به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ انسان‌های مسلمان در ماه مبارک رمضان به صورت همزمان با همدیگر از خوردن و آشامیدن دست می کشند تا همانند فقیران طمع گرسنگی را بچشند، بر همین اساس نیز مسلمانی که امکان روزه گرفتن ندارند نیز باید به فکر گرسنگان باشند و با دادن کفاره، تلاشی اندک برای کاهش فقر در جامعه داشته باشند، از سوی دیگر تمامی مسلمین - چه کسانی که روزه گرفتند و چه بیماران و مسافرانی که نتوانستند روزه بگیرند- مشروط به داشتن دارایی مالی با دادن زکات فطره و اهدای آن به فقیران، گامی کوچک برای ریشه کردن فقر بردارند، اما تمامی انسان‌ها اعم از فقیران و اغنیاء در این ماه برای ریشه کندن شدن فقر در میان همه انسان‌ها دعا می کنند، آنان هر روز در دعاهای خود می گویند: خداوند فقر را از همه فقیران بر طرف کند، تمامی بیماران را شفا دهد، تمامی غم ها را برطرف کند، تمامی گرسنگان سیر شوند و اسیران نجات یابند. اگر دعای مردمان - نه فقط روزه داران - در ماه رمضان مستجاب است آیا می‌توان روزی را تصور کرد که در دنیایی که در آن تضادها و محدودیت‌ها است، فقر وجود نداشته باشد، کسی گرسنه نباشد و غم کلمه ای بی معنا باشد؟
در نگاه بسیاری از جامعه شناسان، دنیایی این گونه تصوری واهی است! اما رمز تکرار این دعاهایی بدون اجابت در ماه رمضان - ماه استجابت ادعیه - چیست؟ آیا واقعا دنیایی آن گونه دنیایی واهی است و خداوند حکیم انسان‌ها را به خواندن دعایی بدون اجابت دعوت کرده است؟ آیا این تصور توهین به خداوند و مسلمین نیست؟! آیا واقعا این دعاها بدون اجابت است؟ با یک بررسی ساده می توان دریافت که این دعاها در زمانی مستجاب می‌شود، اما این زمان چه زمانی است؟ بخش‌هایی از دعاهای روزانه ماه رمضان در کنار برخی از روایات می‌تواند پاسخگوی این سئوالات باشد.
«اللهم أدخل علی أهل القبور السرور» خدایا به کسانی که در قبرها هستند شادی ببخش!
امام صادق(ع) در مورد شادی و مسرت مؤمنانی که سالهای زیاد انتظار ظهور قائم را کشیدند و از دنیا رفتند، می فرمایند: «و در آن حال هیچ مؤمنی در قبر نمی ماند؛ مگر این که شادی و سرور در قبر او داخل می شود و این در حالی است که آنها در قبرها به دیدار هم می شتابند و قیام آن حضرت را به یکدیگر مژده می‌دهند».(۱)
«اللهم أغْنِ کُلِّ فَقِیر» خدایا به همه فقیران غنا ببخش !
رسول اعظم(ص) فرمودند: «در پایان روزگار امت من، شخصی می آید که چون سیل، بخشش می کند و آن را نمی شمارد و آن هنگامی است که اسلام با تمام ابعادش پیاده شود». (۲)
«اللهم أشبع کُلَّ جَائِع» خدایا تمامی گرسنگان را سیر کن!
امام صادق (ع) در روایتی با اشاره به ایام ظهور می فرمایند: «یلعق المساکین الزّبد»(۳)(امام زمان (عج) به بینوایان، طعم کره را می چشاند). روشن است که چشاندن طعم کره، کنایه از غنای اشخاص و در دسترس بودن غذا برای آنان است که فراتر از غذاهای ساده، تمایل به خوردن کره و چرب و شیرینی های دیگر هم دارند.
«اللهم اقْضِ دَینْ کُلَّ مَدین» خدایا، قرض تمامی بدهکاران را پرداخت کن!
امام علی(ع) در این زمینه می فرمایند: «در آن روز {بدهکاری نمی ماند مگر این که بدهی او پرداخت شود}، مظلمه و حقی بر گردن کسی نمی ماند، جز این که به صاحب حق بازگردانده می شود.»(۴)
«اللهم فرج عَنْ کُلِّ مَکْروب» اله عالمیان! غم را از تمامی مردمان بر طرف کن!
پیامبر اکرم(ص) در این زمینه فرمودند: «یفرج الله بالمهدی عن الأمه» (۵) (خداوند به وسیله ی مهدی از امت رفع گرفتاری می کند). در حدیث دیگری از آن حضرت نقل شده است:« به دست او (مهدی(عج)) خداوند، روزگار آزمندی و سختی و فشار را به سر می آورد.(۶). امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند: «او برطرف کننده رنج ها و اندوه ها از شیعیان است، بعد از اندوهی سخت و بلایی طولانی و ستمی جانکاه. خوشا به حال آنان که آن زمان را درک کنند!» (۷). خود حضرت مهدی(عج) نیز می فرمایند: «انا خاتم الاوصیاء و بی یدفع الله عن اهلی و شیعتی» (۸) (من خاتم اوصیا هستم. خداوند، به وسیلة من، بلاها و گرفتاری ها را از خاندان و شیعیانم دفع می کند).
«اللهم رُدَّ کُلَّ غَریب» خدایا تمامی غریبان را به شهرهای خود بازگردان،
این تنها در زمان حضرت مهدی(عج) واقع می‌شود، همان‌گونه که خود ایشان هم اکنون – و در زمان غیبت – در دعاهای خود می‌گویند: «و عَلَی غُرباء المؤمنین والمؤمنات بالرد إلی أوطانهم سالمین غانمین بحق محمد وآله الطاهرین»(۹) (خدایا به مومنان غریب، زن یا مرد، بازگشت به وطن خود در حال سلامت و تندرستی و بهره وری عنایت کن).
«اللهم فک کَلَّ أسیر» خداوندا تمامی اسیران را آزاد کن!
رسول گرامی اسلام (ص) از این مطلب خبر دادند و فرمودند: خداوند مردی از بهترین فرزندان و پاک ترین عترت من بر می انگیزد که سر تا پا، عدل و برکت و پاکی است که «یرد به سبی المسلمین» (۱۰) (به وسیله ی او (مهدی(عج)) همه ی اسیران اسلامی را در هر کجا باشند آزاد می سازد).
«اللهم أصلح کُلَّ فَاسِد مِنْ أُمُورِ الْمُسلمین» خدایا هر فسادی از امور مسلمین را اصلاح کن
حضرت علی(ع) می فرمایند: «لینزعن عنکم قضاة السوء ولیقبضن عنکم المراضین ولیعزلن عنکم أمراء الجور و لیطهرن الأرض من کل غاش» (۱۱) ((امام مهدی(عج) قاضیان زشت کار را کنار می زند و دست سازش کاران را از سرتان کوتاه می کند و حکم رانان ستم پیشه را عزل می نماید و زمین را از هر انسان نیرنگ باز پاک می‌سازد». در دعای ندبه در این باره می خوانیم: «این قاصم شوکه المعتدین، أین هادم أبنیة الشرک والنفاق، أین مبید أهل الفسوق والعصیان والطغیان» (۱۲) (کجاست در هم شکننده شوکت متجاوزان، کجاست ویران کننده ی بناهای شرک و نفاق، کجاست نابود کننده ی اهل فسوق و نادرستی و معصیت و سرکشی...».
«اللهم اشف کل مریض» خداوندا تمامی مریضان را شفا بده !
امام محمد باقر(ع) نیز می فرمایند: «من أدرک قائم أهل بیتی من ذی عاهة بریء و من ذی ضعف قوی»(۱۳). (هر کسی قائم اهل بیت مرا درک کند اگر به بیماری دچار باشد، شفا می‌یابد و چنانچه دچار ضعف و ناتوانی، باشد، توانا و نیرومند می‌گردد.
«اللهم سُدَّ فَقْرنًا بعْنَاکَ» خداوندا با غنای خود، مانعی در مقابل فقر و نیازهای ما قرار بده !
از جمله خصوصیات روزگار حضرت مهدی(عج) آن است که حرص و طمع از میان می‌رود و روح غنا و بی نیازی در انسان پدیدار می‌گردد. پیامبر اکرم (ص) در این زمینه می‌فرمایند: «زمانی که حضرت مهدی(عج) قیام کند، خداوند غنا و بی نیازی را در دل بندگانش می نهد؛ به گونه ای که حضرت اعلام می کند چه کسی به مال و ثروت نیاز دارد؟ ولی برای آن کسی پیش قدم نمی شود» (۱۴).
«اللهمْ غَیْر سُوء حالنا بحُسن حالک» خداوندا حال‌های بد ما را به خوبی تبدیل کن !
امام باقر(ع) درباره دوران غیبت و تبدیل حال‌های بد و نگاه‌های منفی به یکدیگر به نگاه‌های مثبت می فرمایند: «إِذَا قَامَ اَلْقَائِمُ جَاءَتِ اَلْمُزَایَلَةُ وَ یَأْتِی اَلرَّجُلُ إِلَی کِیسِ أَخِیهِ فَیَأْخُذُ حَاجَتَهُ لاَ یَمْنَعُهُ». (۱۵) (هنگامی که قائم ما قیام کند، دوستی واقعی و صمیمت حقیقی پیاده شود. کسی که نیازی داشته باشد، سر جیب برادر ایمانی اش می‌رود و نیاز خود را برطرف می‌کند و او هم مانعش نمی‌شود).
«وأغننا من الفقر» خداوندا ما را با روح بی نیازی از فقر دور کن !
پیامبر اکرم(ص) وضع مردم در زمان ظهور را این چنین تشریح می فرمایند: « {در آن زمان} مردم به دنبال کسی می گردند که زکاتشان را بپذیرد ولی کسی را نمی یابند که آن را بپذیرد، زیرا همه ی مردم از فضل خدا بی نیاز می‌شوند، روح غنا در آنها به وجود خواهد آمد». (۱۶)
بعد از این روایات می‌توان فهمید که دعای هر روزه ماه رمضان بیش از هر چیز، دعایی برای فرج امام زمان(عج) است، دعایی برای رفع تمامی غم‌ها، فقرها، گرسنگی‌ها و قرض ها !
منابع:
۱- کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۳
۲- بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۸۸
۳- بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۹۷
۴- همان، ص ۱۰۸
۵- غیبت طوسی، ص ۱۱۴
۶- بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۵
۷- روزگار رهایی، ج ۱، ص ۳۸۱
۸- بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۱
۹- مفاتیح الجنان
۱۰-الملاحم و الفتن، ص ۱۰۸
۱۱- بحارالانوار، جلد ۵۱، ص ۸۴
۱۲- دعای ندبه
۱۳- بحارالانوار، جلد ۵۱، ص ۱۱۸
۱۴- ملاحم، ابن طاووس، ص۷۱
۱۵- اختصاص، جلد یک، ص ۲۴
۱۶-بحارالانوار، جلد ۵۱، ص ۱۸۴
..............................
پایان پیام
نظر شما