راهکارهای جلوگیری از دروغ گویی فرزند

خبرگزاری بین المللی اهل بیت ع ابنا: دروغ گویی کودکان یکی از مسائلی است که گاهی  والدین در خانواده  با آن مواجهند،  اما آنچه از اهمیت ویژه برخوردار است چگونگی مواجهه با این مسئله است. راهکارهایی برای این مسئله ارائه شده که عبارت است از:

1. شناسایی علت دروغگویی:

سن کودک:

کودکان زیر 5 سال: در این سن، تخیل و واقعیت برای کودکان چندان تفکیک شده نیست. آنها ممکن است داستان‌های خیالی را به عنوان واقعیت تعریف کنند یا برای جلب توجه، اغراق کنند.

کودکان 6 تا 12 سال: در این سن، کودکان بیشتر درک می‌کنند که دروغ چیست. آنها ممکن است برای فرار از تنبیه، حفظ آبرو یا جلب توجه دروغ بگویند.

نوجوانان: در این سن، دروغگویی ممکن است پیچیده‌تر شود و به دلیل فشارهای اجتماعی، نیاز به استقلال یا مشکلات عاطفی باشد.

محرک‌ها:

ترس از تنبیه: اگر کودک از تنبیه شدن بترسد، ممکن است برای فرار از آن دروغ بگوید.

فشارهای اجتماعی: کودکان ممکن است برای پذیرفته شدن در گروه همسالان، دروغ بگویند.

مشکلات خانوادگی: تنش‌ها، درگیری‌ها یا عدم ارتباط مؤثر در خانواده می‌تواند باعث دروغگویی کودک شود.

جلب توجه: گاهی کودکان برای اینکه دیده شوند و توجه دیگران را جلب کنند، دروغ می‌گویند.

انواع دروغ:

دروغ‌های مصلحتی: دروغ‌های کوچک و بی‌ضرری که برای جلوگیری از ناراحتی دیگران گفته می‌شود.

دروغ‌های بزرگ: دروغ‌های پیچیده و برنامه‌ریزی شده‌ای که برای پنهان کردن یک اشتباه یا فریب دادن دیگران گفته می‌شود.

دروغ های شاخ دار: دروغ های بزرگ و غیر قابل باور که معمولا جنبه ی خودنمایی و جلب توجه دارند.

2. ایجاد محیطی امن و صادقانه:

الگوی مناسب:

به وعده‌های خود عمل کنید.

در مورد اشتباهات خود صادق باشید.

از غیبت کردن و دروغ گفتن در حضور کودک خودداری کنید.

تقویت اعتماد:

به کودک خود گوش دهید و به او احترام بگذارید.

به او نشان دهید که در هر شرایطی از او حمایت می‌کنید.

از قضاوت کردن و سرزنش کردن کودک خودداری کنید.

ایجاد فضای گفتگو:

به طور منظم با کودک خود صحبت کنید.

به او فرصت دهید تا احساسات و نگرانی‌های خود را بیان کند.

در مورد اهمیت صداقت با او صحبت کنید.

3. برخورد مناسب با دروغگویی:

حفظ آرامش:

از عصبانیت و فریاد زدن خودداری کنید.

با لحنی آرام و قاطع با کودک خود صحبت کنید.

تمرکز بر رفتار:

به کودک خود بگویید که دروغگویی رفتار بدی است، اما او را به عنوان یک فرد بد قضاوت نکنید.

به او توضیح دهید که دروغگویی چه عواقبی دارد.

تعیین پیامدهای منطقی:

پیامدها باید متناسب با سن و رفتار کودک باشد.

پیامدها باید به کودک کمک کند تا مسئولیت اعمال خود را بپذیرد.

برای مثال محروم کردن از بازی های مورد علاقه، و یا جبران کار اشتباه توسط کودک.

تشویق راستگویی:

هر زمان که کودک شما راست می‌گوید، او را تشویق کنید.

به او پاداش‌های کوچک و معنادار بدهید.

4. آموزش مهارت‌های حل مسئله:

شناسایی و بیان احساسات:

به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی و نامگذاری کند.

به او یاد دهید که چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کند.

ارائه راه حل‌های جایگزین:

به کودک خود کمک کنید تا راه‌های دیگری برای حل مشکلات خود پیدا کند.

به او یاد دهید که چگونه در مورد مشکلات خود با دیگران صحبت کند.

آموزش مسئولیت‌پذیری:

به کودک خود یاد دهید که مسئولیت اعمال خود را بپذیرد.

به او کمک کنید تا اشتباهات خود را جبران کند.

5. کمک گرفتن از متخصص:

اگر دروغگویی کودک شما مکرر و شدید است، یا اگر با مشکلات دیگری همراه است، حتماً از یک روانشناس یا مشاور کودک کمک بگیرید.