خبرگزاری بین المللی اهل بیت (ع) - ابنا: حضور مداوم یا حداقل منظم والدین در کنار فرزندان یکی از عوامل کلیدی رشد سالم آنهاست، اما سبک زندگی پرشتاب و فضای دیجیتال امروز میتواند این حضور را به شکلهای گوناگون تحت تأثیر قرار دهد. فهم حقوق کودک و فراهم کردن فرصتهای حمایتی برای خانوادهها به همراه ترویج رفتارهای والدگری آگاهانه میتواند به ایجاد تعادل میان استقلال کودک و حفاظت والدین کمک کند. این تعادل، بهبود سلامت روانی، تحصیلی و اجتماعی کودکان را در بلندمدت تضمین میکند.
روز جهانی کودک فرصتی برای پرداختن به یکی از جنبه های مغفول واقع شده نیاز و حق کودکان در عصر حاضر.
حق تجربه زندگی کنار والدین، از بنیادیترین حقوق کودکان است و بر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و آموزشی فرزند تأثیر میگذارد. در عصر حاضر، با تغییرات سریع در کار، فناوری، فضای آموزشی و فرهنگ خانوادگی، حضور فیزیکی مادر و پدر در کنار فرزندان کمتر شده و این میتواند بر رشد و امنیت کودک اثرات متنوعی بگذارد. در ادامه باهم به بررسی اثرات حضور کم والدین و سازوکارهای حمایتی می پردازیم، و سعی میکنیم تصویری واقعی و متعادل از وضعیت امروز ارائه دهیم.
سبک زندگی امروز و حضور کم والدین
- تأثیر ساعات کاری و استرس اقتصادی: والدین به دلیل نیاز به کارهای دوشغله، فرزندان را برای مدت طولانی در جمع خانوادگی همراهی میکنند یا به مراقبین غیرخانوادگی میسپارند.
فناوری و فضای دیجیتال: استفاده زیاد از تلفنهای همراه، تبلت و تلویزیون میتواند زمان باکیفیت همراهی والدین با فرزندان را کاهش دهد و فرصتهای یادگیری را محدود کند.
تغییر نقشهای خانواده: کارهای خانه توسط کودکان در برخی خانوادهها برای جبران کمبود حضور والدین افزایش یافته یا وظایف کوچکی به کودک واگذار میشود.
پیامدهای روانی-اجتماعی: کمبود حضور والدین به احساس ناامنی، اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و رابطههای اجتماعی محدود منجر می شود؛ بهویژه برای کودکانی که به پشتیبانی عاطفی منظم نیاز دارند.
تفاوتهای فرهنگی و اقتصادی: در برخی جوامع حضور خانوادگی قویتر است و در برخی دیگر، ساختارهای مراقبتی رسمی ،نقش پررنگتری ایفا میکنند.
اثرات حضور کم والدین بر ابعاد مختلف شخصیت کودکان
سلامت روانی: رفتارهای بیشازحد تحت نظارت یا کمبود توجه میتواند به اضطراب، افسردگی یا رفتارهای پرخاشگرانه منجر شود.
تحصیل و یادگیری: کمبود راهنمایی و پاسخگویی سریع به سوالات کودک در خانه ممکن است بر انگیزه و کارآیی تحصیلی اثر بگذارد.
توسعه هویت و مهارتهای اجتماعی: فرصتهای محدود برای تعاملات والد-فرزند و نقش مدل یادگیری از والدین میتواند بر توسعه همدلی، مهارتهای ارتباطی و حل مسئله اثر بگذارد.
امنیت و محافظت: حضور کم والدین میتواند به افزایش خطر غفلت یا بهرهبرداری در برخی محیطها منجر شود اگر حمایت اجتماعی جایگزین موثری وجود نداشته باشد.
برای داشتن آینده ای سالم نیازمند آنیم که تغییراتی در سبک زندگی ماشینی ایجاد کنیم تا روند رشد عاطفی فرزندانمان سیر درست بر خود بگیرد.
نظر شما