حکایت خیر و شر

خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع)_ابنا: حکایت از باب اول در سیرت پادشاهان :درویشی مستجاب الدعوة در بغداد پدید آمد حجاج یوسف را خبر کردند بخواندش و گفت دعای خیری بر من کن.

گفت : خدایا جانش بستان !

گفت از بهر خدای این چه دعاست ؟گفت این دعای خیرست ترا و جمله مسلمانان را.

ای زبردست زیر دست آزار

گرم تا کی بماند این بازار

به چه کار آیدت جهانداری

مردنت به که مردم آزاری(1)

وجود آدمی یا خیر است برای اطرافیان یا شر امکان خنثی بودن اثر حضور نزدیک به محال است.

یا خیری که از وجودت بهره می برند یا شری که از گزندت یا فرار می کنند یا می مانند و عذاب می کشند و شکایت به درگاه خدا می برند. هرچقدر دامنه وگستره اختیارات فرد در جهان بیشتر باشد میزان خیرو شری که به اطرافیان از وجودش میرسد بیشتر است . خدا نکند که حاکم و پادشاه باشی و شرور و آشوب گر که نمونه اش را در جبهه استکبارامروز به وضوح می بینیم، اما لازم نیست حتماً ملتی از مملکتی زیر دستت باشند گاهی حتی همین فرزندان و اهل خانواده زیردست محسوب می شوند.

روح فرعون وجود هر کسی قبل از بیدار شدن به دست خودش باید غرق شود. آدمیزاد از بیرون و در مقام داور شاید اهل تشخیص باشد و نفس دیگران را خوب وارسی کند و نسخه و علاج درد برای دیگران بپیچد اما وقتی پای منیت و خودیت به میان باشد کار سخت می شود انواع جهل ها مانع تشخیص درد باطن است.

این خصلت وحشی گری که امروز از حکام جهان می بینیم ، کم کم به این اژدهای خونخوار تبدیل شده با تاییدات اشتباه اطرافیان با بی تفاوتی بر کردار بد از جانب بینندگان، مواظب باشیم ضحاک پرور نباشیم و فرعون بر جهان حاکم نکنیم که همه در حد حضور و بروز مان  دروقایع اطرافمان مؤثریم .

این تک تک ما هستیم که زمین را با اهلش به سمت کمال وجودیش سیر می دهیم، هرکسی به اندازه وسعش می تواند این قافله را ساربانی کند یکی با قلمش یکی با بیانش و دیگری با شناخت جایگاهش در این کاروان... می شود طوری بود و زیست که همه از نبودت احساس تنگی کنند و یا به گونه ای زندگی کرد که همه برای رهایی از شرت دعا کنند.

اگر هدف در زندگی همراه با پرورش نفس و چشاندن خوراک خوشایند به آن تعریف شود ،می شود آنچه که شاهد رخ دادنش هستیم ، برای تازاندن این اسب سرکش انواع توجیهات ردیف می شود تا بدون مانع به مقصد و مقصود برسند.

چشم کور و گوش کر از دیدن و شنیدن حق می شود.

تکلیف سنگینی بر دوش داعیه داران تربیت است، که دیو تحویل جامعه بشری می دهند یا فرشته؟

گروهی برای آیندگان که اطرافیان از وجودشان حض ببرند،یابرای خلاصی از شرشان استغاثه کنند؟

پاورقی

1.گلستان سعدی