ارتباط با جن در اسلام از نگاه شهید مطهری

خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا:  به طور مسلم عده ای از انسان ها -و البته انسان های معدودی- هستند که می توانند ارتباط با جن پیدا کنند، این یک حقیقت است. البته نمی خواهم بگویم هر کسی که چنین ادعایی می کند حرفش درست است. به ندرت انسان هایی پیدا می شوند که می توانند ارتباط با جن پیدا کنند. ولی کسانی که به جنبه های معنوی انسان می اندیشند این کار را کار غلط و بدی می‌دانند و معتقدند که روح انسان را خراب و فاسد می کند، نه تنها برای انسان کمالی شمرده نمی شود، بدتر انسان را خراب می کند.

این جور ادعا می کنند که معاشرت با جن در روح انسان آن اثری را می گذارد که معاشرت با انسان های پست منحط کوتاه فکر گرفتار به یک نوع آلودگی ها. چگونه اگر انسان با آن ها معاشرت داشته باشد روحش را پست و منحط می کند؟
از همین آیات سوره جن می توانیم یک نوع دستور العملی بگیریم که در عین این که چنین مخلوقی در عالم وجود دارد و بهترین دلیلش همان است که قرآن از وجود این مخلوق خبر داده است، انسان ها هیچ وقت دنبال این کار نروند که با این مخلوق ارتباطی برقرار کنند. حتی وقتی که آن ها آمدند از قرآن آگاه شدند، بدون ارتباط مستقیم با شخص پیغمبر(ص) بوده و شخص پیغمبر با این ها ارتباط مستقیم نگرفت؛ یعنی خدا نخواست که پیغمبر ارتباط مستقیم با آن ها بگیرد و بیایند حرفی بزنند. نه این که بخواهم بگویم امر نشدنی است، ولی خداوند نخواسته به این شکل باشد. آن ها آمده اند، از موضوع هم آگاه شده اند، بدون آن که ارتباط مستقیمی با پیغمبر بگیرند، رفته اند در میان جمع خودشان قضایا را در میان گذاشته اند.
و لذا قرآن می گوید: قل... به آن ها بگو به من وحی شده که چنین جریانی رخ داده است، نه این که بگوید آن ها آمدند پیش من، من چنین گفتم و آن ها چنین گفتند، بلکه آن ها آمده اند و رفته اند، کارشان گذشته و تمام شده، بعد به من وحی شد که چنین جریانی رخ داد.
حال قرآن آن جریان هایی را که در میان آن ها رخ داده است و آن ها در میان خود بازگو کرده اند، از آن جهت که خیلی شباهت دارد به آنچه در میان بشر رخ می دهد، بازگو کرده است.

منابع:

مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن جلد 9- صفحه 204-205