به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در میان منابع روایی، دو دعای درخواست باران از امام حسن(ع) و امام حسین(ع) روایت شده که منابع مختلف با اختلافاتی در عبارات و تفاوتهایی در مضامین، آن را نقل کردهاند.
دعای باران نقل شده از امام حسن مجتبی(ع) بر اساس کتاب «من لایحضره الفقیه» و «وافی» این است:
«أَللَّهُمَّ هَیِّجْ لَنَا السَّحَابَ، بِفَتْحِ الأَبْوَابِ، بِمَاءٍ عُبَابٍ، وَرَبَابٍ بِانْصِبَابٍ وَانْسِکَابٍ یَا وَهَّابُ اسْقِنَا مُغْدَقَةً مُطْبَقَةً بَرُوقَةً، فَتِّحْ أَغْلاَقَهَا، وَیَسِّرْ أَطْبَاقَهَا، وَسَهِّلْ إِطْلاَقَهَا، وَعَجِّلْ سِیَاقَهَا بِالأَنْدِیَةِ فِی بُطُونِ الْأَوْدِیَةِ بِصَوْبِ الْمَاءِ، یَا فَعَّالُ اسْقِنَا مَطَراً قَطْراً طَلاًّ مُطِلاًّ، مُطْبَقاً طَبَقاً، عَامّاً مِعَمّاً، دَهْماً بُهْماً رَحِیماً، رَشّاً مُرِشّاً، وَاسِعاً کَافِیاً، عَاجِلاً طَیِّباً مَرِیئاً مُبَارَکاً، سُلاَطِحاً بُلاَطِحاً یُنَاطِحُ الْأَبَاطِحَ، مُغْدَوْدِقاً مُطْبَوْبِقاً مُغْرَوْرِقاً، اسْقِ سَهْلَنَا وَجَبَلَنَا، وَبَدْوَنَا وَحَضَرَنَا، حَتَّی تُرَخِّصَ بِهِ أَسْعَارَنَا، وَتُبَارِکَ لَنَا فِی صَاعِنَا وَمُدِّنَا، أَرِنَا الرِّزْقَ مَوْجُوداً وَالْغَلاَءَ مَفْقُوداً، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
خداوندا! ابرها را برای ما به گشودن درها با بارانی سیلآسا، پیوسته و پیاپی برانگیز، ای خداوند بخشنده، ما را به وسیله بارانی فراوان و فراگیر و بهجتانگیز سیراب فرما، بستههای آن را بگشا و روان ساختن آن را آسان گردان و جاری شدن آن را در رودخانهها و جویبارها شتابان گردان، ای خداوند فعّال، ما را بارانی بفرست پر مایه، نرم فراگیر که سراسر کوه و دشت را پر سازد و همه را زیر پوشش خود قرار دهد، بارانی پرطراوت، بادوام، ریزدانه، تند، افشان، دامنهدار، کفایتکننده، سریع، پاک، گوارا، با برکت، با ریزش شدید که قطراتش بیشمار باشد و دشت و دمن را بپوشاند و زمین را غرق فیض خود سازد، خدایا دشتهای ما و کوهها و بیابانها و شهرههای ما را سیراب ساز تا به وسیله آن نرخ را ارزان کنی و برکت دهی در کیل و پیمانه ما، نشان بده به ما که ارزاق ما وجود دارد و گرانی در کار نیست، اجابت فرما، ای پروردگار جهانیان.»
امام حسن(ع) در این دعا، ۲۴ صفت برای «باران مناسب» بیان میکنند که به نظر میرسد برجستهترین این اوصاف را باید در کلمات «کافی، در اندازه مناسب»، «طیب، پاککننده»، «مریئا، گوارا» و «مبارک، با برکت» یافت؛ کلماتی که نمایانگر تفاوت میان «باران ویرانگر» و «باران با برکت» است.
نسبت میان باران و برکت اقتصادی نیز از موضوعاتی است که در دعای باران امام حسن(ع) بیان شده است. حضرت در انتهای این دعا، پس از بیان ویژگیهای «باران با برکت»، نتیجه بارش این باران را اینگونه بیان میفرمایند: «حَتَّی تُرَخِّصَ بِهِ أَسْعَارَنَا، وَتُبَارِکَ لَنَا فِی صَاعِنَا وَمُدِّنَا، أَرِنَا الرِّزْقَ مَوْجُوداً وَالْغَلاَءَ مَفْقُوداً، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِین. تا به وسیله آن نرخ را ارزان کنی و برکت دهی در کیل و پیمانه ما، نشان بده به ما که ارزاق ما وجود دارد و گرانی در کار نیست، این پروردگار جهانیان.»
از دیگر نکاتی که میتوان در احادیث نقل شده از امام حسن(ع) درباره باران یافت، حدیثی است که در کتاب «بشاره المصطفی» طبری نقل شده است. امام(ع) در این روایت، در پاسخ به ادعای «مروان بن حکم» که در زمان معاویه مدعی شده بود که باران به واسطه «یزید» میبارد، این گونه میفرمایند: «و أما قولک ان الغمام یستسقی بوجه یزید، فان ذلک لم یکن الا لآل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم؛ اما آنچه که گفتی که از ابرها به احترام و آبروی یزید باران طلب میشود، این موضوع جز برای خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله دربارهی کسی درست نیست.»؛ موضوعی که در «زیارت جامعه کبیره» نیز با صراحت بیان شده است.
سید علیاصغر حسینی/ ابنا
.....................
پایان پیام
نظر شما