خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع)-ابنا: نقش نخبگان در قدرتآفرینی برای یک کشور اسلامی، یک مسئله بسیار مهم و چندوجهی است. به طور کلی، نخبگان در حوزههای مختلف میتوانند به ارتقای قدرت یک کشور کمک کنند:
1. در مورد نخبگان علمی و فناوری:
خداوند در قرآن کریم میفرماید:
"... یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ" (1)
"... خداوند کسانی از شما را که ایمان آوردهاند و کسانی را که علم به آنها داده شده است، [چند] درجه بالا میبرد؛ و خدا به آنچه میکنید آگاه است."
این آیه به وضوح برتری و جایگاه رفیع اهل علم را نشان میدهد. نخبگان علمی در یک کشور اسلامی با اتکا به ایمان و دانش خود، میتوانند باعث پیشرفتهای شگرفی در حوزههای مختلف علم و فناوری شوند. این پیشرفتها نه تنها به خودکفایی و افزایش قدرت اقتصادی و دفاعی کشور کمک میکند، بلکه باعث ارتقای جایگاه معنوی و علمی آن کشور در جهان میشود. علم، به خصوص علم نافع و کاربردی، ابزاری قدرتمند برای قدرتآفرینی است که ایمان به خدا به آن جهت و هدف متعالی میبخشد
2. در مورد نخبگان سیاسی، مدیریتی و تصمیمگیری:
خداوند درباره اهمیت مشورت و خرد جمعی میفرماید:
"... وَأَمْرُهُمْ شُورَیٰ بَیْنَهُمْ ..." (2)
"... و کارهایشان با مشورت میان خودشان است..."
این آیه گرچه به طور مستقیم به نخبگان اشاره ندارد، اما اهمیت مشورت و بهرهگیری از خرد جمعی را گوشزد میکند. نخبگان سیاسی و مدیریتی، با تخصص و تجربه خود، میتوانند در فرایند مشورت و تصمیمگیریهای کلان کشور نقش محوری داشته باشند. مدیریت کارآمد و تصمیمات صحیح، بر پایه علم، تجربه و تقوای این نخبگان، به ثبات، امنیت و پیشرفت کشور منجر شده و قدرت آن را در سطح داخلی و بینالمللی افزایش میدهد. این نخبگان با بصیرت خود میتوانند "اولو الامر" باشند که مردم موظف به اطاعت از آنها هستند، البته به شرطی که مسیر هدایت الهی را طی کنند.
3. در مورد نخبگان فکری، فرهنگی و تأثیرگذار اجتماعی:
خداوند بر اهمیت انذار و روشنگری جامعه تأکید میکند:
"وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُوا کَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ" (3)
"و شایسته نیست که مؤمنان همگی [به جهاد] کوچ کنند؛ پس چرا از هر گروهی از آنان، دستهای کوچ نمیکنند تا در دین تفقه (ژرفنگری) کنند و هنگامی که به سوی قوم خود بازگشتند، آنان را بیم دهند (و آگاه سازند) تا شاید آنان [از مخالفت با دستورات خدا] حذر کنند."
این آیه بر لزوم وجود گروهی از جامعه که به ژرفنگری در دین و آگاهیبخشی به دیگران میپردازند، تأکید دارد. نخبگان فکری و فرهنگی، با بصیرت دینی و اجتماعی خود، میتوانند جامعه را از انحرافات فکری و اخلاقی باز دارند و به سمت رشد و تعالی سوق دهند. این نقش روشنگرانه، به تقویت پایههای فرهنگی و هویت ملی کمک کرده و در نهایت به استحکام و اقتدار کشور میانجامد. یک جامعه آگاه و با بصیرت، مقاومتر و قدرتمندتر خواهد بود.
بنابراین نخبگان یک کشور اسلامی، با بهرهگیری از علم و ایمان (4)، خردورزی و مشورت (5) و بصیرت دینی و آگاهیبخشی (6)، میتوانند در تمامی ابعاد به قدرتآفرینی و پیشرفت کشور خود کمک کنند. این آیات نشان میدهند که در نگاه اسلام، نخبگی صرفاً به معنای هوش بالا نیست، بلکه همراه با تعهد، ایمان و مسئولیتپذیری در قبال جامعه است. این افراد با دانش، بصیرت و مدیریت خود، نه تنها به بالندگی مادی که به رشد معنوی جامعه نیز یاری میرسانند و این ترکیب، قدرت حقیقی یک کشور اسلامی را رقم میزند
پینوشت:
1.سوره مجادله/ آیه 11
2.سوره شوری/ آیه 38
3.سوره توبه/ آیه 122
4.مجادله/آیه11
5.شوری/آیه38
6.توبه/آیه27
نظر شما