به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ اجلاس بزرگ مبلغان جنوب هند در شهر "علی‌پور" روز چهارشنبه 16 آذر 1401 با سخنرانی دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) برگزار شد.
آیت الله «رضا رمضانی» در این اجلاس اظهار داشت: اهالی شهر علی‌پور هندوستان، به اهل بیت(ع) عشق و محبت دارند و اعتقاد به نظام و انقلاب اسلامی ایران و ولایت فقیه از ویژگی های اهالی این شهر است.
وی با بیان اینکه "ما امانتی بزرگتر از دین نداریم و این دین به شما سپرده شده است"، افزود: یک بار خدمت مرحوم آیت الله بهجت بودم، ایشان فرمود که "من شما را به خدا، و خدا را به شما می سپارم". مبلغان باید خدا را در دل های مردم زنده کنند. پیامبر(ص) در حدیثی فرمود: "قالُوا الحَوارِيّونَ لعيسى عليه السلام: يا رُوحَ اللّه ِ، فمَن نُجالِسُ إذا ؟ قالَ : مَن يُذَكِّرُكُمُ اللّه َ رُؤيَتُهُ، و يَزيدُ في عِلْمِكُم منطِقُهُ، و يُرَغِّبُكُم في الآخِرَةِ عَمَلُهُ. حواريان عيسى عليه السلام عرض كردند: يا روح اللّه! پس با چه كسى همنشين شويم؟ فرمود: با آن كه ديدارش شما را به ياد خدا اندازد و گفتارش بر دانش شما بيفزايد و كردارش شما را به آخرت ترغيب كند."
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) درباره سیره برخی مبلغان در تبلیغ دین اظهار داشت: آیت الله بهجت می فرمود که برخی خطبه های مبلغان و واعظان بیش از اندازه طولانی بود. شیخ جعفر شوشتری گاهی یک صفحه خطبه می خواند و در پایان خطبه، برخی از مستمعین غش می کردند یعنی خطبه خوانی تأثیر زیادی داشت.
وی با بیان اینکه وظیفه مبلغ "رساندن حقیقت به دل و جان مستمعان است" افزود: در آیه "وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ" بلاغ این معنا را می رساند که محتوای کلام الهی باید به وجود و دل و جان مخاطب برسد؛ لذا مبلغ می تواند در جامعه اثر بخش باشد. مردم اعتماد زیادی به روحانیت دارند و به این صنف احترام می گذارند؛ چون روحانی مرزبان دین خداست.
آیت الله رمضانی عنوان کرد: بر اساس آیه "ادعُ إِلىٰ سَبيلِ رَبِّكَ بِالحِكمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ وَجادِلهُم بِالَّتي هِيَ أَحسَنُ" وظیفه عالم این است که مردم را به راه خدا دعوت کند. در روایات آمده است که نزد عالم بنشینید و از او سوال کنید. به همین دلیل مبلغ باید وقف خدا باشد. جایگاه مبلغ صرفا حفظ کردن و بیان کلمات بالای منبر نیست و باید حقیقت دین را به دل و جان مخاطب برساند؛ چون دین امر فطری است و مبلغ با فطرت درون و دل و جان مردم سر و کار دارد. به همین دلیل مردم عالم دین را حجت می دانند. از سوی دیگر ائمه(ع) در روایات بسیاری، مردم را به علم آموزی تشویق کرده اند. شرط این رابطه پیاده شدن دین در وجود مبلغ است اگر مبلغ اهل سلوک و تهذیب و شریعت باشد سخنش هم بر مخاطب تاثیر خواهد گذاشت.
وی با بیان اینکه علم، حفظ الفاظ نیست بلکه نور است، افزود: آیت الله جوادی می فرمود: پیامبر(ص) اصحاب را به گونه ای تربیت می کرد که در شب هم درس می گرفتند؛ در حالی که برخی در بیداری هم نمی توانند درس بگیرند! روزی حضرت رسول(ص) بعد از نماز صبح، جوانی را با چهرۀ زرد و چشمانی خسته دید و از او سؤال کرد کَیْفَ أَصْبَحْتَ؟. وی عرض کرد: من به یقین رسیدم. حضرت فرمود: علامت یقین تو چیست؟ آن جوان عرض کرد: من بهشت و بهشتیان و جهنم و جهنمیان را می بینم. آن جوان از پیامبر(ص) درخواست دعا برای شهادت در راه خدا کرد، پیامبر(ص) نیز دعا کرد و او در یکی از جنگ ها به شهادت رسید. پیامبر(ص) این گونه اصحابی تربیت می کرد که در شب ها هم درس می گرفتند.
استاد سطوح عالی حوزه ادامه داد: مکررا از استاد علامه حسن زاده آملی شنیدم که می فرمود پیامبر(ص) متعلمِ به تعلیمِ رب شد و آنگاه خود معلم شد. علم نور است و الفاظ ظاهری نیست، لذا قلب باید مهیا و آماده باشد. حضرت علی (ع) می فرماید که همه ظرف ها پر می شوند الا ظرف قلب. قلب عرش الرحمان است و خدا آنجا حضور دارد.
وی به جریان حضور عنوان بصری نزد امام صادق(ع) اشاره کرد و اظهار داشت: عنوان بصری 94 سال داشت، در درس های زیادی شرکت کرده بود اما به چیزی که می خواست یعنی روشنایی نرسیده بود. وی به مدینه رفت اما امام صادق(ع) او را نپذیرفت. نزد قبر پیامبر(ص) رفت و به ایشان متوسل شد که دل فرزندت را با من نرم کن تا من را بپذیرد. بعد از توسل، امام صادق(ع) وی را قبول کرد. عنوان بصری به حضرت عرض کرد که آمده ام چیزی یاد بگیرم. حضرت فرمود: تو که کلاس های زیادی رفته ای! عنوان بصری عرض کرد: بله، اما آنچه دنبالش بودم را نیافتم. امام صادق(ع) روایت مفصلی که به "حدیث عنوان بصری" معروف است را به ایشان یاد داد. این حدیث اهمیت زیادی دارد به گونه ای که قاضی طباطبایی به شاگردانش دستور داده بود که این حدیث باید نزد شما باشد و هر روز آن را مطالعه کنید. در این حدیث امام صادق(ع) می فرماید: "لَیسَ الْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ إِنَّمَا هُوَ نُورٌ یقَعُ فِی قَلْبِ مَنْ یرِیدُ اللهُ تَبَارَک وَ تَعَالَی أَنْ یهْدِیهُ. علم و دانش به یادگیری نیست، بلکه نوری است در دل کسی که خدای متعال می خواهد او را هدایت کند." ما باید دنبال این برویم و اگر این علم در منبر بیان شود تأثیرگذار خواهد بود.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، توجه و توسل به اهل بیت(ع) را از لوازم ضروری علم آموزی دانست و ادامه داد: ما باید دست به دامن اهل بیت(ع) باشیم و محبت در مسیر علم آموزی اثر زیادی دارد. نزد آیت الله بهجت رفته بودم، ایشان من را کنار خود نشاند و گفت که اگر یک نفر به دست تو هدایت شود "خَيرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت علَيهِ الشَّمسُ و غَرَبَت" لذا جایگاه مبلغان جایگاه پیامبری است.
وی عنوان کرد: مرحوم آیت الله مصباح یزدی سفارش می کرد که دین را جامع، عمیق و دقیق یاد بگیرید و جامع، دقیق و عمیق معرفی کنید. دین در عرصه فردی و اجتماعی آموزه دارد و جامع است. به همین دلیل درباره امام زمان(عج) می گوییم که ایشان حکومت را بر پایه عدلِ همه جانبه ایجاد خواهد کرد.
استاد سطوح عالی حوزه درباره دسیسه های دشمنان اسلام در معرفی ناقص دین اسلام گفت: در کالیفرنیا روشنفکران گفته بودند که آیات جهاد باید کنار گذاشته شود. امروزه عده ای از دین اسلام، صلح مطلق و عده ای دیگر خشونت و تکفیر را مطرح می کنند، این ها دو لبه قیچی برای نابودی اسلام هستند. ما صلح عادلانه داریم و نه صلح مطلق که برویم و با صهیونیست ها صلح و عادی سازی روابط کنیم. لذا برای صلح عادلانه باید هزینه داد. در آیه "لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ"، قسط عدل جمعی و عدالت اجتماعی است. اما عدالت اجتماعی نیاز به هزینه دارد . در ادامه آمده است "وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ" در اینجا، حدید به معنای مقاومت است.
وی افزود: در اسلام صلح مطلق نداریم. صلح مطلق یعنی با هر ظالم ستمگری همدم شدن و پیمان بستن است. از طرف دیگر، استعمار عده ای را به نام داعش ایجاد کرد که الله اکبر می گویند و سر می برند. در حالی که پیامبر(ص) می فرماید من برای رحمت آمده ام و آیات زیادی درباره رحمت پیامبر(ص) در قرآن آمده است. داعش و تکفیری ها به بچه ها، کشتن و قتل را تعلیم می دهند و داعش و وهابیت، ساخته غرب است.
آیت الله رمضانی در پایان به مبلغان توصیه کرد که برای منبرها مطالعه داشته باشند و بدون مطالعه به منبر نروند.
..................................
پایان
پیام/ 167