به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در آستانه چهارمین سالگرد درگذشت مجاهد فرهیخته جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، محمد سرور رجایی، مراسم بزرگداشتی با عنوان «روایت خونشریکی» در حسینیه هنر تهران برگزار شد.
حجتالاسلام والمسلمین خسروپناه طی سخنانی با تسلیت ایام سوگواری اهل بیت (ع) و گرامیداشت یاد شهدا و مجاهدان جبهه فرهنگی، به تمجید از شخصیت کمنظیر مرحوم رجایی پرداخت و بیان کرد: رجایی انسانی دغدغهمند بود که دغدغههای فرهنگی و اجتماعی را در هم آمیخته بود. باید یاد چنین انسانهایی زنده بماند و شخصیتهای مؤمن و مخلصی چون او به نسل جوان معرفی شوند؛ چه از طریق مستند، کتاب و چه با تولید آثار هنری چندرسانهای.
وی با اشاره به پیوستگی تمدنی ایران و افغانستان تصریح کرد: مرزهای جغرافیایی میان ما با دخالت استعمار شکل گرفت، اما حقیقت این است که مرز فرهنگی هرگز میان ایران و افغانستان وجود نداشته است. عرفان، ادبیات توحیدی، خردگرایی و هنر، ما را در بستری مشترک پرورش دادهاند. این اشتراکات نهتنها تاریخی بلکه هویتیاند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: از دیرباز بزرگان افغانستان بخشی از هویت علمی، ادبی و عرفانی ایران بزرگ بودهاند. شاهنامه فردوسی، سازهای سنتی مانند دوتار خراسانی و رباب، و فرهنگ خردورزانهای که در منطقه خراسان شکل گرفت، نشان میدهند که ما یک ملت در دو جغرافیای سیاسی بودهایم.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه در ادامه با اشاره به فجایع تاریخی همچون قراردادهای استعماری و شکلگیری مرزهای سیاسی افزود: این مرزها ذهن ما را به اشتباه انداختهاند که دو فرهنگ مجزا داریم، درحالیکه حقیقت این است که ایرانی و افغانی از یک شجره فرهنگی هستند. اگر میراث مشترک ما حفظ نشود، دشمنان با جنگهای درونی، ریشههای ما را قطع خواهند کرد.
وی در بخش دیگری از سخنانش به زندگی مبارزاتی مرحوم رجایی پرداخت و گفت: او تا سال ۱۳۷۳ در افغانستان با سلاح میجنگید و پس از آن، در ایران به جهاد فرهنگی و رسانهای روی آورد. اگر قائل به مرز میان ایران و افغانستان بود، درباره شخصیتهایی چون احمدرضا سعیدی که در افغانستان شهید شد، نمینوشت.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: هر بار که به بهشت زهرا (س) میروم، بر سر مزار رجایی نیز حاضر میشوم. رجایی اهل سکون نبود؛ اهل جهاد بود و جا دارد که فیلمی سینمایی درباره او ساخته شود تا نسل جوان بداند که این دو ملت، یک فرهنگ واحد دارند.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با اشاره به تأثیرات شوم اشغال افغانستان توسط شوروی سابق و آمریکا گفت: ترویج اسلام افراطی، افغانستان را از جایگاه علمی، عرفانی و ادبی خود دور کرد. ما باید به نقطهای برسیم که ایرانی و افغانی را در مرزهای جغرافیایی تعریف نکنیم. باید به سمت اتحادیهای اسلامی حرکت کنیم که بر مبنای عقلانیت، حکمت و معنویت بنا شده باشد.
وی با طرح مثالی از اتحادیه اروپا ادامه داد: کشورهای اروپایی با زبانها و سابقهای پر از جنگ و دشمنی، به اتحادیه رسیدند، چرا ما مسلمانان نتوانستهایم چنین بلوغی را به دست آوریم؟ باید به سمت تقویت پیوندهای تمدنی برویم و این امر تنها با گفتوگو، حلم، صبر و درک مشترک ممکن است.
خسروپناه با اشاره به ظرفیتهای انسانی افغانستان گفت: افغانستان، کشوری غنی از ظرفیتهای علمی و فرهنگی است. بسیاری از طلاب و دانشآموختگان افغانستانی در ایران، از مستعدترین و فعالترین جوانان ما هستند. اگر بخواهیم تمدن نوین اسلامی را بنا کنیم، باید به گذشته تمدنی خود رجوع کنیم. میراث مشترک ما، ما را به هم پیوند میزند؛ و این پیوند، بنیاد وحدت جهان اسلام است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ابراز امیدواری کرد که زمانی برسد تا اتحادیه جهان اسلام شکل بگیرد و کشورهای اسلامی از دانش یکدیگر بهره ببرند.
..............
پایان پیام/ ۲۱۸
نظر شما