به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله رضا رمضانی شامگاه سه شنبه در برنامه آفتاب شرقی در شبکه یک صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با بیان این که بهترین لحظه برای یک روزه دار، وقت افطار است، اظهار کرد: دعای یک روزه دار در وقت افطار، مستجاب می شود. ان شاء الله همه روزه داران و همه کسانی که در حال صیام هستند، در این وقت، دعا کنند. برخی ممکن است که بیماری داشته باشند و نتوانند روزه بگیرند، اما آثار روزه آن قدر فراوان است که آنها می توانند ثواب یک انسان روزه دار را داشته باشند.
وی حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه را از کلمات قصار حضرت امیرالمومنین(ع) در خصوص برادر دینی دانست و تصریح کرد: بخش اول این حکمت را در جلسه گذشته بیان کردم. امیرالمومنین(ع) در بخش دوم حکمت فرمودند که «وَ کَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ، فَلَا یَشْتَهِی مَا لَا یَجِدُ وَ لَا یُکْثِرُ إِذَا وَجَدَ» (او از حکومت شکم خارج بود، ازاین رو آنچه نمی یافت اشتهایش را نداشت (و به دنبال آن نمی رفت) و آنچه را می یافت زیاد مصرف نمی کرد) امام علی(ع) در این حکمت در خصوص برادر دینی خود فرمودند او کسی بود که بر شکم خود سلطنت داشت، شکم بر او سلطنت نداشت، شکم باره و شکم پرست نبود. این از آن نکته های مهمی است که ما انسان ها باید به آن توجه داشته باشیم
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با اشاره به تعریف انسان قرآنی براساس معارف نهج البلاغه اظهار کرد: انسان باید به همه شئون خود توجه داشته باشد. ما باید نسبت به اعضا و جوارح خودمان همچون زبان و چشم و گوش و دست و پا و شکم مراقبت کنیم و آنها را مورد مدیریت قرار بدهیم. امام رضوان الله علیه فرمودند که این ها، جنود ملکی هستند. یعنی سپاه ملکی است که باید از آنها مراقبت داشته باشیم. باید زبان و چشم و گوش و دست و پاها درست مدیریت شوند و شان انسانی پیدا کند. حضرت امیرالمومنین(ع) در حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه، برادر دینی خود را معرفی می کند که یک انسان قرآنی است و آراسته به صفات قرآنی می باشد و جلوه گر معارف قرآنی است که این خیلی مهم است.
آیت الله رمضانی به ذکر مفاهیم حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه پرداخت و گفت: براساس این حکمت انسان در بحث شکم و خورد و خوراک باید حد را رعایت کند. نه این که غذا نخورد و بعد از آن نتواند زندگی کند، دچار بیماری های متعددی شود، وجود خود را از دست بدهد و نه این که، پرخوری کند و به خاطر آن مبتلا به بیماری های گوناگون شود. این که انسان، شکم پرست باشد و کارش فقط خوردن و خوابیدن و آشامیدن باشد و در این زمینه زیاده روی کند جلوی فهم و درک را می گیرد.
وی، دومین ویژگی برادر دینی در حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه را در خصوص رابطه او با شکم، عنوان کرد و بیان داشت: حضرت امیرالمومنین(ع) در این حکمت فرمودند برادر دینی من کسی است که سلطنت بر شکم خودش دارد. ایشان دو ویژگی را در این خصوص، ذکر کردند و اول فرمودند او وقتی چیزی در اختیارش نیست و ندارد، نسبت به آن اشتها ندارد. یعنی او خودش را طوری تربیت می کند که وقتی چیزی نیست به آن وابسته نمی شود. ویژگی دومی که حضرت امیرالمومنین(ع) ذکر می کنند این است که آن برادر دینی من، گاهی چیزی دارد، اما در مصرف آن زیاده روی نمی کند. برخی از افراد هستند وقتی که سر سفره ای می نشینند و می بینند خیلی چیزها موجود است یا خودشان خیلی چیزها را دارند، در خوردن و آشامیدن زیاده روی می کنند. شخصی که قرآنی است و در مسیر قرآنی زندگی می کند و می خواهد به دین و حقایق و معارف دینی، ملتزم و متعهد باشد، زیاده خواه نیست.
آیت الله رمضانی با ذکر این نکته که ماه مبارک رمضان فرصتی است که انسان خلاء های خودش را بشناسد و بتواند خودش را تربیت کند، تاکید کرد: انسان در ماه مبارک رمضان خیلی چیزها را می تواند به دست آورد. پیامبر اکرم(ص) در حدیثی فرمودند که «صُومُوا تَصِحُّوا» روزه بگیرید تا سالم باشید. روزه گرفتن آثار فراوانی چه در دنیا و چه در آخرت و چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی دارد و به این آثار در آیات و روایات، اشاره شده است. انسان می تواند به واسطه روزه به معرفت و شناخت و محبت خاص برسد و این مسئله در نوع ارتباطات انسان با خود، با خداوند و با دیگران در عرصه های اجتماعی، بازتاب خواهد داشت.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) خاطرنشان کرد: حضرت امیرالمومنین(ع) در حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه تاکید کردند که برادر دینی من، در زمینه خورد و خوراک، شکم پرست نیست، یعنی از نعمت ها در حدی که لازم است برای بندگی خداوند، استفاده می کند. در دعای کمیل هم آمده است که «قوّ علی خدمتک جوارحی و اشدد علی العزیمة جوانحی» (مرا بر انجام این خدماتی که بر عهده‌ام است، از لحاظ جسمانی توانا کن و اراده و عزم مرا مستحکم کن) یعنی انسان باید خودش را نگه دارد و حفظ کند و از این نعمت ها بهره مند شود و استفاده کند تا در مسیر بندگی خداوند، قرار بگیرد و بتواند خودش را به آن قرب الهی برساند که این مقصد اعلی برای انسان است.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما