به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ پس از سقوط دولت بشار اسد در سوریه محافل سیاسی و رسانهای منطقه و جهان صحبت از خلایی مهم در محور مقاومت به میان آوردهاند. حال آنکه محور مقاومت و در راس آن نظام جمهوری اسلامی سالها است نشان داده که از دل بحرانها فرصتهای مهمی را به دست آورده است. شهید سردار سلیمانی طی سخنانی گفتند؛ «میزان فرصتی که در بحران ها هست در خود فرصت ها نیست به شرطی که نترسید، نترسیم و نترسانیم.»
در همین راستا «قاسم سلمان العبودی» کارشناس عراقی در نوشتاری اختصاصی برای خبرگزاری ابنا به بررسی این موضوع پرداخته است که متن ترجمه فارسی آن در ادامه میآید:
سوریه هرگز به مفهوم ایدئولوژیکی و اعتقادی در تاریخ مقاومت غوطه ور نشد، عقایدی که محور مقاومت بر اساس تکلیف شرعی پرورش یافت و راه و مسیر آن از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ میلادی به رهبری امام خمینی(ره) تا سال ۲۰۱۱ میلادی ادامه پیدا کرد. بعد از این تاریخ با تلاشهای حاج قاسم سلیمانی، معادله سیاسی در دمشق به دلایل زیادی تغییر کرد. مهمترین آن زده شدن زنگ خطری حضور گروه های مسلح در نزدیکیهای دمشق بود، گروه هایی که از سوی کشورهای نفتی حاشیه خلیج فارس تامین مالی می شدند و در تلاش برای نابودی حکومت بشار اسد در سوریه بودند.
پس از ورود جوانان محور مقاومت به سوریه و سازماندهی مجدد رژیم سوریه با کمک روسیه، رئیس جمهور بشار متوجه خطر بزرگی که تاج و تخت او را تحت تاثیر قرار می داد، شد. او نمی توانست نظام حکومتی خود را برای دفاع از مقاومت در منطقه به کار گیرد. اما کشورها و رژیم های منطقه مثل ترکیه، اسراییل و غرب هرگز از سوریه به خاطر موقعیت حیاتی آن در منطقه از یک جهت و همکاری اش با محور مقاومت از جهت دیگر، غافل نشدند.
زمانی که رژیم صهیونیستی در مبارزه با ملت فلسطین در غزه شکست خورد، این رژیم به سمت شمال فلسطین رفت تا جبهه جدیدی را با حزب الله در جنوب لبنان باز کند. غرب پس از شکست عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در مقابل حزب الله به نتانیاهو از طریق مزدوران خود، چراغ سبز داد تا محور مقاومت را دور بزند و با سرنگونی رژیم اسد، مقاومت را محاصره کند.
از این رو، طرفهای منتفع از این وضعیت مثل رژیم صهیونیستی، ترکیه و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به دستور شیطان بزرگ ایالات متحده آمریکا وارد نقشه سرنگونی بشار اسد شدند و این یک سقوط ویرانگری بود.
موضوع کریمه و پیامدهای جنگ روسیه و اوکراین دلیل دیگری برای مداخله و دخالت روسیه در روند سرنگونی بشار از طریق ارائه تضمین از سوی غرب برای توقف خونریزی در روسیه بود با این شرط که در صورت پذیرش پیشنهاد غرب از سوی مسکو، غرب حمایت های خود را از اوکراین قطع کند. بنابراین این معامله در یکی از پایتخت های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و با حضور روسیه منعقد شد.
محور مقاومت امروز یکی از اضلاع مهم خود در مقابله با استکبار صهیونیستی را از دست داده است. این برنامه در راهروهای اطلاعاتی آمریکا، انگلیس، ترکیه، اسرائیل و قطر پیش از تصمیم آتش بس میان حزب الله و رژیم صهیونیستی طرح ریزی شده بود.
تهران از طریق عوامل خود، نشانههایی را در این زمینه دریافت کرده و بشار اسد را پیش از این از قصد و نیت بلوک غرب برای سرنگونی وی مطلع کرده بود، اما اسد، آن را باور نکرد. وی عمدا برخی از رهبران محور مقاومت مقیم در سوریه را مورد آزار و اذیت قرار داد. عربستان سعودی به اسد قول داده بود که سوریه به محض کناره گیری از حمایت از حزب الله و اعمال کنترل بر نمایندگی دیپلماتیک یمن در دمشق به آغوش عربی باز خواهد گشت. او مطیعانه به این دستورات عمل کرد و حتی برخی از مستشاران نظامی ایران را از سوریه، اخراج کرد. او معتقد بود که غرب این گونه از او راضی می شود و روسیه از او در سراسر این مسیر، حمایت خواهد کرد.
امروز محور مقاومت پس از رفتن اسد، جایگزین دیگری خواهد یافت. این محور نمی تواند به گروههای مسلح سوری اعتماد کند، از این نظر که هر کدام از این گروهها به یک طرف خارجی وابسته است و ارتباط دارد. خروج سوریه از محور مقاومت ، این محور را از ادامه اجرای مأموریت مشروع خود برای حمایت از آرمان فلسطین به هر دلیلی، باز نخواهد داشت.
ما معتقدیم گزینههای دیگری توسط حزب الله لبنان که پیش از این در فرآیند تهیه و ساخت سلاح به سوریه متکی بود، در پیش خواهد گرفته شد.
امروز پس از سقوط دولت بشار اسد باید جایگزین دیگری برای حمایت از جبهه لبنان از راه هایی غیر از مسیر دروازه دمشق فراهم کرد. بله، محور مقاومت با رفتن اسد متاثر شد، اما این محور، روحیه مقاومت را هرگز از دست نمی دهد و محور مقاومت در روزهای آینده، ما را از موفقیت راهبردی در یافتن جایگزین جدیدی به جای سوریه، آگاه خواهد کرد.
بنابراین ما اعتقاد مطلق داریم که مقاومت اسلامی به برکت رهبرش امام حجه بن الحسن علیهالسلام به پیش میرود و متوقف نمیشود.
......................
پایان پیام