خبرگزاری بین المللی اهل بیت(ع) ابنا-مهارتهای رفتار پدرانه در رابطه با دختران بسیار متنوع هستند و به ایجاد یک رابطه سالم و قوی بین پدر و دختر کمک میکنند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
حضور فعال و مشارکت در زندگی آنها: این به معنای اختصاص زمان برای صحبت کردن، بازی کردن، شرکت در فعالیتهای مورد علاقه آنها و حضور در رویدادهای مهم زندگی آنها (مانند مدرسه یا ورزش) است.
گوش دادن فعال و با همدلی: به حرفهایشان با دقت گوش دهید، احساساتشان را درک کنید و نشان دهید که به آنچه میگویند اهمیت میدهید، حتی اگر با آنها موافق نباشید.
تشویق و حمایت از علایق و استعدادهایشان: به آنها کمک کنید تا استعدادهای خود را کشف کنند و آنها را در پیگیری علایقشان تشویق کنید، چه در زمینه هنر، ورزش، علم یا هر چیز دیگر.
آموزش مهارتهای زندگی و حل مسئله: به آنها کمک کنید تا مهارتهای لازم برای مستقل شدن و روبرو شدن با چالشهای زندگی را بیاموزند. این میتواند شامل آموزش مهارتهای عملی مانند آشپزی یا تعمیرات ساده، یا مهارتهای حل مسئله و تصمیمگیری باشد.
الگوی رفتاری مثبت بودن: دختران از پدران خود الگو میگیرند. نشان دادن احترام به دیگران، مسئولیتپذیری، صداقت و برخورد سالم با احساسات میتواند تاثیر عمیقی بر رشد آنها داشته باشد.
ایجاد فضایی امن برای بیان احساسات: به آنها اجازه دهید که بدون ترس از قضاوت، احساسات خود را بیان کنند و درک کنند که همه احساسات (چه مثبت و چه منفی) طبیعی هستند.
احترام به استقلال آنها و تشویق به تصمیمگیری: با رشد آنها، به آنها اجازه دهید تا تصمیمات بیشتری را خودشان بگیرند و از آنها در این مسیر حمایت کنید، حتی اگر اشتباه کنند.
بیان محبت و قدردانی: به آنها بگویید که چقدر دوستشان دارید و از آنها به خاطر آنچه هستند قدردانی کنید. این میتواند با کلمات، بغل کردن، یا انجام کارهایی برای نشان دادن محبت صورت گیرد.
آموزش در مورد روابط سالم و مرزها: به آنها کمک کنید تا درک درستی از روابط سالم داشته باشند و نحوه تعیین مرزها را بیاموزند.
همراهی در مراحل مختلف رشد: نیازهای دختران در مراحل مختلف زندگی تغییر میکند. پدر باید بتواند خود را با این تغییرات وفق دهد و در هر مرحله از رشد آنها حضور داشته باشد.
یواشکی های مهارت پدرانه عبارتند از:
1. تربیت، پروژه نیست؛ جریان است.
جریانی آرام، پیوسته، با صبر و بصیرت…
نه با عجله، نه با توقع نتیجهی فوری.
2. اگر فرزندت دیندار نیست،
اول نگاه کن ببین:
آیا محبت به اهل بیت
در دلش کاشته شده؟
3. وقتی پدر جایگاهش را رها میکند،
دختر یا رهبری را در فضای مجازی میجوید،
یا در کوچه و خیابان…
4.خانواده، اولین تجربهی «ولایت» برای کودک است.
اگر ولایت پدر و مادر را نپذیرد،
پذیرفتن ولایت خدا برایش غریبه میماند.
5. دختر اگر پدرش را دوست بدارد،
نیاز به تأیید غریبهها ندارد.
همان محبت،
قلبش را در خانه نگه میدارد.
6. تربیت بدون عقل، احساسزده است؛
تربیت بدون عشق، خشن و خشک.
باید با عقل و عشق
فرزند را ساخت.
7.فرزندان آنچه میبینند را یاد میگیرند،
نه آنچه را که فقط میشنوند.
دین را باید زندگی کرد،
نه فقط گفت.
8.وقتی مادر، اقتدار پدر را تأیید میکند،
دختر یاد میگیرد:
محبت و احترام،
با هم تضاد ندارند.
9.نه پدر باید فقط تنبیهگر باشد،
نه مادر فقط مدافع.
در تربیت،
نقشها مکملاند، نه متضاد.
وقتی پدر و مادر در تربیت با هم «تعارض» دارند،
فرزند بین محبت و قانون سردرگم میشود…
و دین، در دلش مبهم میماند.(1)
اینها فقط چند نمونه از مهارتهای رفتار پدرانه هستند. مهمترین نکته این است که پدر حضور داشته باشد، محبتآمیز و حمایتکننده باشد و به دختر خود به عنوان یک فرد مستقل و ارزشمند احترام بگذارد.
پینوشت:
1. گزیده بیانات استاد محمد رضا زیبایی نژاد
نظر شما