خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا: نماز توبه ماه ذی القعده در چه کتابی آمده و آیا این نماز را هر زمانی بخواند در هر سنی، گناهان قبلی اش هر چه بوده پاک می شود؟ یا باید قبل یا بعد از توبه گناهان خاص را نام ببرد؟
سید بن طاووس از عالمان بزرگ شیعی در قرن هفتم هجری قمری در کتاب خویش نقل کرده است که رسول گرامی اسلام در روز یکشنبه در ماه ذیقعده رو به مردم کرد و فرمود: ای مردم کسی از شما خواستار توبه هست؟ گفتند: همه ما دلمان میخواهد توبه کنیم، فرمود: غسل کنید و وضو بسازید و چهار رکعت (دو تا دورکعتی) نماز که پس از حمد، سه مرتبه سوره توحید و یکمرتبه سوره فلق و ناس بخوانید و سپس هفتاد مرتبه استغفارکنید و در پایان «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم» گفته و این دعا را بخوانید: «یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ». حضرت در ادامه میفرماید: این نماز و استغفار سبب پاک شدن از گناهان است و نتایج دیگری نیز برمیشمرد. (۱)
چند نکته سزاوار توجه است: اول اینکه توبه کردن از گناه فقط با نماز ماه ذیقعده نیست، اظهار پشیمانی در پیشگاه الهی دستور خاصی ندارد. مهم عزم بر ترک گناه و ندامت و پشیمانی درونی است.
دیگر اینکه آنچه در روایت آمده این است که این نماز مخصوص یکشنبه ماه ذیقعده است و خواندن آن در وقت دیگر وارد نشده است، البته خواندن در غیر آنوقت حرام نیست به امید ثواب و رسیدن به آن مطلوب و بخشش الهی خوانده شود که با کریمان کارها دشوار نیست.
همه آدمیان در زندگی دچار خطا و گناه شده و میشوند، مهم این است که پس از گناه، اقرار کرده و پوزش بطلبند که خدای مهربان نیز حتماً میبخشد:
قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم؛ بگو: «ای بندگان من که بر خویشتن زیادهروی روا داشتهاید از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را میآمرزد، که او خود آمرزنده مهربان است». (۲)
البته برخی از گناهان است که فقط جنبه حقالله ندارند و با ارتکاب آنها به حقوق ناس نیز تعرض میشود که در این صورت باید در صورت امکان همراه با توبه و قصد عدم بازگشت به آن گناه، خسارت یاحقی که از بین رفته جبران شود یا حلالیت بطلبد تا توبهای مقبول داشته باشد.
پینوشتها:
۱. سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة، قم: دفتر تبلیغات، اول، ۱۳۷۶ ش، ج ۲، ص ۲۰.
۲. سوره زمر، آیه ۵۳.
نظر شما