به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حضرت خدیجه(س) علاوه بر زحمات فراوانی که در در دوران بعثت پیامبر(ص) و به ویژه در دوران غربت مکه، تحمل کرده است، در دوران قبل از بعثت نیز دارای خاندانی معتقد به دین حضرت ابراهیم(ع) و معتقد به مبانی اخلاقی بوده اند.
نسب‌های مشترک
حضرت خدیجه(س) دختر «خویلد بن اسد بن عبدالعزی بن قصی الاسدیه بن کلاب بن مره بن کعب بن لؤی بن غالب» و مادرش «فاطمه بنت زائده بن اصم بن رواحه الهرم ابن حجر بن عبد بن معیص بن عامر بن لؤی بن غالب بن فهر بن مالک بن النضر» بود. رسول خدا(ص) نیز از نوادگان «قصی» بود و به این ترتیب، هر دو این بزرگواران از نسلی واحد محسوب می شوند. به همین دلیلی نیز براساس برخی از منابع، این دو گاه همدیگر را «پسر عمو و دختر عمو» خطاب می کردند.
مادر حضرت خدیجه(س) جناب فاطمه دختر زائده بود که رسول خدا(ص) از طریق «لؤی» نیز با او نسل مشترک دارد . در کتاب «سیره ابن هشام» درباره نسب های مشترک رسول خدا (ص) و حضرت خدیجه (س) آمده است : «تجتمع مع رسول الله فی النسب الشریف فی قصی من جهه ابیها و فی لؤی من جهه امها فهی قرشیه اباً و اماً»
پدربزرگ حضرت خدیجه(س)، «اسد» فرزند «عبدالعزّی»بود. او شخصی بود که پیمان معروف «حلف الفضول» را سالها قبل از بعثت پیامبر (ص) بنیان نهاد تا در فضای پر از تعصب قومی و عربی منطقه حجاز، حافظ حقوق مظلومان باشند. برخی از مورخین این انجمن را اولین انجمن دفاع از حقوق بشر در جهان می دانند و پیامبر(ص) تا سالها بعد از بعثت، از پیمان «حلف الفضول» تمجید کرد و آن را می ستود.
«خویلد» پدر حضرت خدیجه (س) نیز از بزرگان و شخصیت های برجسته ی قریش و پیرو آیین ابراهیم(ع) بود، او وضعیت مالی بسیار خوبی داشت و در بین مردم صاحب نام و احترام بسیار بود. محبت «خویلد» به کعبه به میزانی بود که با «تبع آخر»، حاکم یمن که می خواست «حجر الاسود» را به یمن ببرد، به جدال پرداخت و او را از این کار برحذر داشت و سرانجام حاکم یمنی، بر اثر دیدن خوابی وحشتناک، از این کار منصرف شد.
«خویلد» سه فرزند به نام های «خدیجه»،«هاله» و «عوام» داشت، هاله تا آخرین روزهای حیات خود و تا سالها بعد از فوت حضرت خدیجه(س)، مورد احترام رسول خدا(ص) بود و عوام نیز پدر صحابی مشهور پیامبر(ص)، «زبیر بن عوام» است.
آشنایی با رسول خدا(ص)
برخی از منابع تاریخی، دلیل آشنایی حضرت خدیجه(س) و رسول خدا(ص) را مشارکت در تجارت دانسته اند که این موضوع نمی تواند درست باشد. همان گونه که بیان شد، در جامعه طایفه ای آن زمان به بیان امروزی، پیامبر اسلام(ص) و حضرت خدیجه(س) ، عموزاده بوده اند. همچنین میان خانه جناب آمنه(س) به عنوان زادگاه رسول الله(ص) با منزل جناب خدیجه(س)، فاصله ای کمتر از ۲۰۰ قدم بود و این نزدیکی امکان این شناخت را آسان می کرد. اگر چه مکان این دو منزل، توسط وهابیت تخریب شده است اما هم اکنون، مکان هر دو منزل در شهر مکه مشخص است. از سویی دیگر، شهرت رسول خدا(ص) در سال‌های قبل از بعثت به گونه ای بود که حضرت خدیجه(س) می توانست شناخت کاملی نسبت به ایشان داشته باشد.
اگر تفاوت سنی زیاد میان حضرت خدیجه(س) با رسول خدا(ص) را بپذیریم و از سویی دیگر این فاصله نزدیک میان این دو خاندان را بدانیم، می توانیم بگوییم که حضرت خدیجه(س) از ابتدای کودکی پیامبر(ص) از ایشان شناخت مستقیم داشته است. اگر هم فاصله سنی زیاد میان این دو، پذیرفته نشود باز هم باید گفت که ویژگی این دو خاندان به گونه ای بوده که دو فرزند تقریبا هم سن این خاندان‌ها می توانستند که شناخت خوبی از یکدیگر داشته باشند. به ویژه آنکه مکه سرزمین شناخته شده برای زائرین خانه خدا و تجار مشهور سرزمین های مختلف بود و هر دو این خاندان، نقش بسیار موثری در زیارت و تجارت در آن منطقه داشتند.
ازدواج با رسول خدا(ص)؛ شهرت و مظلومیت
رسول خدا(ص) و حضرت خدیجه(س)، ۲۵ سال زندگی مشترک داشته اند که ۱۰ سال از این دوران همراه با سختی های دوران آغاز اسلام بوده است. در همین دوران بود که فشارهای مختلفی به مسلمانان مکه وارد می شد و پیامبر اسلام(ص) و همسر ایشان، شاهد این اتفاقات تلخ بودند.
مجموعه ای از دشمنی ها و توطئه ها برای قتل، آزار، شکنجه، تحریم و تهدید شخص پیامبر اسلام(ص) و دیگر مسلمانان در این دوران در مکه وجود داشت که حضرت خدیجه(س) شاهد همه این مصائب بود. حصر و تحریم مسلمانان در ماجرای شعب ابی طالب نیز نقطه اوج این سختی ها بود که ثروت حضرت خدیجه(س)، نقش موثری در تحمل این دوران داشت. اما این بانوی بزرگوار بر اثر تحمل این سختی ها بعد از خارج شدن مسلمانان از محاصره در شعب ابی طالب، مدت زیادی عمر نکردند و به جوار رحمت الهی رفتند. شرایط مکه بعد از رحلت جناب ابوطالب(ع) و حضرت خدیجه(س) به گونه ای برای رسول خدا(ص) سخت شد که ایشان مجبور به هجرت به مدینه شدند.
یکی از نکاتی که درباره ۲۵ سال زندگی مشترک میان رسول خدا (ص) و حضرت خدیجه (س) قابل بیان است این است که اگر چه ده سال از این دوران، در دوران اسلام بود، ولی متاسفانه به دلایلی مختلف، تعداد روایت‌های نقل شده از حضرت خدیجه(س)، بسیار اندک بوده و برخی تعداد این روایات را تنها ۵ روایت شمرده اند!! اگر احادیث اندک نقل شده از دختر گرامی رسول خدا(ص) یعنی حضرت زهرا (س) را با هزاران حدیث نقل شده از یکی از همسران پیامبر(ص) مقایسه کنیم می توانیم به راز اندک بودن احادیث نقل شده از حضرت خدیجه(س) پی ببریم.
سید علی اصغر حسینی/ ابنا
..............................
پایان پیام
نظر شما