به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در بیستمین جلسه تفسیر آیات قرآن کریم در ماه مبارک رمضان که به میزبانی حسینیه دفتر نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: نوزدهمین آیه از آیات زندگی با آیه‌ها، آیه ۷۴ سوره مبارکه فرقان است، از آیه ۶۳ این سوره بحث در مورد عباد الرحمن است، در خصوص این آیات آخر سوره مبارکه فرقان خداوند متعال سبک زندگی عباد الرحمن را از نظر اخلاقی، روحی و روش زندگی مشخص می‌کند.
درس‌های سبک زندگی از آیه ۷۴ سوره فرقان
ایشان افزود: یکی از خصوصیات سبک زندگی عبدالرحمن، نوع ارتباط خانوادگی و رابطه‌ای است که اعضای خانواده با یکدیگر دارند، است؛ در آیه ۷۴ سوره فرقان منطق، آرزو و ایده عباد الرحمن را نسبت به خانواده مشخص می‌کند و می‌گوید« عباد الرحمن کسانی هستند که در دعای خود می‌گویند همسران و ذریه ما را نور دیده قرار بده و ما را الگو و اسوه‌ی جامعه با تقوا قرار بده».
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: یکی از خصوصیاتی که در فرهنگ قران و اهل‌بیت (ع) وجود دارد، این هست که بعضی از آموزه‌های خود را به صورت دعا بیان کردند؛ وجود مقدس امام سجاد (ع) که در دوران خفقان سیاه زندگی می‌کردند و به‌هیچ‌وجه امکان ترویج معارف دینی وجود نداشت، آموزه‌های خود را در قالب دعا تعلیم دادند.
ایشان ادامه داد: ما دو دسته دعا در درگاه خداوند داریم، نخست آنچه برای رفع مشکلات خود دعا می‌کنیم، در زندگی ما یکسری پیچیدگی‌ها و مشکلاتی پیش می‌آید و ما از تمام اسباب مادی ناامید شدیم به دنبال خداوند متعال می‌رویم و از خدا می‌خواهیم که آن را برطرف کنند.
آیت‌الله علم‌الهدی بخش دوم دعاهای ما را مربوط به خواسته‌ها و آرزوها دانست و گفت: این خواسته‌ها و آرزوها با اسباب مادی محقق نمی‌شوند و به درگاه خداوند برای استجابت می‌رویم؛ یکی از خصوصیات دعاهای ائمه (ع) خواسته سازی و آرزو سازی بوده است.
ایشان خاطرنشان کرد: گاهی در زندگی ما خاطرات خوش و تلخی وجود دارد که هر زمان به یاد می‌آوریم از خوشی‌های آن دوران لذت می‌بریم و از تلخی‌های آن ناراحت و غمگین می‌شویم؛ گاهی از اوقات این خاطرات ازیک‌طرف و از طرف دیگر آرزوهایی که در مورد آینده داریم، ما را چنان محاصره می‌کند که لحظه حال و امروز خود را فراموش می‌کنیم و از فرصت و موقعیت‌های حال خود لذت نمی‌بریم.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: بنابراین وجود مقدس امیرالمؤمنین (ع) به ما تأکید دارند که از آنچه گذشته دست بکشیم و فراموش کنیم، اگر گناه و معصیتی کردید، توبه کنید؛ نسبت به آنچه آینده را ترسیم می‌کند و مشخص نیست نیز نگران نباشیم؛ لذا در گذشته و آینده هر دو نیستی وجود دارد، پس فرصت لحظه اکنون، سرمایه و امکاناتی که در حال حاضر در اختیار دارید را دریابید تا آینده خود را بسازید.
ایشان با بیان اینکه آنچه در زندگی برای ما مهم است، آرزو و امید رسیدن به آن هست، عنوان کرد: خداوند متعال در این آیه شریفه خواسته عبدالرحمن در زندگی خانوادگی را بیان می‌کند؛ ما در خانواده و جامعه‌ای که زندگی می‌کنیم، خواسته‌هایی داریم، لذا خداوند در این آیه شریفه آرزو و خواسته‌هایی که در کانون خانواده مطرح می‌کند، « قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» است.
آیت‌الله علم‌الهدی ابراز کرد: برخی از مفسران « قُرَّةَ أَعْیُنٍ » را به خنک شدن چشم تفسیر می‌کنند؛ ما دو دسته اشک داریم، اشکی که از شوق جاری می‌شود و اشکی که از مصیبت و اندوه جاری می‌شود؛ اشکی که از روی شوق و خوشحالی جاری می‌شود، چشم انسان را خنک و سرد می‌کند اما اشک مصیبت و غم چشم را گرم و داغ می‌کند؛ بنابراین در آیه عباد الرحمن از خداوند درخواست می‌کنند که همسران و فرزندان ما را مایه سردی و خنکی چشم ما قرار بده تا همیشه از روی شوق و خوشحالی اشک بریزیم.
ایشان تأکید کرد: در تفسیر «قُرَّةَ أَعْیُنٍ» راغب اصفهانی در تفسیر مفردات بیان می‌کند که به معنای قرار و آرامش پیدا کردن چشم است؛ لذا عباد الرحمن از خداوند می‌خواهند که همسران و فرزندان ما را مایه قرار و آرامش چشم قرار بده، راغب اصفهانی درباره قرار چشم می‌گوید یعنی خدا کاری کند که چشم من به همسر خودم ساکن باشد و به غیر او توجه نکنم؛ این خیلی مهم است که در کانون زندگی چشم زن و شوهر به دیگری گرایش پیدا کند و کس دیگری در چشم او جلوه نکند.
امام‌جمعه مشهد مقدس ابراز کرد: اگر این نگاه و بینش در خانواده بین همسران و فرزندان وجود داشت، این زندگی بالاترین و بهترین محل آرامش و نشاط برای اعضای خانواده خواهد شد؛ خدا به ما دستور می‌دهد که «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ»؛ لذا برادران و خواهران اگر این آرزو در زندگی انسان وجود داشت و خود افراد به دنبال این آرزو رفتند، خداوند نیز کمک می‌کند تا او به آرزوی خودش برسد.
ایشان تصریح کرد: اگر خود ما برای رسیدن به این آرامش و نشاط در خانواده اقدام و تلاشی نکنیم، چیزی محقق نمی‌شود، «رَبَّنَا هَبْ لَنَا» یعنی خدایا کمکم کن؛ لذا ما باید در این مسیر اقدام کنیم تا خداوند ما را در این مسیر یاری کند، نمی‌شود که تنها درخواست کنیم و بخواهیم به این آرزو دست پیدا کنیم.
زندگی مشترک با دستور و تحکم پایدار نمی‌ماند
آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه کانون خانواده محل امرونهی و دستور دادن نیست، خاطرنشان کرد: زندگی محل دستور دادن و تربیت کردن نیست، چون نه زن و نه مرد نمی‌توانند دیگری را تربیت کنند، زندگی کانون عشق و محبت است که در آن مقام، پول، علم، سیاست، قدرت، زیبایی و ... هیچ نقشی ندارد.
ایشان گفت: اگر اهرم و ابزار شما در زندگی تولید محبت و عشق شد، فرزندان شما نیز این رفتار را یاد می‌گیرند و فرهنگ خانواده شما محبت کردن به یکدیگر می‌شود؛ پیامبر اکرم در حدیثی فرمودند «مردی که خودش یک لقمه غذا را در دهان همسرش می‌گذارد، خداوند متعال او در مقابل این کار به‌عنوان عبادت اجر و پاداش می‌دهد».
عضو عالی حوزه علمیه خراسان ابراز کرد: مرد هر چه قدر که سرش شلوغ باشد، بایستی زمانی را برای اعضای خانواده خود کنار بگذارد، بنشیند با آن‌ها وقت بگذارد و صحبت کند، در غیر این صورت زندگی به سردی گرایش پیدا می‌کند.
ایشان افزود: پیامبر اکرم (ص) در روایت دیگری در مورد زنان می‌فرمایند «اگر یک خانمی بیاید و ظرف آبی به همسرش بدهد، این کار در نزد خدا ثوابش بیشتر از یک سال روزه و نماز است»؛ لذا اگر این ارتباط بین زن و شوهر بود و فرزندان نیز با این فرهنگ تربیت شدند، این بهترین خانواده و کانون فرهنگی برای فرهنگ جامعه خواهد شد، نمونه آن را می‌توان در خانواده امیرالمؤمنین(ع) و صدیقه زهرا(س) مشاهده کرد.
آیت‌الله علم‌الهدی خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند در ۹ سالی که با فاطمه (س) زندگی کردم، نه یک‌بار من باعث ناراحتی او شدم و نه او یک‌بار موجب ناراحتی من شد.
خانواده سالم، سنگ بنای جامعه سالم است
ایشان با بیان اینکه کارگاه تربیت کانون خانواده است، ابراز کرد: اگر مشکلات خانوادگی ما حل شد، مشکلات اجتماعی ما نیز حل خواهد شد، چون در خانواده سالم که دیگر افراد نابهنجار پرورش پیدا نمی‌کنند که بعد در جامعه مشکل‌ساز شوند؛ لذا در ادامه آیه ۷۴ سوره مبارکه فرقان خداوند متعال می‌فرماید «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا».
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما