عشق ابدی یا فساد ابدی؟

خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع)_ابنا: چرا یه دختر باید برای بدست آوردن پسر خودشو له کنه؟! 
از کی تا حالا «جلب توجه» شده «آزادی»؟
از کی «تحقیر» شده «عشق»؟
درسته الان عشق ابدی فعلا پخشش نیست، ولی این رفتار ها همچنان در بدنه قسمتی از جامعه در حال رشد...

اسلام نمی‌گه زن دیده نشه، می‌گه زن قیمتی باشه نه در دسترس.

شما ها هم از این برنامه ها خوشتون میاد یا اینکه... ؟!
شاید ما اشتباه می کنیم

برنامه «عشق ابدی» با تبدیل زنان به سوژه‌های رقابت و نمایش، نه تنها کرامت انسانی آنان را زیر سؤال می‌برد بلکه آنان را در قالب کالاهای مصرفی برای انتخاب مردان بازتولید می‌کند. این برنامه تصویری سطحی، ابزاری و تحقیرآمیز از زن ارائه می‌دهد که با ارزش‌های انسانی، اخلاقی و فرهنگی در تضاد است.

ساختار برنامه: رقابت برای دیده‌شدن

در «عشق ابدی»، دختران در فضایی شبه‌نمایشی قرار می‌گیرند که در آن باید با ظاهر، رفتار، و گاه حتی تحقیر خود، توجه مردان را جلب کنند. این رقابت نه بر اساس شخصیت، عقلانیت یا ارزش‌های انسانی، بلکه بر پایه جذابیت ظاهری، اغواگری و نمایش‌گری بنا شده است. زن به جای آن‌که سوژه‌ای فعال و اندیشمند باشد، به ابژه‌ای برای انتخاب و مصرف تبدیل می‌شود.

 تخریب هویت زنانه

برنامه با تأکید بر رقابت میان زنان برای جلب نظر مرد، همبستگی زنانه را تخریب کرده و زنان را در برابر یکدیگر قرار می‌دهد. این فرایند باعث شکل‌گیری نوعی خودشیفتگی، اضطراب دیده‌شدن، و وابستگی به تأیید مردانه می‌شود. هویت زنانه در این فضا نه بر اساس تجربه، خرد، یا احساسات، بلکه بر اساس جذابیت و مقبولیت در نگاه مرد تعریف می‌شود.

 زن به مثابه کالا

در این برنامه، زن همانند کالایی در ویترین قرار می‌گیرد: باید بدرخشد، رقابت کند، و در نهایت «انتخاب» شود. این منطق، زن را از جایگاه انسانی به جایگاه شیء مصرفی تنزل می‌دهد. انتخاب نهایی توسط مرد، همانند خرید یا گزینش محصولی از میان گزینه‌هاست. این نگاه، نه تنها جنسیت‌زده بلکه عمیقاً ضدانسانی است.

پیامدهای روانی و اجتماعی

- افزایش اضطراب و خودشیفتگی در زنان جوان: فشار برای دیده‌شدن و تأیید گرفتن، سلامت روانی را تهدید می‌کند.
- ترویج روابط سطحی و مصرف‌گرایانه: عشق به تجربه‌ای گذرا و نمایشی تبدیل می‌شود، نه پیوندی عمیق و انسانی.
- تضعیف ارزش‌های خانوادگی و اخلاقی: روابط در برنامه فاقد تعهد، صداقت و عمق‌اند، و بیشتر به بازی‌های روانی شباهت دارند.

 نقد فرهنگی و رسانه‌ای

برنامه‌هایی مانند «عشق ابدی» بخشی از استراتژی رسانه‌ای سرمایه‌داری جهانی هستند که با ترویج لذت‌گرایی، فردگرایی افراطی، و مصرف‌گرایی، ارزش‌های سنتی و دینی را تضعیف می‌کنند. زن در این فضا نه مادر، نه اندیشمند، نه هنرمند، بلکه صرفاً «جذاب» یا «غیرجذاب» است.