به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در دوره قاجاریه، بهویژه در زمان سلطنت ناصرالدینشاه، آیینهای عزاداری امام حسین (علیهالسلام) به شکل رسمی و گسترده برگزار میشد.
یکی از مهمترین جلوههای این مراسم، برگزاری مراسم تعزیهخوانی در تکیه دولت بود؛ بنایی باشکوه که برای اجرای مراسم سوگواری و نمایشهای مذهبی ساخته شده بود.
در این مراسم، فردی با عنوان «معینالبُکاء» مسئولیت هدایت و کارگردانی تعزیه را بر عهده داشت.
این عنوان نخستینبار به «میرزا تقی معینالبکاء» تعلق گرفت؛ شخصیتی سرشناس و توانمند در شعرخوانی، تعزیهگردانی و سرودن اشعار مرثیه.
از آن پس، این عنوان به تمام افرادی که اجرا و کارگردانی تعزیه را بر عهده میگرفتند، اطلاق میشد.
واژه مُعینالبُکاء به معنای «یاریدهنده گریهکنندگان» است؛ یعنی کسی که با هدایت نمایش و خواندن اشعار حماسی و سوزناک، احساسات مخاطبان را برمیانگیخت و آنان را در گریه بر مصائب امام حسین (علیهالسلام) یاری میداد.
..............................
پایان پیام/
نظر شما