به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ امام جمعه غرب کابل در خطبه های نماز جمعه این هفته به دوموضوع مهم مهجوریت قرآن در جامعه و مشکلات مهاجرینی که به افغانستان باز می‌گردند، پرداخت.
حجت الاسلام والمسلمین عالمی در خطبه اول نماز جمعه غرب کابل در مصلای اباصالح المهدی(ع) یکی از عوامل مهجوریت قرآن را عدم شناخت آن دانست و گفت: وقتی این کتاب مقدس و هدایت گر را نفهمیدیم و نشناختیم و پی به ارزش و اهمیتش نبردیم کم کم مهجور و متروک می‌شود. بایستی قدرشناس قرآن باشیم، تا قرآن مهجور نگردد.
وی دومین علت مهجوریت قرآن را فرهنگ، آداب و عادات حاکم بر جامعه دانست و ادامه داد: فقط دل را خوش کرده ایم که ما قرآن را دوست داریم، به اینکه ما قرآن را احترام می‌کنیم، به اینکه ما ختم قرآن می‌گیریم، یکی از اعضای فامیل از دنیا رفت چند جلسه ختم قرآن برایش می‌گیریم، سالانه حداقل یک مرتبه ختم قرآن می‌گیریم. اینها رسم شده اند در بین ما. اینها خوب و لازم است اما چقدر خوبست است که کم کم فهمیدن و فهماندن قرآن، و عمل کردن به قرآن را نیز رسم کنیم و دستورات قرآن را در زندگی مان پیاده کنیم.
استاد حوزه علمیه سومین عامل مهجوریت قرآن را غفلت و عدم توجه به این کتاب آسمانی شمرد و تصریح کرد: برادران و خواهران! غفلت از قرآن ضررش کمتر از غفلت از خداوند متعال نیست. اگر آدم از خدا غافل شد چه می‌شود؟ «لَهُمْ قُلُوبٌ لاٰ یَفْقَهُونَ بِهٰا وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لاٰ یُبْصِرُونَ بِهٰا وَ لَهُمْ آذٰانٌ لاٰ یَسْمَعُونَ بِهٰا أُولٰئِکَ کَالْأَنْعٰامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولٰئِکَ هُمُ الْغٰافِلُونَ »(الأعراف، ۱۷۹).
امام جمعه غرب کابل در خطبه دوم به اخراج مهاجران افغان از کشورهای همسایه و مشکلات آنان پس از بازگشت به کشور اشاره کرد و دو توصیه به مسئولین و مهاجرین بازگشته به افغانستان مطرح ساخت.
وی خطاب به مسئولین حکومت سرپرست افغانستان گفت: مسئولین محترم دست مهاجرین را بگیرند، زمینهٔ کار را برای شان مساعد کنند و کمک های اولیه را برای مهاجرینی که با دست خالی به میهن برگردانده شده اند در اختیار شان قرار بدهند.
عالمی در خطاب به بازگشته‌ها هم تأکید کرد: مردم عزیز تلاششان این نباشد که فقط در شهرها و کلان شهرها ساکن شوند و دنبال کار و کاریابی باشند. افغانستان جغرافیای وسیعی است و الحمد لله آب و خاک خوبی داریم و می‌توانیم سرزمین آبادی داشته باشیم، ، مهاجرین مان وقتی برمی‌گردند پخش و پراکنده شوند در سراسر میهن و به آن مناطق اصلی شان، زادگاه اصلی شان در همان کوه پایه ها، همان جاهایی که زمینهٔ کشت، زراعت است بازگردند. کوشش کنند هم مملکت و کشور آباد شود و هم سرانجام خودشان زندگی شان را بتوانند مدیریت کنند.
نظر شما