خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا: در نیمه‌شب عاشورا، امام حسین(ع) برای بررسی اطراف خیمه‌گاه، بیرون رفتند. نافع بن هلال نگران، امام را دنبال کرد. امام هدف خود را بررسی تپه‌ها، پیش از نبرد فردا بیان کرد و سپس نافع را دعوت به نجات جانش در تاریکی شب نمود. نافع با اشک و بوسه بر قدم‌های امام(ع) سوگند خورد که با شمشیر و اسبش تا آخرین نفس در رکاب حضرت بماند و هرگز او را تنها نگذارد. نافع بن هلال تیرانداز ماهری بود. او تیرهای خود را علامت‌گذاری می‌کرد و در حین پرتاب این تیرهای نشان‌دار به سوی دشمن، رجز می‌خواند.
نظر شما