حجاب؛ فقط یک پوشش نیست!

خبرگزاری بین المللی اهل بیت (ع) ابنا- حجاب، گویای انتخاب یک عقیده است و آدمی، عقیده و مرام را با دو خصیصه (شناخت) و (انتخاب) بر می گزیند، بدان می بالد و براساس آن زندگی می کند و تمامی رفتارهای خود را براساس آن شکل می دهد.

هرچه شناخت و اختیار انسان عمیق تر شود، عقیده و مرام او نیز پایدارتر است. حجاب نیز این چنین است؛ یعنی محصول شناخت و بینش هایی است که (زن) از هستی، انسان، روابط اجتماعی و چگونگی تکامل و رشد صحیح خود دارد. او بدین باور رسیده است که با پوشش دادن به خود، سیر معنوی جامعه را سرعت می بخشد و مانعی بر سر راه به وجود نمی آورد.

چرا که چه زن و چه مرد، جاذبه های ثروت، شهرت، مقام و یا بدن را به چشم دیگران آورد، رهزنی کرده و آدمیان را از مسیر رشد و فلاح باز داشته است. مشغول داشتن انسان ها به جاذبه ها و به نمایش گذاشتن آن ها، چشم و دل انسان های کم ظرفیت را کور می کند و از نور معرفت محروم می دارد؛ از همین رو است که (حجاب) و (پوشش) واجب شده است.

این چنین پوشش، برای سیه دلانی که به (فلاح) و (رستگاری) نمی اندیشند و در صدد تاراج سرمایه و جاذبه ها هستند همیشه مانع بزرگی بوده است، از این رو در طول تاریخ همواره در صدد کشف حجاب از زنان بوده اند.

استعمارگران که چادر و حجاب کامل را دژی آهنین بر سر راه اهداف شوم و پلید خود می دیدند، کوشیدند تا آن را از بین ببرند. در ایران این کار به دست رضاخان صورت گرفت، به طوری که با رواج تجددطلبی و گرایش به مظاهر غربی در کشور، بازار غرب زدگی رونق یافت و حتی هم زمان در مصر، تونس و اندونزی نیز آغاز شد.

در زمانی که رژیم شاه سخت می کوشید تا فرهنگ برهنگی و بی بندوباری و بی حجابی را ترویج کند، استاد شهید مطهری همواره تلاش می کرد تا با این منکر مبارزه کند. او معتقد بود چون دانشکده الهیات مکانی محترم و مقدس است، خانم های دانشجو باید حجاب اسلامی را رعایت کنند.

استاد سید محمد باقر حجتی در این باره می نویسد: در یکی از سال ها که شمار داوطلب ورود به دانشگاه الهیات، نخست رو به فزونی نهاده بود و داوطلب ها عبارت از چندصد نفر بودند که شماری از آن ها را دختران تشکیل می دادند. و قهراً در آن روز شماری از زنان بی حجاب بودند.

استاد بزرگوار شهید آیت اللّه مطهری این مطلب را قبلاً پیش بینی کردند و از آن جا که سخت تلاش می نمودند فضای دینی دانشگاه با ورود زنان بی حجاب آسیب نبیند، در یکی از جلسات شورا پیش نهاد کردند که دختران و زنانی که می خواهند در این دانشکده به تحصیلات خود ادامه دهند، باید با پوشش محتشم (دارای حجاب شرعی) باشند وگرنه دانشگاه از ادامه تحصیل آن ها معذور است.

این پیش نهاد مورد تصویب اعضای شورا و رئیس وقت دانشگاه ـ که شخصی آرام و متین بود و به استاد آیت اللّه شهید مطهری بسیار احترام می گذاشت ـ قرار گرفت. قبل از شروع کنکور اختصاصی دانشکده، استاد گران مایه تعداد زیادی روسری تهیه کردند و در روزهایی که از کشف حجاب در رسانه های گروهی ـ اعم از مطبوعات و رادیو تلویزیون ـ تعریف و تمجید می کردند، بخشی از این روسری ها را به نگهبان درب جنوبی و بخشی را به نگهبان درب شمالی دانشکده سپرد و به آن ها فرمود:

هر داوطلب زن که بدون حجاب وارد دانشکده می شود، یکی از این روسری ها را به او هدیه کنید تا سر و گردن خود را با آن بپوشاند و بدون حجاب به دانشکده ای که بسان یک مکان مقدس است، نیاید. در آن روز از این روسری ها استقبال خوبی به عمل آمد.

مستر همفر، جاسوس انگلیس می گوید: در مسئله بی حجابی زنان باید کوشش فوق العاده ای به عمل آوریم تا زنان مسلمان به بی حجابی و رها کردن چادر مشتاق شوند پس از آن که حجاب زن با تبلیغات و سعی ما از میان رفت، وظیفه مأموران ما آن است که جوان را به عشق بازی و روابط نامشروع با زنان تشویق کنند و بدین وسیله فساد را در جوامع اسلامی گسترش دهند. لازم است زنان غیرمسلمان کاملاً بدون حجاب ظاهر شوند تا زنان مسلِم از آنان تقلید کنند.

متأسفانه همان تفکر امروزه با ترفندها و شیوه های جدید به وسیله بعضی از دگراندیشان کج اندیش القا می شود تا از این طریق زمینه تضعیف اصل حجاب و ترویج فرهنگ برهنگی و هرزگی فراهم شود و حیثیت زنان پایمال گردد.

فلسفه حجاب

حجاب یعنی پوششی که کرامت, عفت و وقار زنان و دختران را تضمین کند و هر چیزی که این نظر را تأمین کند حجاب است. خداوند عفاف و حیا را برای زن جزو خصلت وجودی او قرار داده است، از این رو همه زنان مسلمانی که دارای فطرت پاک هستند دارای این خصلت می باشند. عفاف، روح پوشش است و پوشش کالبد آن؛ عفاف، فلسفه حجاب است و حجاب، تضمین کننده عفاف و حیا می باشد.

البته حجابی که اسلام برای زنان تعیین فرموده به معنای در خانه ماندن و نداشتن فعالیت اجتماعی نیست بلکه زنان با رعایت کامل حجاب می توانند در اجتماع و هر جا که ضرورت داشته باشد، حضور داشته باشند.

هنگامی که خلیفه دوم درباره فدک در مسجد با مردم صحبت می کرد، حضرت زهرا (ع) برای دفاع از خود به همراه عده ای از زنان با پوششی که حتی کفش آن حضرت نیز معلوم نبود، به طرف مسجد رفت و یا حضرت زینب (ع) که بعد از شهادت امام حسین (ع) در بین راه کوفه و شام و در مجلس یزید به سخنرانی پرداخت. این دو نمونه روشن نشان دهنده آن است که اسلام با حضور زن در اجتماع مخالف نیست اما شرط آن این است که حجاب اسلامی را به طور کامل رعایت کنند.

اسلام می خواهد زن وقار، کرامت و شخصیت خود را حفظ کند از این رو پوشش را برای او واجب کرد و هیچ پوششی نیز بهتر از چادر سیاه نیست که تضمین کننده عفاف است.

پی نوشت ها و منابع:

1- مسئله حجاب، استاد شهید مطهری.

2- نظام حقوق زن در اسلام، استاد شهید مطهری.

3- بلوغ دختران، مهدی مهریزی.

4- بحثی پیرامون مناسب ترین پوشش زنان و اهمیت چادر و حجاب زنان، علی دوانی، روزنامه رسالت.

5- بررسی فلسفه پوشش و حجاب در اسلام، احمد حیدری گرجی، روزنامه اطلاعات.

6- آئین بهزیستی اسلام، احمد صبوری.

7- حجاب شرعی در اسلام، محمدباقر بهبودی، مجله حوزه.

8- حجب از دیدگاه قرآن و سنت، فتحیه فتاحی زاده.

9ـ مجله با معارف اسلامی آشنا شویم، شماره 42، ص140.

10ـ خاطرات مستر همفر، ترجمه دکتر محسن مؤیدی، ص84.