به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) - ابنا - ائمه معصومین (ع)، به مصداق آیه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ» ای اهل ایمان! از انواع میوه‌ها و خوردنی‌های پاکیزه‌ای که روزی شما کرده‌ایم، بخورید و خدا را سپاس گزارید، اگر فقط او را می پرستید(۱)، از خوراکی‌هایی مختلفی که از منابع حلال مالی تهیه شده بود، استفاده می‌کردند. اما هر کدام از آنان، به تناسب شرایط مختلفی جسمی، محیطی یا اقتصادی، به نوع خاصی از خوراکی علاقه داشتند که به این موضوع در روایت مختلف اشاره شده است.
خرما، خوراکی محبوب ائمه(ع) و شیعیان
در روایتی از امام رضا(ع)، «خرما» غذای محبوب همه ائمه(ع) معرفی شده است: «دخَلْتُ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع وَ بَیْنَ یَدَیْهِ تَمْرٌ بَرْنِیٌّ وَ هُوَ مُجِدٌّ فِی أَکْلِهِ یَأْکُلُهُ بِشَهْوَةٍ فَقَالَ یَا سُلَیْمَانُ ادْنُ فَکُلْ فَدَنَوْتُ فَأَکَلْتُ مَعَهُ وَ أَنَا أَقُولُ: لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَرَاکَ تَأْکُلُ هَذَا التَّمْرَ بِشَهْوَةٍ فَقَالَ نَعَمْ إِنِّی لَأُحِبُّهُ فَقُلْتُ وَ لِمَ قَالَ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص کَانَ تَمْرِیّاً وَ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ تَمْرِیّاً وَ کَانَ الْحَسَنُ تَمْرِیّاً وَ کَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ تَمْرِیّاً وَ کَانَ سَیِّدُ الْعَابِدِینَ تَمْرِیّاً وَ کَانَ أَبُو جَعْفَرٍ تَمْرِیّاً وَ کَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ تَمْرِیّاً وَ کَانَ أَبِی تَمْرِیّاً وَ أَنَا تَمْرِیٌّ وَ شِیعَتُنَا یُحِبُّونَ التَّمْرَ لِأَنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طِینَتِنَا (۲).
سلیمان بن جعفر جعفری گوید: به حضور امام رضا(ع) شرفیاب شدم در مقابل حضرت خرمای برنی بود، آن حضرت با اشتها از آن می‌خورد، به من فرمود: ای سلیمان! نزدیک بیا و بخور. من نزدیک شدم و با آن حضرت از آن خرما خوردم و به حضرتش گفتم: فدایت شوم! می‌بینم که این خرما را با علاقه میل می‌کنید. فرمود: آری، من خرما را دوست دارم. گفتم: چرا؟ فرمود: زیرا پیامبر خدا(ص) بسیار خرما را دوست می‌داشت، حضرت امیرالمومنین(ع) نیز چنین بود. امام حسن(ع) نیز چنین بود. امام حسین(ع) نیز چنین بود. امام سجّاد(ع) نیز چنین بود. امام باقر(ع) نیز چنین بود. امام صادق(ع) نیز چنین بود. پدرم(ع) نیز چنین بود و من نیز خرما را بسیار دوست می‌دارم، شیعیان ما نیز خرما را دوست می‌دارند؛ زیرا آنان از سِرشت ما خلق شده‌اند».
غذاهای محبوب اهل‌بیت(ع) در بیان امام کاظم(ع)
در روایتی که محمد بن جعفر عاصمی از پدرش و او از پدرش نقل کرده است، غذاهای محبوب هر کدام از ائمه از رسول خدا(ص) تا امام کاظم(ع) نقل شده است.
در این روایت غذای محبوب رسول خدا(ص)، «کَتِفٍ مَشْوِیٍّ، کتف بریان»، غذای محبوب حضرت زهرا(ع) «الْخَلِّ وَ الزَّیْتِ، روغن زیتون و سرکه»، غذای «السِّکْبَاجِ، سکباج» -غذایی که با سرکه و زعفران و گوشت درست می‌شود- غذای محبوب امام علی(ع)، «لَحْمٍ مَغْلُوٍّ فِیهِ بَاذِنْجَانٌ گوشت بریان شده‌ای که داخل آن بادمجان» باشد، غذای مطلوب امام حسن(ع) و «لَبَنٍ حَامِضٍ قَدْ ثُرِدَ، شیرترش، ماست یا دوغ ترش» که نان تلیت شده باشد، غذای مطلوب امام حسین(ع) معرفی شده است.
همچنین «آضْلَاعٍ بَارِدَةٍ، آبگوشت تهیه شده از دنده‌های گوسفند» غذای محبوب امام سجاد(ع)، «بِحَبٍّ مُبَزَّرٍ، نان و پنیر و زیره» غذای محبوب امام باقر(ع)، «بِتَوْرٍ فِیهِ بَیْضٌ کَالْعُجَّةِ ،نیمرو» به معنای ظرفی که داخل آن تخم مرغ برشتهشده باشد، غذای مطلوب امام صادق(ع) و «حلوا» غذای محبوب امام موسی کاظم(ع) بیان شده است. البته حلوا در زبان عربی هم به معنای «غذای معروف پخته شده با آرد» و هم به معنای «شیرینی» آمده است.(۳)
دیگر غذاهای محبوب ائمه(ع)
علاوه بر این حدیث، در منابع مختلف روایی، خوراکی های دیگری نیز به عنوان غذای محبوب برخی از ائمه(ع) معرفی شده‌اند. طبیعی است که هر انسان ممکن است چند غذا را دوست داشته باشد یا به دلایلی در یک دوران یک غذا و در زمانی دیگر، غذای دیگری مورد علاقه او باشد.
در روایات، سبزی مورد علاقه حضرت زهرا(س)، «سبزی خرفه» بیان شده است(۴). امام علی (ع) نیز سبزی «بادروج» را دوست داشته است.(۵) نام دیگر این سبزی در روایات «حوک» است(۶)، این گیاه ریحان کوهی است و همان چیزی است که تخم آن تخم شربتی است که در فرهنگ ایرانی، در ماه رمضان، مصرف آن بیشتر می‌شود.
«کمأة» نیز از دیگر خوراکی‌های محبوب امام علی(ع) بوده است.(۷) کمأة نوعی قارچ شبیه به سیب‌زمینی است که در مناطق خاصی بوجود می‌آید و در اول سال و در فصل بهار فراوان می‌شود و مانند گوشت استفاده می‌شود.
میوه محبوب امام سجاد(ع) در روایات «انگور» بیان شده است «کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع یُعْجِبُهُ الْعِنَبُ» (۸)، همچنین «زبرباجه» و «زیبیه» غذاهای محبوب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده است (۹). زبیبه غذایی است که در آن کشمش و مویز باشد و زیرباجه، خورشتی است که از انواع میوه مثل آلو، به، سیب با روغن کنجد درست شده باشد.
امام کاظم(ع) و امام هادی(ع) نیز به «حلوا» علاقه داشتند. در روایتی از امام هادی(ع) آمده است: «إِنَّا وَ شِیعَتَنَا خُلِقْنَا مِنَ الْحَلَاوَةِ فَنَحْنُ نُحِبُّ الْحَلْوَاءَ. (۱۰) ما و شیعیان ما از شیرینی آفریده شدیم، بنابراین حلوا را دوست داریم.»
منابع :
۱- سوره بقره آیه ۱۷۲.
۲- الکافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۴۶ ، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۱۳۶ و بحار الأنوار (ط - بیروت)،ج۴۹،ص۱۰۳
۳- وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۳۴، بحار الأنوار (ط- بیروت)،ج۶۳،ص۴۲۱ و مکارم الأخلاق،ج۱،ص۱۴۴ .
۴- الکافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۶۷، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۱۹۴
۵- الکافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۶۴، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۱۸۵، مکارم الأخلاق،ص۱۷۹
۶- بحار الأنوار (ط - بیروت)،ج۶۳،ص۳۹۴، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل،ج۱۶،ص۴۱۹
۷- الکافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۷۰، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۲۱۰
۸- الکافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۵۰، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۱۴۸
۹- دعائم الإسلام،ج۲،ص۱۱۱، بحار الأنوار (ط - بیروت)،ج۶۳،ص۸۵
۱۰- کافی (ط - الإسلامیة)،ج۶،ص۳۲۱، وسائل الشیعة،ج۲۵،ص۷۲
..........................
پایان پیام
نظر شما