خبرگزاری بین المللی اهل بیت علیهم السلام ـ ابنا: ای پنجمین اختر تابناک آسمان امامت!
ای باقرالعلوم، ای که دانشها از سینهات شکافت!
چگونه میتوان از تو گفت و از سوز کربلا نگفت؟
تو که کودک بودی و شاهد آن فاجعهای،
که آسمان بر زمین بگریست و خورشید سیاه پوشید.
در کویر سوزان کربلا،
در میان آن همه تشنگی و خون،
چشمان کوچک تو،
صحنهای را دید که دلها را برای همیشه داغدار کرد.
دیدی چگونه بر اجساد عزیزانت گذشتند،
دیدی چگونه بر قامت بلند حسین (ع)،
تیر و شمشیر باریدند...
اما تو، ای امام باقر (ع)،
از همان خاکستر سوختهی کربلا،
نهال علم و معرفت را بارور کردی.
دانش تو، زمزمهی عاشورا را در سینه داشت،
و درسهایت،
آینهای شد از آن فداکاری و شهادت.
امروز،
وقتی نام تو را میخوانم،
هم عظمت علم تو را میستایم،
هم اشکهای کودکانهات را در کربلا به یاد میآورم...
تو آموختی که حتی از دل تاریکترین شبها،
میتوان ستارههای هدایت را شکافت.
سلام بر تو، ای باقرالعلوم!
سلام بر تو، ای کودک داغدیدهی کربلا!
سلام بر تو، ای که همیشه زنده نگه داشتی یاد و نام عاشورا را...
به قلم: فاطمه پورعباس
نظر شما