به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ دفاتر اداره مهاجرت و گذرنامه در مراکز شهرهای بزرگ سوریه شاهد تجمع و ازدحام شدید مردمی و شمار زیادی از متقاضیان دریافت گذرنامه جدید هستند. در حالی که این ازدحام در دیگر شعب، به‌ویژه در مراکزی که از شهرها و استان‌های اصلی دورترند، کمتر است. همین شعب به مقصد برخی سوری‌ها تبدیل شده‌اند که به‌دنبال راهی سریع برای دریافت این سند سفر با کمترین موانع ممکن، گرچه با هزینه‌ای گزاف، هستند.
با وجود آن‌که آمارهای سازمان ملل متحد از بازگشت حدود ۴۰۰ هزار سوری از کشورهای همسایه از زمان سقوط نظام اسد خبر می‌دهد، بر اساس برآوردهای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، و بازگشت بیش از یک میلیون آواره داخلی به محل سکونت اصلی خود، اما شمار افرادی که کشور را ترک کرده یا خواهان خروج از سوریه هستند، به‌دلیل دشواری یافتن کشوری که بدون ویزا یا اجازه اقامت، سوری‌ها را بپذیرد و روی آوردن بیشترشان به مسیرهای قاچاق از طریق گذرگاه‌های غیرقانونی در امتداد مرز سوریه و لبنان در طرطوس و حمص، قابل رصد نیست.
از جمله کسانی که راه‌های غیرقانونی را انتخاب کردند، جوانی به نام علی است که پس از کشتارهایی که گروه‌های وابسته به حکومت جولانی در طرطوس مرتکب شدند، تصمیم به ترک شهر ساحلی‌اش گرفت. او توضیح می‌دهد که کارت عضویت صنفی‌اش پیش‌تر اجازه ورود یک‌ماهه به لبنان را می‌داد، اما اکنون هیچ نهادی آن را نمی‌پذیرد. همچنین، دیگر احساس امنیت ندارد که از ایست‌ها و ایست بازرسی‌هایی که نیروهای وابسته به حکومت در آن حضور دارند، عبور کند؛ به‌ویژه پس از اینکه موارد بازجویی، بازداشت و سپس قتل‌هایی با انگیزه‌های فرقه‌ای در مناطق مختلف سوریه تکرار شده است.
به‌طور خاص، شمار سوری‌هایی که به دو استان عکار و شمال لبنان وارد شده‌اند، به حدود ۲۹ هزار نفر رسیده که بیشتر آن‌ها از طایفه علوی هستند.
علی یکی از چهار جوانی بود که مسیر قاچاق را از یکی از روستاهای مرزی در حومه طرطوس پیمودند؛ مسیری که برای هر نفر ۱۰ دلار هزینه داشت. او می‌گوید: «به‌خاطر نسبت فامیلی با قاچاقچی، تخفیف گرفتیم. در برخی مناطق، هزینه قاچاق یک نفر بیش از ۱۰۰ دلار است، که شامل کیفیت و سهولت مسیر نیز می‌شود. این مبلغ برای رساندن این چهار نفر به مرز در یک خودرو اختصاصی کافی بود. ادامه مسیر با یک وسیله نقلیه کشاورزی برای عبور از رودخانه نهر البارد که لبنان و سوریه را از هم جدا می‌کند، انجام شد؛ راننده برای هر سفر یک‌طرفه ۱۴ دلار گرفت. سپس این افراد مجبور شدند پیاده‌روی کنند، در حالی که بارهای‌شان توسط کارگرانی که با قاچاقچی مسئول گروه همکاری داشتند، حمل می‌شد. آن‌ها در نهایت به آپارتمانی رسیدند که تنها به مدت ۲۴ ساعت از آن‌ها میزبانی می‌کرد.
در حالی که برخی توان صبر برای دریافت گذرنامه جدید را ندارند، دیگران ترجیح می‌دهند پول بیشتری بپردازند تا سفر خود و خانواده‌شان را از طریق گذرگاه‌های رسمی با امنیت تضمین‌شده انجام دهند. در همین راستا، «ریم» (نام مستعار) برای دریافت گذرنامه بدون گرفتار شدن در ازدحام شدید تلاش کرد؛ ازدحامی که ورود دختری هم‌سن او به ساختمان اداره مهاجرت و گذرنامه را تقریباً غیرممکن کرده بود، زیرا روزانه صدها جوان و خانواده مقابل ساختمان تجمع دارند. او به همین دلیل از واسطه‌ای کمک گرفت که وعده داد ظرف یک هفته و در قبال دریافت ۳۲۵ دلار، برایش گذرنامه تهیه کند.
جوان دیگری به نام فراس، پس از ناکامی در گرفتن نوبت از مرکز دمشق، به مرکز النبک در حومه پایتخت رفت و با کمک واسطه‌ای توانست با وجود حضور شدید نیروهای امنیتی و مسلح در کنار کارمندان اداره رسمی، ثبت نام کند. به گفته فراس، فرایند نسبتاً آسان و روان بود و تنها مورد غیرعادی، پرداخت رشوه از سوی یکی از کارکنان برای اطلاع‌رسانی درباره زمان آماده شدن گذرنامه بود، با آن‌که مقامات جدید وعده داده‌اند فساد را ریشه‌کن کرده و دوران باج‌خواهی از مردم را پایان دهند.
در بیانیه‌ای که وزارت مهاجرت و گذرنامه سوریه در اوایل فوریه منتشر کرد، هزینه صدور گذرنامه عادی ۳۱۲٬۷۰۰ لیره سوری (۳۱ دلار)، گذرنامه مستعجل ۴۳۲٬۷۰۰ لیره (۳۴ دلار)، و گذرنامه فوری ۲٬۰۱۰٬۷۰۰ لیره سوری (۲۰۱ دلار) اعلام شده بود. گذرنامه عادی طی ۳۰ تا ۴۵ روز، مستعجل در ۱۵ روز، و گذرنامه فوری در دو روز صادر می‌شود. جالب اینجاست که تنها گزینه در دسترس شهروندان گذرنامه فوری با هزینه بسیار بالاست.
تصاویر ازدحام مقابل دفاتر مهاجرت و گذرنامه سوریه در شبکه‌های اجتماعی بازتاب زیادی داشت و برخی حساب‌های کاربری با لحنی طعنه‌آمیز نوشتند: «مگه قرار نبود آزاد شویم؟ پس شما جوانان کجا دارید می‌روید؟»
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما