به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس خود با معضلی به نام «سرزمین غزه» مواجه بوده است. براساس برخی از آمارها حدود ۷۰ درصد فلسطین هایی که به ناچار از دیگر مناطق فلسطین رانده شده بودند، در غزه مستقر شدند و این موضوع، ویژگی های خاصی به این سرزمین داد.
فعالیتهای سیاس و نظامی ساکنان غزه آن چنان بود که «اسحاق رابین»، تنها نخست وزیر ترور شده در تاریخ اسرائیل درباره غزه گفته بود: « آرزو می کنم یک روز صبح از خواب بیدار شوم و ببینم که غزه در دریا غرق شده است». آرزویی که اسحاق رابین به گور برد، قطعا آرزوی بسیاری از نخست وزیران این کشور است که بدون شک، آنان نیز هیچگاه تحقق این آرزو را نخواهند دید. این نکته نیز گفتنی است که جمعیت فعلی باریکه غزه از جوان ترین جمعیت های جهان با متوسط سن ۱۸ سال هستند که بسیاری از آنان آرزوی آزاد سازی فلسطین را دارند.
تاریخ مقاومت در غزه در مقابل اشغالگران صهیونیست را می توان به سه دوران تقسیم کرد: دوره اول، دوران اشغال غزه است، در دوره دوم حجم ضربات مقاومت به ارتش اسرائیل در این منطقه به میزانی بود که مجبور به ترک این منطقه شد و در این منطقه حکومتی کاملا محاصره شده اما تقریبا مستقل تشکیل شد،
در دوران سوم که همچنان ادامه دارد، نبردهای متعددی توسط ساکنان غزه بر اسرائیل تحمیل شد که در همه آنها، نیروهای مقاومت در غزه توانستند که خواسته های خود را بر دشمن صهیونیستی تحمیل کرده و به اعتراف مسئوولین نظامی و سیاسی اسرائیل، در همه این نبردها، پیروز میدان باشند.
سرزمین کنونی غزه ، که باید آن را بخشی از منطقه بزرگ غزه در تاریخ دانست، در آغاز تقسیم فلسطین، تحت حاکمیت مصر قرار گرفت و در همان دوران با همکاری و حمایت مصر، نبردهایی با نیروهای اسرائیلی در غزه شکل گرفت، اما در نبردهای شش روزه با ارتش‌های عربی، این منطقه به تصرف اسرائیل درآمد. از سال ۱۹۶۷ میلادی، شهرک های متعدد صهیونیستی در این منطقه ساخته شد که تعداد آنها به ۱۷ شهرک رسید تا نمادی بر استقرار دائمی صهیونیست‌های اشغالگر در این منطقه باشد. صهیونیست‌ها پس از تسلط بر غزه طی چهار ماه حدود هزار فلسطینی را به قتل رساندند که دو جنایت بزرگ آنها در شهر خان یونس با کشتار ۱۷۱ نفر و شهر رفح با کشتار ۲۲۲ نفر توسط سازمان ملل مستندسازی شده است.
تاسیس جنبش جهاد اسلامی در سال ۱۹۸۱ میلادی و جنبش حماس در سال ۱۹۸۷، نقطه عطفی در حرکت های جهادی در منطقه غزه شد. این جنبش ها که ابتدا به صورت جنبش های اجتماعی و فرهنگی، تلاش های خود را شروع کرده بودند به مرور نبردهای مسلحانه خود با اسرائیل را آغاز کردند.
آغاز انتفاضه های فلسطین از غزه
باریکه غزه که بعد از اشغال فلسطین توسط اسرائیل، گروه زیادی از فلسطینی‌ها به آنجا، مهاجرت کرده بودند، نقشی اساسی در انتفاضه های اول و دوم فلسطین داشت. مرگ چهار کارگر فلسطینی در دسامبر ۱۹۸۷ میلادی در تصادف یک کامیون نظامی در غزه، سرآغاز انتفاضه اول شد. این انتقاضه که با اوج و فرودهایی به مدت ۶ سال ادامه داشت در نهایت با قرارداد اسلو، خاتمه یافت. در این درگیری های چند ساله که فلسطینی ها، اسلحه ای جز سنگ نداشتند، ۱۵۵۰ فلسطینی به شهادت رسیدند که بیش از ۷۰ درصد آنان ساکن غزه بودند.
برخی از تحلیل گران از جمله «حسنین هیکل» در کتاب «صلح توهم ها»، یکی از عوامل این قرارداد صلح میان اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین را ناتوانی دولت اسرائیل در غزه و مقابله با گروه های مقاومت در آن دانسته اند. یکی از برنامه های اسرائیل در امضای این قرارداد، واگذاری نبرد در غزه به نیروهای ساف بود تا شاید به این طریق بتوان با نبردی نیابتی، آرزوی خود برای نابودی مقاومت در غزه را تحقق بخشد.
انتفاضه دوم نیز در سال ۲۰۰۰ میلادی با حضور توهین آمیز شارون در مسجد الاقصی شکل گرفت و سرزمین غزه نیز در این انتفاضه نقشی اساسی داشت و کودک فلسطینی «محمد الدوره» که ساکن غزه بود، به عنوان نماد انتفاضه دوم شناخته شد.
فرار اسرائیل از غزه
در فاصله میان انتفاضه اول و دوم، جنبش جهاد اسلامی و جنبش حماس، وارد فاز درگیری نظامی با اسرائیل شدند و این موضوع شرایط را برای اسرائیل بسیار سخت کرد. اقدامات متعدد اسرائیل و همچنین ترورهای رهبران حماس نیز نتوانست این درگیری های نظامی را کاهش دهد و در نهایت در سال ۲۰۰۵ میلادی، اسرائیل با تخریب ۱۷ شهرک صهیونیست نشین که در غزه ساخته بود، عملا از غزه خارج شد و در خارج از مناطق غزه، اقدام به محاصره کامل این منطقه کرد. محاصره ای که منطقه باریکه غزه را با حدود دو میلیون نفر جمعیت، تبدیل به «بزرگترین زندان روباز جهان» کرد، اما مقاومت همچنان مقاوم و محکم ایستاده بود.
اولین انتخابات آزاد فلسطینی در غزه
خروج دولت اسرائیل از غزه، زمینه ساز برگزاری نخستین انتخابات آزاد و سراسری در منطقه ای آزاد شده از سرزمین اشغال شده فلسطین شد. در این انتخابات، حماس پیروزی بزرگی به دست آورد و توانست براساس یک روند دموکراتیک، مسئوولیت اداره غزه را به بدست بگیرد. این دولت که عملا به سرزمینی محاصره شده، حکومت می کرد، تلاش کرد که با استفاده از ظرفیت‌های مختلف در کنار تلاش برای مبارزه مستمر با اسرائیل، نیازهای مردم خود را تامین کند، نیازهایی که بسیاری از آنها از طریق تونل های گسترده در این سرزمین تامین می شد.
در بخش آخر این نوشته از نبردهای میان مبارزان فلسطینی و دولت جعلی اسرائیل سخن خواهیم گفت. نبردهایی که به گواهی بسیاری از سران نظامی و سیاسی دولت صهیونیستی، هیچ گاه پیروزی در آن، نصیب اسرائیل نشد و همیشه فاتح نهایی نبردها، ساکنان غزه بودند. تلاش‌هایی که بدون شک فتح نهایی قدس را در پی خواهد داشت.
سید علی اصغر حسینی/ ابنا
..............................
پایان پیام
نظر شما