها را با ضعیف‌ترین ابزارها نابود کند، اما این کار را نکرد و پیامبران را برای ارشاد مردم مبعوث کرده تا خود مردم ظالم را از بین ببرند.

ابزار انبیاء برای نجات مردم، محبت و عشق بود

ایشان با طرح این پرسش که ابزار اجرایی انبیا در به راه انداختن مردم برای نابودی ظالم چه بود، عنوان کرد: انبیا آمدند، قلب مردم را به خود متوجه کرده و با محبت با آن‌ها رفتار کردند لذا مردم با ارادتی که نسبت به پیامبران داشتند، قیام کردند و ظلم را از بین بردند؛ نمونه این نوع محبت و ارتباط با مردم را می‌توان در رهبری امام خمینی (ره) تا پیروزی انقلاب اسلامی نیز مشاهده کرد.

آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: بنابراین سرمایه انبیا عبارت بود از عشق و محبتی که از خود در مردم ایجاد می‌کردند و آن عامل پیشرفت تمام انبیا در تاریخ بشر بوده است؛ پیامبر اکرم (ص) در نفوذ در قلب‌ها و دوست داشتن مردم بسیار فوق‌العاده بودند.

ایشان افزود: خداوند متعال در آیه ۱۲۸ سوره توبه می‌فرماید «لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ»؛ مردی و پیامبری از خود شما آمد، یعنی رابطه پیامبر با مردم جانی و باطنی است لذا پیامبر (ص) به‌گونه‌ای بودند که وقتی فردی با ایشان برخورد می‌کرد، فکر می‌کرد که  صمیمی‌ترین رابطه را پیامبر (ص) دارد.

عضو مجلس خبرگان رهبری تأکید کرد: پیامبر (ص) نسبت به ناراحتی مردم، ناراحت می‌شدند و نسبت به خوشحالی آن‌ها شادمان می‌شدند؛ به‌طور مثال پیامبر (ص) یک روز نماز را سریع تمام کردند؛ از ایشان پرسیدند که چرا نماز را سریع تمام کردید، قرار هست وحی بر شما نازل شود؟ ایشان فرمودند شما مگر گریه آن کودک را در میان زنان نشنیدید؟؛ لذا پیامبر (ص) حتی نسبت به گریه یک کودک حساس بودند و به او فکر می‌کردند.

ایشان بیان کرد: سوره مبارکه توبه با برائت و بیزاری پیامبر (ص) نسبت به مشرکین آغاز می‌شود و در پایان با محبت و عشق پیامبر (ص) نسبت به مسلمانان به اتمام می‌رسد؛ تعبیری که قرآن نسبت به پیامبر و اصحاب ایشان در مورد دوست و دشمن به کار می‌برد این هست که «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم».

پیروی از سیره رفتار پیامبر(ص) در ارتباطات اجتماعی

آیت‌الله علم‌الهدی گفت: خصوصیت دوم پیامبر اکرم(ص) «حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ» به معنای حریص بودن ایشان نسبت به مردم است که این اصرار تنها به هدایت مردم نبود بلکه تمام امور مرتبط با مردم را شامل می‌شود.

ایشان ابراز کرد: وظیفه ما در مقابل گرفتاری‌های افراد این هست که بی‌تفاوت نباشیم؛ اگر سیره رفتاری پیامبر(ص) در بین ما فرهنگ شد، خیلی از مسائل دیگر وجود نخواهد داشت؛ نکته تفسیری دیگری که در این آیه وجود داشت «بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ» است، یعنی پیامبر اکرم (ص) نسبت به مؤمنین هم رأفت و هم رحمت دارند.

..............................

پایان پیام/ ۲۶۸

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha