خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع)-ابنا: تمرین ولایتمداری صاحب الامر (عج) در زندگی روزمره، به معنای قرار دادن ایشان به عنوان محور و معیار اصلی زندگی، تصمیم‌گیری‌ها، رفتارها و اهدافمان است. این تمرین صرفاً یک باور قلبی نیست، بلکه شامل ابعاد عملی و رفتاری گسترده‌ای است که ریشه در معرفت و محبت دارد. در ادامه به چگونگی تمرین این ولایتمداری اشاره می‌شود:
1. معرفت و شناخت عمیق:
اولین گام برای ولایتمداری، شناخت دقیق و عمیق امام زمان (عج) است.
شناخت جایگاه امامت: درک جایگاه الهی، عصمت، علم لدنی و ولایت تکوینی و تشریعی ایشان.
شناخت اهداف و آرمان‌ها: آگاهی از اهداف قیام ایشان که همان برپایی عدل جهانی، حاکمیت توحید، و رفع ظلم و جور است. این شناخت به ما جهت می‌دهد که در راستای اهداف ایشان قدم برداریم.
مطالعه و پژوهش: خواندن کتاب‌ها و مقالات معتبر در مورد امام زمان (عج)، سیره، فضایل و وظایف منتظران. (مانند کتاب‌هایی چون "مکیال المکارم"، "نجم الثاقب"، "منتخب الاثر" و...)
2. محبت و پیوند قلبی:
محبت، موتور محرکه ولایتمداری است. هرچه محبت بیشتر باشد، تبعیت آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر خواهد بود.
تجدید عهد و پیمان: خواندن دعای عهد در هر صبح، که پیمان وفاداری با امام است.
عرض ارادت و ابراز دلتنگی: زیارت آل یاسین، دعای ندبه و سایر ادعیه و زیارات مربوط به ایشان.
ذکر نام و یاد ایشان: در خلوت و جلوت، به یاد ایشان بودن و برای فرجشان دعا کردن.
شادی در شادی و حزن در حزن ایشان: تلاش برای درک حال امام و همگام شدن با ایشان.
3. تبعیت عملی و رفتار بر مبنای رضایت ایشان:
این بخش، جوهر اصلی تمرین ولایتمداری است و شامل تمام ابعاد زندگی می‌شود.
رعایت تقوا و پرهیز از گناه: گناه، حجاب بین ما و امام است. دوری از گناه و تلاش برای تهذیب نفس، بهترین راه برای جلب رضایت ایشان است.
انجام واجبات و ترک محرمات: پایبندی کامل به احکام دین، شامل نماز اول وقت، حجاب، خمس، زکات و...
اهتمام به مستحبات: انجام مستحباتی که در روایات به آن اشاره شده، مانند صدقه برای سلامتی امام، زیارت عاشورا، دعای کمیل و...
اصلاح نیت‌ها: تلاش برای انجام کارها با نیت جلب رضایت امام زمان (عج) و تقرب به خدا از طریق ایشان.
الگوسازی از سیره اهل بیت (ع): امام زمان (عج) ادامه دهنده راه ائمه اطهار (ع) هستند. تلاش برای الگوبرداری از اخلاق و سیره ایشان در زندگی.
رعایت حقوق مردم: امام زمان (عج) برای برقراری عدالت و احقاق حقوق مستضعفین قیام می‌کنند. رعایت حقوق دیگران، احسان و نیکوکاری، ادای امانت و... از مهمترین مصادیق ولایتمداری است.
امر به معروف و نهی از منکر: تلاش برای اصلاح جامعه و ترویج فضایل اخلاقی، در حد توان و با رعایت شرایط آن.
صبر در برابر مشکلات و امتحانات: منتظر واقعی در برابر سختی‌ها و ناامیدی‌ها صبر پیشه می‌کند و به وعده الهی و ظهور امام ایمان دارد.
4. دعا برای تعجیل فرج و تلاش برای زمینه‌سازی ظهور:
یکی از مهمترین ابعاد ولایتمداری، خواست قلبی و عملی برای ظهور است.
دعای خالصانه برای تعجیل فرج: این دعا باید از عمق جان و با باور به تأثیر آن باشد. (مانند دعای "اللهم کن لولیک...")
تبلیغ و ترویج فرهنگ مهدویت: معرفی امام زمان (عج) به دیگران، پاسخگویی به شبهات و گسترش فرهنگ انتظار صحیح.
ایجاد آمادگی درونی و بیرونی: آماده‌سازی خود برای یاری ایشان در هنگام ظهور، هم از نظر معرفتی و اخلاقی و هم از نظر جسمی و فکری.
بصیرت سیاسی و اجتماعی: درک صحیح از وقایع جهان و توطئه‌های دشمنان، و حرکت در مسیر حق که مورد رضایت امام است.
فداکاری در راه دین: آمادگی برای فدا کردن مال، جان و آبرو در راه اهداف الهی و یاری دین.
5. توسل و استغاثه به ایشان:
امام زمان (عج) واسطه فیض الهی و پناهگاه شیعیان هستند.
توسل در مشکلات: در همه مشکلات، چه مادی و چه معنوی، به ایشان توسل جوییم و از ایشان استمداد بطلبیم.
درخواست شفاعت: ایشان را شفیع خود در درگاه الهی قرار دهیم.
6. اطاعت از ولی فقیه و رهبر جامعه اسلامی (در عصر غیبت):
از مهمترین و عینی‌ترین مصادیق تمرین ولایتمداری صاحب الامر (عج) در دوران غیبت کبری، پایبندی و اطاعت از ولی فقیه و رهبر منصوب از سوی ایشان است. این مسئله ریشه در مبانی فقه شیعه و روایات اهل بیت (ع) دارد:
نیابت عامه فقیه جامع الشرایط: ائمه اطهار (ع) و خصوصاً امام زمان (عج) در دوران غیبت، نیابت عامه را به فقهای جامع‌الشرایط (عادل، عالم، آگاه به زمان، مدیر و مدبر) سپرده‌اند تا امور جامعه اسلامی را بر اساس احکام الهی و مصلحت مسلمین اداره کنند.
حدیث مشهور امام زمان (عج): "وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ" (در رخدادهای پیش‌آمده (و مسائلی که با آن مواجه می‌شوید)، به راویان حدیث ما (فقها) رجوع کنید، چرا که آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنانم.) این روایت و روایات مشابه، مبنای مشروعیت ولایت فقیه در دوران غیبت است.
ولایت فقیه، استمرار ولایت معصوم: اطاعت از اوامر ولی فقیه در واقع اطاعت از اوامر امام زمان (عج) است، زیرا ایشان نماینده و نائب عام امام معصوم در عصر غیبت هستند. لذا، هرگونه نافرمانی از ولی فقیه، به نوعی نافرمانی از امام زمان (عج) محسوب می‌شود، چرا که دستورات ایشان را تضعیف می‌کند.
حفظ نظام اسلامی و زمینه‌سازی ظهور: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، به رهبری ولایت فقیه، در عصر غیبت پرچم‌دار احیای اسلام و زمینه‌سازی برای ظهور منجی عالم بشریت است. پایداری و اقتدار این نظام، گامی مهم در جهت تحقق اهداف امام زمان (عج) است. بنابراین، اطاعت از رهبری و کمک به تقویت این نظام:
الف) اطاعت از دستورات تشکیلاتی و حکومتی: عمل به فرامین و دستورات رهبر معظم انقلاب اسلامی در حوزه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی.
ب) بصیرت و ولایت‌پذیری در فتنه‌ها: درک صحیح شرایط و موقعیت‌ها، عدم افتادن در دام شبهات و فتنه‌ها و تبعیت از خط روشن رهبری که همان خط ائمه اطهار (ع) است.
ج) تقویت وحدت جامعه اسلامی: اطاعت از رهبری، عامل وحدت و انسجام جامعه در برابر توطئه‌های دشمنان و حفظ آرمان‌های انقلاب اسلامی است که خود بستر ساز ظهور امام زمان (عج) است.
د) حمایت از اهداف و برنامه‌های نظام: هر تلاشی برای تقویت پایه‌های نظام اسلامی و پیشبرد اهداف آن، در راستای تحقق وعده الهی و زمینه‌سازی برای ظهور است.
بنابراین، برای یک منتظر واقعی، اطاعت از رهبر معظم انقلاب نه تنها یک وظیفه شرعی است، بلکه یک رکن اساسی در تمرین عملی ولایتمداری صاحب الامر (عج) و تلاش برای نزدیک‌تر شدن به دوران باشکوه ظهور ایشان محسوب می‌شود.
نظر شما