به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) - ابنا - در رژیم صهیونسیتی، تنها اسلام، بدون توجه به شاخههای مختلف آن، به عنوان یک گروه اقلیت به رسمیت شناخته شده و این در حالی است که در این سرزمین، از معتقدین به دین جعلی بهائیت، اهل سنت با گرایش غالبا حنفی همچنین شیعیان سکونت دارند. بر این اساس نیز نمیتوان به منابع رسمی برای بررسی تعداد شیعیان استناد کرد، اما برخی از منابع، تعداد آنان را از حدود ۶۰۰ نفر تا ۶ هزار نفر اعلام کردهاند.
اگر چه شیعیان بسیاری به دلایل مختلف از اعلان علنی مذهب خود در سرزمینهای اشغالی اجتناب دارند و تعداد اندکی از آنان به شکل رسمی در اسرائیل فعالیت علنی دارند و حتی گزارشهایی از برگزاری نماز جماعتهای چند نفره در مسجد الاقصی یا حضور آنان در ارتش اسرائیل منتشر شده است، اما تقریبا هیچ شیعهای در سرزمینهای اشغالی، فعالیت آشکار سیاسی یا فعالیتهای که به معنای مخالفت با دولت باشد انجام نمیدهد و هرگونه مخالفت با دولت به هر شکل رسمی تکذیب میشود.
روشن است که این پنهانکاری یک ضرورت اجتنابناپذیر در حکومتی است که مسئوولین آن بارها بر نابودی «شیعه» تاکید کردهاند و مشهورترین دشمنان آنان، حکومتهای شیعی و مسلمانان شیعه مذهب هستند.
بسیاری از فعالان سیاسی و نظامی، حضور تعدادی از شیعیان در دولت اسرائیل را خطری بالقوه برای اسرائیل میدانند، گزارشهای متعددی نیز از بازداشت برخی از این افراد به جرم همکاری با حزبالله در طول سالهای گذشته در رسانههای اسرائیلی منتشر شده است.
طبیعی است که در این فضای امنیتی، امکان فعالیت علنی و برگزاری تجمعات مذهبی برای بسیاری از شیعیان ساکن در سرزمینهای اشغالی به آسانی فراهم نیست و فعالیتهای مذهبی به صورت سری توسط شیعیان برگزار میشود. این فعالیت پنهان به گونهای است که گاه اعضای یک خانواده نیز از فعالیتهای شیعی دیگر اعضای خانواده بیخبر هستند.
این پنهانکاری هوشمندانه به گونهای بود که کشف ارتباطهای مذهبی و غیرسیاسی میان شیعیان داخل سرزمین اسرائیلی و شیعیان در برخی از کشورهای عربی مانند عراق یا سوریه و حتی کشورهای دوست اسرائیل مانند آمریکا، تا مدتها ممکن نبود و بر اساس برخی از گزارشها، نفوذ یک زن جاسوس یهودی با اصالت عراقی، که پدرش سالها قبل به جرم همکاری با اسرائیل در عراق اعدام شده بود، توانست بخشی از این فعالیتها را برای سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل روشن کند.
این اطلاعات، مسئوولین کشور اسرائیل را با بحران مواجه کرد، آنان از یک سو، ادعای آزادی ادیان در کشور خود را داشتند و از سوی دیگر با گروهی از افراد شیعه، مواجه بودند که ارتباطاتی مذهبی با دیگر شیعیان در کشورهای دیگر، برقرار کرده بودند و دستگیری گسترده آنان که غالبا به عنوان شهروندان اسرائیلی شناخته میشدند نیز تبعات مختلفی در پی داشت.
اگر چه تقریبا همه ارتباطات غیر سیاسی و کاملا مذهبی و با محور انتقال محتواهای آموزشی مذهب شیعی بود، اما میتوانست خطری برای دولت اسرائیلی باشد، بنابراین دولت صهیونیستی تصمیم به «ترور پنهان» برخی از روسای برجسته شیعیان در کشور اسرائیل گرفت که فوت مشکوک «شیخ احمد شهوان» نمونهای از این ترورهای پنهان است.
اعراب شیعی؛ مالکان آینده سرزمین فلسطین
«صحرای «نقب»، بیش از ۵۵ درصد خاک حکومت جعلی اسرائیل را به خود اختصاص داده است و «شیعیان» ساکن این منطقه، بزرگترین نرخ زاد و ولد در جهان را دارند و میتوان گفت این افراد فلسطینی، مالکان آینده این سرزمین هستند.». این جملات بخشی از پژوهشهای پروفسور «بیرتس حاییم ارولیه» استاد دینشناسی تطبیقی و کارشناس دینشناسی در دانشگاههای اسرائیل است.
در این گزارش با اشاره به اینکه بیشتر ساکنان عرب این منطقه را صحرانشینها تشکیل میدهند، آمده است: «نسبت رشد جمعیت در این منطقه، زاد و ولد آنها به ۸/۵ درصد میرسد، که از بالاترین درصدهای رشد در جهان به شمار میآید. بدین ترتیب جمعیت صحرانشینها هر ۱۴ سال دو برابر میشود و در صورتی که پیشگیریهای لازم صورت نگیرد، ممکن است باعث تشکیل یک حکومت شیعی در فلسطین اشغالی شود!»
این در حالی است که محرومیت فراوان ساکنین این منطقه که آنها را تبدیل به فقیرترین جوامع کرده است، همچنین مناقشات دائمی میان اعراب صحرای نقب و دولت جعلی اسرائیل برای تصرف برخی از زمینها، موضوع گرایشهای ضد صهیونسیتی را در آنان تقویت کرده است.
سایت «یورونیوز» در گزارشی که همزمان با درگیری میان حماس و اسرائیل در تاریخ ۲۴ می ۲۰۲۴ ، چهارم خرداد ۱۴۰۳، منتشر کرد، با صراحت به انجام چندین عملیات مسلحانه علیه اسرائیل توسط ساکنان این منطقه اعتراف کرد، موضوعی که پیش از این هیچگاه رسانهای نشده بود.
علاوه بر شیعیانی که به صورت سنتی در این مناطق زندگی میکنند، در سالهای گذشته، گروهی از اعراب ساکن سرزمینهای اشغالی به دلایل مختلف به شیعیان گرایش پیدا کردهاند و بعضی نیز به شکل علنی شیعه بودن خود را اعلام کردهاند.
در این گزارش با اشاره به قدمت تاریخی حضور شیعیان در این منطقه، که نشانههای آن از سیزده قرن گذشته تاکنون در این منطقه وجود دارد، آمده است: «انتشار تشیع در اسرائیل به چالش وخیم و بحرانی میان اسرائیل و حزبالله و پیروزی چند باره این حزب در مواجهه با اسرائیل باز میگردد. این مساله باعث شده تا جوانان عرب درون سرزمین فلسطین و مخصوصاً مناطق معروف به عربهای ۱۹۴۸، نگاه بسیار مثبتی به مذهب تشیع پیدا کنند. این عربها از رفتار حکومت اسرائیل در برخورد با آنها و محرومیت آنها از بسیاری اعتبارهای مالی یا اقتصادی یا اجتماعی که یهودیان در فلسطین اشغالی از آنها بهره میبرند و همچنین برخوردهای نژادپرستانه حکومت با آنان آزرده شدهاند، که این امر باعث شده تا در بسیاری از این جوانان نسبت به حزبالله که یک حزب شیعی است یک عشق درونی به وجود آید. این مساله سبب شده که بسیاری از رسانههای عمومی و مسئولین سیاسی تلآویو نسبت به خطرهای این پدیده هشدار دهند.
جالب این جاست که رئیس دستگاه موساد و رئیس دستگاه اطلاعاتی ارتش (امان) و رئیس اطلاعات عمومی (شاباک) همچنین تعداد زیادی از نمایندگان مجلس رژیم صهیونیستی در رسانههای عمومی به صراحت از گسترش حضور شیعیان و تاثیر آن در آینده دولت موقت اسرائیل سخن گفتهاند، موضوعی که به دلایلی روشن در کشورهای عربی مورد توجه قرار نگرفته است.
سید علی اصغر حسینی / ابنا
___________
پایان پیام
نظر شما