به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ استاد «محمد کمیل زهیری» از کشور مالزی، ساکن ایالت سلانگور در حوالی کولالامپور است. او سرپرست جامعه مدنی شیعه امامیه در کشور مالزی و مدیر مرکز الرضا(ع) میباشد که مرکزی جامع و فعال در زمینههای فرهنگی، علمی، خیریه و اقتصادی است.
وی به مدت بیش از هشت سال در قم و اصفهان به تحصیلات حوزوی مشغول بود و پس از آن برای خدمت به پیروان اهل بیت(ع)، به محل زندگی خود بازگشته است.
استاد «محمد کمیل زهیری» در گفتوگویی با خبرنگار ابنا به تشریح فعالیتها و کنشگریهای شیعیان این کشور پرداخته است.
ابنا: شنیدهها حاکی از حساسیت حکومت مالزی به شیعیان در دو دهه اخیر است، دلیل حساسیت حکومت به شیعیان چه بود؟
عوامل متعددی که بیشتر خارجی است در این مساله مؤثر است؛ همچون فعالیت سلفیها و گروه های تکفیری. همچنین مسالهی اقتصادی نیز در این اتفاقات بیتأثیر نبوده است.
مالزی رابطهی اقتصادی با برخی کشورها همچون عربستان سعودی دارد که باعث شده که از طریق آنان تحت فشار قرار گرفته و مشکلاتی را برای شیعیان ایجاد کند. در واقع نگرانی برای نزدیک شدن مالزی به ایران، عامل فشارها بوده است. در سال ۲۰۱۰ به مرکز ما نیز حملههای متعدد صورت گرفت.
ابنا: این حملهها از جانب حکومت مالزی بود یا از طرف گروهها؟
مدل حکومت مالزی به این صورت است که یک حکومت فدرالِ حاکم بر کل مالزی دارد و هر کدام از ۱۴ ایالت، حکومت جداگانهی خودشان را دارند. ۹ ایالت شاه و باقی ایالتها فرماندار دارند. در این ۹ ایالت سلطنتی، شاه امور دینی را اجرا میکند، رییس مذهبی نیز به حساب میآید و هر کدام از شاهها یک مفتی را در کنار خود برای امور مذهبی به کار گرفته است. این نهادهای مذهبی هر کدام یک گروه اجرایی شبه نظامی ـ در عنوانی شبیه به نهی از منکر ـ دارند که در آن دوران به تمام مراسمات ما حمله میکردند.
همچنین یک دپارتمان امور اسلامی وجود دارد. این دپارتمان، در تمام ایالتها حکم به تحریم شیعه داده است.
ابنا: این حملهها به چه شکلی بود؟ اگر ممکن است بیشتر توضیح دهید.
آن اوائل، آن قدر فضا سنگین بود که یک روز یک گروه مسلح سی نفره، خانهی من را محاصره کردند. با خود فکر میکردند که ما نیروهای مسلح داریم؛ به داخل خانه آمدند و همه جا را گشتند. یعنی سوء تفاهم تا اینجا پیش رفته بود. بعد از آن وقتی برای تفتیش میآمدند عذر خواهی میکردند و میگفتند ما مأموریم و به ما دستور داده شده است!
در یک مورد هم گوشی تلفن من را برای تخلیه اطلاعات مصادره کردند که خلاف قانون بود و تا کنون نیز بازنگرداندهاند. ولی ما سیم کارت را سوزاندیم.
ابنا: تحریمهای شیعه شامل چه چیزهایی میشد؟
بر اساس تحریم، ما حق داشتن هیچگونه تشکیلاتی را نداشتیم و همچنین حق چاپ و نشر کتاب برای ما وجود نداشت. البته تحریمها، محدود به این چیزها نبوده و حدود بیست مورد ذکر شده بود. در واقع ما را مصداق انحراف از اسلام واقعی معرفی میکردند. یعنی تصریح به تکفیر نمیکردند اما ما را گروهی منحرف معرفی میکردند و تنها مذهب شافعی را به رسمیت میشناختند.
ابنا: مذاهب دیگر اهل سنت را نیز تحت فشار قرار میدهند؟
نه خیلی با آنها کاری ندارند و با ادیان دیگر کاری ندارند، تنها مشکلشان با شیعیان است و این تحریمها تنها شیعیان را هدف قرار داده است. آزادی دینی و مذهبی به طور کلی در مالزی در جریان است، فقط شیعیان تحت فشار قرار گرفتهاند.
ابنا: چه ادیان و مذاهب دیگری در مالزی حضور دارند؟
بوداییها، هندوها، طبیعتپرستان و مذاهب دیگر.
ابنا: با این اوصاف مراسمات آیینی شیعه به چه شکل برگزار میشود؟
تا جایی که بتوانیم و دچار تنش نشویم، مراسمات آیینی را علنی برگزار میکنیم؛ اما در زمانهایی که احساس کنیم با مشکل جدی مواجه میشویم، بر اساس شرایط و اقتضائات، سیاستگذاری مناسب انجام میدهیم.
ابنا: آیا برای احقاق حقوق شیعیان تلاشی صورت میگیرد؟
از همان ابتدای دستگیریها در سال ۲۰۱۰ که فشارها بر ما خیلی سخت بود؛ با قوت ایستادگی کردیم. حتی برای محکوم کردن طرف مقابل چند بار وکیل گرفتیم تا در دادگاه مدنی نه دادگاه مذهبی حقوقمان را پیگیری کنیم و از کسانی که به مراکز ما تعدی و حمله کردند شکایت کردیم. حتی با استناد به مواد قانونی درخواست داشتیم تا جریمهای معادل سی میلیون دلار بر آنها متحمل شود اما قاضی پرونده گفت که من توان اجرای این مورد را ندارم اما حکم به حداکثر جریمه میکنم که در نهایت رقمی بسیار پایین تر بود.
اما فشارهای سیاسی در نهایت موجب شد که پروندهی ما را بستند و پیگیری نکردند. عجیب آنکه در نهایت ما را جریمه کردند که موجب تعجب وکیلمان شد. اما ما از حق خود دفاع و برای رسیدن به آن تلاش خودمان را کردیم. چرا که هیچ یک از فعالیتهای ما مخالف قوانین اساسی کشورمان نبوده و نیست. ما تابع قوانین مالزی هستیم و از حریم کشورمان دفاع میکنیم.
ما با مراجع مختلفی مثل نخست وزیر، مسئولین امنیتی، سازمان حقوق بشر و سازمان ملل مکاتباتی داشتیم که بیتاثیر نبود. الان وقتی کسی را بیدلیل دستگیر میکنند، از ترس پاسخگویی به این مراجع، زودتر آزادش میکنند و او را یکی دو روز بیشتر در بازداشت نگه نمیدارند.
در یک مورد، به یکی از جشنهای ما حمله و همه را دستگیر کردند. بر اساس تجربههای متعدد، دو گوشی به همراه داشتم که یکی را تحویل دادم و دیگری را نگه داشتم؛ ده دقیقهای فرصت پیدا کردم و همانجا با خبرگزاریهای مختلف، سازمان ملل و برخی نهادهای دیگر، جریان را در میان گذاشتم. همین باعث شد تا این موضوع، همان شب رسانهای شد و شیعیان در کشورهای مختلف مقابل سفارت تجمع اعتراضی کردند.
ابنا: آیا با شیعیان ایالتهای دیگر مالزی ارتباطی دارید؟
همانطور که گفتم چهارده مرکز اسلامی شیعیان در ایالتهای مختلف مالزی پخش هستند و مسئولان این مراکز عمدتاً از طلاب پیشین حوزه بودهاند که با یکدیگر آشنا هستیم و ارتباط داریم.
تشکل مشترکی در حمایت از جامعهی شیعیان داریم اما فعالیت مشترک ما در حد تشکلهای شیعیان برخی کشورهای دیگر نیست. چرا که وضعیت خاصی که با آن مواجه هستیم، اجازه فعالیت علنی بیش از این را نمیدهد.
ما رسما به دولت اعلام کردهایم که جمعیت شیعیان به اندازهای است که یک «جامعه» را در کشور تشکیل داده است. زمانی که میخواستند ما را دستگیر کنند از عنوان «گروه شیعه» برای ما استفاده کردند، ما همان زمان اعلام کردیم که شیعیان در مالزی یک «گروه» نیستند بلکه یک «جامعه» هستند و باید با عنوان جامعه برای ما حکم قضایی شکل بگیرد.
ابنا: فضای رسانهها نسبت به شیعیان در آن دوره چگونه بود؟
در ابتدای هجمهها، جنگ رسانهای بسیار قوّیی علیه شیعیان صورت گرفت؛ به این صورت که سرخط خبرها و تیتر یک نشریهها و روزنامهها، همیشه خبر برخورد و دستگیری گروه شیعه به چشم میخورد و این را به عنوان افتخاری برای دولت معرفی میکردند. به مردم اعلام میشد که شیعیان خون اهل سنت را مباح میدانند! در واقع شیعیان را در رسانهها به عنوان یک گروهک تکفیری، تروریست و عاملان خشونت معرفی میکردند و بیش از ده اتهام در صفحات اول روزنامه ها به شیعیان زده میشد. بعد از آن، از طرف تمام روزنامههای کشور بلکه نشریات بینالمللی برای مصاحبه با ما و دیگر شیعیان آمدند.
ابنا: هدف از این مصاحبهها چه بود؟
برخی با هدف تخریب و در راستای همان جنگ رسانهای بود. برخی هم به دنبال شناخت واقع بودند تا از نزدیک بدانند که حقیقت ماجرا چیست.
ابنا: تاثیر این مصاحبهها برای شما مثبت بود یا منفی؟
ذهنیت منفی مردم، به مرور با شنیدن و پیگیری اخبار و حرفهای ما تا حد زیادی تلطیف شد. حتی برخورد نیروهای امنیتی و بازجوکنندگان به مرور زمان سبکتر و منطقیتر شده است و دیگر آن خشونت نخستین وجود ندارد.
ابنا: ارتباط جامعه شیعیان با اهل سنت چگونه است؟
در آن اوائل، مردم مالزی کم و بیش تحت تأثیر رسانههای معاند قرار میگرفتند. حتی در جاهای مختلفی، بازرسیهای امنیتی و تفتیش صورت میگرفت. چرا که این وحشت و هراس را ایجاد کرده بودند که شیعیان ممکن است عملیات تروریستی انجام دهند! اما به مرور با تلاشهای ما این روابط بهتر شد و حقیقت به بسیاری از مردم رسید.
...................................
پایان پیام/ ۱۶۷
نظر شما