۱۶ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۰:۳۰
توصیه‌های اهل بیتی: جایگاه زیبایی و مال در انتخاب همسر کجاست؟

مشکل اصلی در فرهنگ خواستگاری‌های امروزه، آن است که قیافه، دروازه ورود به شخصیت طرف مقابل شمرده می‌شود. یعنی ابتدا مادر به همراه خواهر یا دیگر زنان فامیل، به دیدن دختر می‌روند. اگر قیافه دختر مورد تایید قرار گرفت، خواستگاری ادامه پیدا می‌کند. این تفکر متاسفانه در خانواده‌های مذهبی هم بسیار دیده می‌شود.

خبرگزاری بین المللی اهل بیت علیهم السلام ابنا- اهمیت قیافه و مال در ازدواج
اوضاع روزگار ما عوض شده و اگر اغراق نکنیم که معیارهای گذشته برای ازدواج تماما تغییر کرده‌اند، اما باید بگوییم که بسیار کمرنگ شده‌اند. واقعیت این است که برخی پسرهای نسل ما به سراغ دختری می‌روند که یکی یک‌دانه، از یک خانواده ثروتمند، شاغل و اجتماعی باشد، بتواند جهیزیه خوبی بیاورد و سایه پدری بالای سرش باشد که در مواقع لزوم از دامادش با پول حمایت کند. البته، معیار جذابیت قیافه و ظاهر هم که روز به روز پر رنگ‌تر می‌شود و همین مساله به خودآرایی بیشتر دختر خانم‌ها در محیط بیرون از منزل دامن زده است.

در اول این مقاله نظر شما را به این روایت از رسول اکرم (ص) جلب می‌کنم که فرمودند:
کسی که زنی را به حلال و از مال حلال به ازدواج خود دربیاورد، درحالی که مقصود او از این کاز فخر فروشی و خودنمایی باشد، خداوند به وسیله این ازدواج، جز بر ذلت و خواری او نخواهد افزود و در قیامت به اندازه بهره او از این زن، وی را بر لبه جهنم نگاه خواهد داشت....۱( وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۵۲)

مشکل اصلی در فرهنگ خواستگاری‌های امروزه، آن است که قیافه، دروازه ورود به شخصیت طرف مقابل شمرده می‌شود. یعنی ابتدا مادر به همراه خواهر یا دیگر زنان فامیل، به دیدن دختر می‌روند. اگر قیافه دختر مورد تایید قرار گرفت، خواستگاری ادامه پیدا می‌کند.
این تفکر متاسفانه در خانواده‌های مذهبی هم بسیار دیده می‌شود. 

جایگاه قیافه در ازدواج
بحث بر سر این نیست که قیافه را اصلا نباید در نظر گرفت. سخن ما این است که«محورقراردادن» آن اشتباه است. در ازدواج باید تمام ویژگی‌ها به گونه‌ای بود که مورد پسند واقع شد، باید راه را ادامه داد. گاهی قیافه به تنهایی، به دل انسان نمی‌نشیند؛ اما وقتی انسان این قیافه را در کنار خلقیات و عقاید و طرف مقابل می‌گذارد، مجموعه شخصیت او مورد پسند انسان می‌شود؛ یعنی ویژگی‌های دیگر این شخص، توجه ما را به قیافه کم می‌کند.

••••
زیبایی باید ملاک باشد. اصلا بدون زیبایی که نمی‌شود زندگی کرد. کسانی که زیبایی را ملاک ازدواجشان قرار نمی‌دهند، روان سالمی ندارند؛ اما چرا همه زیبایی‌ها را در چهره ظاهری خلاصه می‌کنیم؟ در قاموس ذهن ما، مگر زیبایی، جز تناسب چشم و ابرو است؟ 
هیچ دختر و پسری را بخاطر قیافه نباید رد کرد، چون او را بخاطر صفتی رد کردی که او هیچ دخالتی در آن ندارد و به معنای دیگر انگار خلقت خدا را به تمسخر گرفته‌ای.

••••••


کفویت ظاهری

در ازدواج نباید خود ازدواج را فراموش کرد. ملاک‌های ما در ازدواج، باید متناسب با هدف ازدواج باشد.
توقع ما از ازدواج چیست؟ انتخاب همسری که با هم در ادامه زندگی، مسیر بندگی و عبودیت را در پیش بگیریم و از دو روزه دنیا، توشه‌ای را برای آخرت جمع کنیم.
کسی که در ازدواج، نوع نگاه مردم را ملاک قرار می‌دهد، هیچ گاه نمی‌تواند انتخاب موفقی داشته باشد.

کفویت اقتصادی
برخی معتقدند که دوطرف باید در مسائل اقتصادی نیز همتای یکدیگر باشند. مثلا اگر یکی از دو طرف از قشر ضعیف اقتصادی محسوب می‌شود، دیگری نیز از همین قشر باشد.
چنین عقیده‌ای نه تنها از نگاه دینی مورد تایید نیست؛ بلکه دین توصیه می‌کند در ازدواج، ملاک اقتصادی را در نظر نگیرید. 
امام رضا علیه السلام فرمود: 
اگر مردی نزد تو به خواستگاری آمد و دین و اخلاق او را پسندیدی، به وی زن بده و فقر و ناداری‌اش مانع تو از انجام این کار نشود. ( فقه الرضا، ص۲۳۵)

ناگفته نماند که اقتصاد، جزئی از زندگی است و بخشی از نوع فکر انسان، نوع نگاه او به مسائل اقتصادی است. آنچه در مسیر ازدواج اهمیت دارد، نوع نگاه دو طرف به مسائل اقتصادی است.
به بیان دیگر، یکی از ابعاد کفویت اعتقادی، عقاید دو طرف نسبت به اقتصاد و یکی از ابعاد کفویت اخلاقی، خلق و خوی اقتصادی دو طرف است.

نکته آخر: اگر در ازدواج، پول و قیافه خط کش اندازه گیری شخصیت آدم‌ها بشود، زندگی‌ات به نازکی همان اسکناس‌ها و کوچکی سکه‌ها می‌شود؛ زیبایی زندگی‌ات به اندازه زیبایی چهره همسرت نخواهد بود و دیر یا زود از بین می‌رود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha