۲۴ مهر ۱۴۰۴ - ۱۸:۵۲
وقت‌گذاری برای همسر؛ سرمایه‌ای که زندگی شما را متحول می‌کند!

وقت‌گذاری برای همسر، تجلی عملی آیه 21 سوره روم است که هدف ازدواج را آرامش، مودت و رحمت می‌داند. این وقت‌گذاری شامل گفتگوی فعال، فعالیت‌های مشترک، حمایت عاطفی و عملی، و توجه به نیازها می‌شود تا محیطی امن و سرشار از عشق و مهربانی فراهم آید. این اقدامات، نه تنها بنیان خانواده را محکم می‌کند، بلکه نشانه‌ای از عمق رابطه و تفکر در آیات الهی است.

خبرگزاری بین المللی اهل البیت_ابنا: مصادیق وقت‌گذاری برای همسران، با توجه به آیات قرآن کریم، را می‌توان در راستای ایجاد مودت و رحمت، حفظ بنیان خانواده، و تأمین آرامش یکدیگر تبیین کرد. قرآن، اساس رابطه زن و شوهر را بر محبت و شفقت بنا نهاده و این امر مستلزم توجه و وقت‌گذاری متقابل است.

فلسغه ازدواج:
"وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ" (1)
"و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی قرار داد. به یقین در این [امر] برای مردمی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است."
این آیه سه هدف اصلی ازدواج را بیان می‌کند:
1."لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا" (تا در کنار آنها آرامش یابید): همسران باید مایه آرامش و سکون یکدیگر باشند.
2."وَمَوَدَّةً" (دوستی): روابط زناشویی بر پایه محبت و دوستی عمیق بنا شده است.
3."وَرَحْمَةً" (مهربانی): شفقت، گذشت و دلسوزی متقابل از ارکان این رابطه است.

مصادیق وقت‌گذاری برای همسران:
وقت‌گذاری برای "سکونت" (آرامش یافتن):
ایجاد محیط امن و آرام:
مصداق:
 اختصاص زمان برای رفع کدورت‌ها و سوءتفاهم‌ها در اسرع وقت. پرهیز از بحث و جدل‌های طولانی یا با کلمات تند و زننده. ایجاد فضایی که همسر احساس کند می‌تواند آزادانه و بدون ترس از قضاوت شدن، خودِ واقعی‌اش باشد.
 این اقدامات مستقیماً به تحقق "لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا" کمک می‌کند. محیط امن عاطفی، بستر آرامش روانی است که برای سکونت ضروری است.

به اشتراک گذاشتن دغدغه‌ها و حمایت عاطفی:
وقتی همسر مضطرب یا نگران است، وقت گذاشتن برای شنیدن او، دلداری دادن، و حتی اگر راه‌حلی ندارید، صرفاً حضور داشتن و همدلی کردن.
این نوع وقت‌گذاری، هم آرامش‌بخش است و هم تجلی "رحمت" در سخت‌ترین لحظات. احساس تنهایی نکردن در مشکلات، خود آرامش‌دهنده است.

رفع خستگی و انرژی بخشیدن:
 کمک کردن در کارهای منزل پس از یک روز سخت کاری، فراهم کردن فضایی برای استراحت همسر، یا انجام ماساژ ساده برای رفع خستگی.
 این اعمال به "سکونت" جسمی و روانی همسر کمک می‌کند و نشانه‌ای از "مودت" (محبت) عملی است.

وقت‌گذاری برای "مودت" (دوستی و محبت آگاهانه):
توجه به جزئیات و علایق همسر:
به خاطر سپردن مناسبت‌ها، علایق کوچک همسر (مثلاً غذای مورد علاقه، رنگ محبوب، کتابی که دوست دارد)، و اختصاص زمان برای تهیه هدیه‌ای کوچک یا برنامه‌ریزی یک فعالیت مرتبط با آن علایق.
این توجه به جزئیات، نشان‌دهنده "مودت" عمیق و آگاهانه است. اینگونه وقت‌گذاری‌ها، رابطه را از حالت روزمرگی خارج کرده و به آن عمق می‌بخشد.

ابراز محبت کلامی و فیزیکی:
 اختصاص زمان روزانه برای گفتن کلمات محبت‌آمیز، تعریف و تمجید (مانند "چقدر امروز زیبا شدی"، "از غذایت لذت بردم")، و در آغوش گرفتن یا بوسیدن همسر.
 این‌ها مصادیق بارز "مودت" هستند که به صورت عملی و کلامی بیان می‌شوند و حس دوست داشته شدن را در همسر تقویت می‌کنند که خود به "سکونت" عاطفی می‌انجامد.

اولویت دادن به همسر در برنامه‌ریزی‌ها:
 در هنگام برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت، مسافرت‌ها یا حتی تصمیمات مهم زندگی، وقت گذاشتن برای مشورت و در نظر گرفتن نظر و خواسته‌های همسر.
 این نشان‌دهنده احترام و "مودت" عمیق است که همسر را شریک زندگی و تصمیمات مهم می‌داند و به او احساس ارزشمندی می‌دهد.

وقت‌گذاری برای "رحمت" (شفقت و دلسوزی):
گذشت و چشم‌پوشی در خطاها:
 وقتی همسر اشتباهی مرتکب می‌شود، وقت گذاشتن برای درک شرایط او به جای سرزنش فوری، و با شفقت و مهربانی از خطای او گذشتن.
 این عمل تجلی عینی "رحمت" است. دانستن اینکه همسر در شرایط خطا نیز با مهربانی و بخشش برخورد خواهد کرد، به او "آرامش" می‌دهد و "مودت" را نیز تقویت می‌کند.

همراهی در دوران بیماری یا سختی:
 اختصاص وقت برای مراقبت از همسر بیمار، حضور کنار او در زمان مشکلات خانوادگی یا کاری، و نشان دادن همدلی و حمایت بی‌قید و شرط.
این از قوی‌ترین مصادیق "رحمت" است. در سختی‌هاست که عمق واقعی رابطه و "مودت" پایدار آشکار می‌شود و باعث "سکونت" در دل همسر می‌گردد.

صبوری و درک تفاوت‌ها:
وقت گذاشتن برای درک تفاوت‌های شخصیتی، جنسیتی و فرهنگی همسر و پذیرش آن‌ها به جای تلاش برای تغییر دادن او. صبوری در مواجهه با نقاط ضعف یکدیگر.
 این نوع وقت‌گذاری، از مصادیق "رحمت" است که به پذیرش و درک متقابل منجر می‌شود و زمینه را برای "آرامش" در کنار یکدیگر فراهم می‌کند.
مصادیق وقت‌گذاری برای همسران، فراتر از یک وظیفه صرف است؛ یک سرمایه‌گذاری عمیق در رابطه است که مستقیماً به تحقق سه اصل الهی "آرامش (سکونت)، دوستی (مودت) و مهربانی (رحمت)" در زندگی مشترک می‌انجامد. هر لحظه وقت‌گذاری آگاهانه و از روی عشق و شفقت، "آیاتی" از عظمت خلقت رابطه زن و مرد است که نیاز به "تفکر" و عمل مداوم دارد. این امر نه تنها به استحکام خانواده کمک می‌کند، بلکه به رشد فردی هر دو همسر نیز یاری می‌رساند.


پی‌نوشت:
1.سوره روم/ آیه 21

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha