به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ «دیگر هیچ رگهای از سبزی باقی نمانده… جنگلها با درختان جنگلی و میوهای خود تبدیل به خاکستر شدهاند.» سامر، مردی چهلساله از یکی از روستاهای ساحل سوریه با این کلمات پر از اندوه و با صدایی که از اشک خفه میشود، آنچه بر سر روستایش آمده است روایت میکند. او به روزنامه «الأخبار» لبنان گفت: «با سوختن این کوههای سبز که ریه سوریه هستند، جان ما نیز سوخت. این مثل این است که ریه شما را از بدن جدا کنند و بعد بگویند: از زندگی لذت ببر!
وی ادامه داد: چگونه میتوان بدون جنگل و زمینهای زراعی زندگی کرد، در حالی که این منابع زندگی بسیاری از خانوادهها بهویژه پس از بیکار شدن هزاران کارمند دولتی و نظامی بود.
در روستای «عین الورد» – جایی که زیزفون علی، زنی که خانهاش را ترک نکرد و در شبکههای اجتماعی خبرساز شد، زندگی میکند – «ام محمد» مجبور شد خانه ساده خود را ترک کند و خاطراتش را با آن بسوزاند. او به خسارات مادی زیادی اشاره میکند که مانند بسیاری از ساکنان دیگر بود، اما میگوید خسارات روحی و روانی او بسیار سنگینتر است، بهویژه که مجبور شد تا تعمیر خسارات به مکان دیگری نقل مکان کند.
روعة، مادری چهار فرزند، لحظات ترسناک رسیدن آتش به خانههای روستا را با شدت وصف میکند، در حالی که به تنهایی با فرزندانش بود، زیرا همسرش در دمشق کار میکرد. او میگوید: به دلیل دود شدید، فرزندانم تقریباً دچار خفگی و التهاب ریه شدند. من هم همین مشکلات را داشتم، اما غریزه مادری باعث شد اول آنها را نجات دهم و بعد به خودم فکر کنم. اگر لطف خدا و کمکهای اولیه نبود، وضعیت آنها بسیار وخیم میشد.
فاجعهای بزرگ
برآوردهای اولیه نشان میدهد حدود ۶۰ کیلومتر مربع از جنگلها و زمینهای کشاورزی سوریه در روزهای اخیر از ساحل تا مصیاف، القدموس و سهل الغاب در حومه حماة طعمه شعلهها شدهاند که این فاجعهای محیط زیستی، اقتصادی و انسانی بیسابقه در تاریخ سوریه است.
این بحران تنها محدود به مناطق در معرض آتش در سوریه نیست، بلکه کل این کشور را تهدید میکند و باعث افزایش سرعت تغییرات اقلیمی و خشکسالی شده است. منابع محلی میگویند خسارات اقتصادی ناشی از آتشسوزیها در سوریه، بسیار بالا و بلندمدت است، زیرا صدها درخت میوهای و گیاهان دارویی و معطر که برای دههها منبع درآمد مردم محلی بودهاند، نابود شدهاند. علاوه بر این، جنگلهای صنعتی و مناطق حفاظتشده در سوریه نیز از بین رفتهاند. برای مثال، یکی از جنگلهای کاج که نیم قرن پیش توسط دولت این کشور کاشته شده بود، کاملاً سوخته است و سرنوشت مناطق حفاظتشده هنوز نامشخص است.
«رائد صالح» وزیر مدیریت بحران حکومت جولانی روز گذشته از مهار کامل آتشسوزیها در سوریه خبر داد و گفت که همچنان مناطق آسیبدیده تحت نظارت هستند تا از بازگشت شعلهها جلوگیری شود. آتشها حدود ۴۰ کیلومتر مربع از جورین در شمال تا بیت یاشوط در جنوب را فرا گرفته بود.
«محمد عنجرانی» وزیر مدیریت محلی و محیط زیست حکومت جولانی نیز اعلام کرد که از سال ۲۰۱۲ تاکنون، سوریه حدود ۲۰.۴٪ از پوشش گیاهی خود را در اثر آتشسوزیها از دست داده است که شدت تغییرات اقلیمی را افزایش داده است. آتشسوزیها دهها روستا و مردم را آسیب زده، تنوع زیستی را تهدید کرده و صدها هزار تن کربن آزاد کرده است.
طبق گفته محقق توسعه، اکرم عفیف محقق توسعه که خواستار اعلام منطقه الغاب و کوههای اطراف آن بهعنوان منطقهی بلایای طبیعی شده است، خسارات با آسیب به دامها، حیات وحش و حشرات مورد نیاز برای تعادل محیط زیست افزایش مییابد و کشور را با اختلالی محیط زیستی روبهرو میکند که در کوتاهمدت جبران آن دشوار است،
او افزود: خشکسالی اثرات منفی خود را بر این منطقه که یکی از غنیترین مناطق کشاورزی است گذاشته و آتشسوزیها خسارات را دوچندان کرده است، بهویژه که مردم به منابع جنگلی برای معیشت خود وابسته بودند و پروژههای کوچک خانوادگی کشاورزی و دامی نیز آسیب دید.
عفیف اضافه میکند: بزرگترین خسارت، فاجعه محیط زیستی و اقتصادی است، بهویژه که مناطق آسیبدیده بسیار گستردهاند و برخی از آتشها هنوز فعال هستند که باعث افزایش خسارات و برهم خوردن تعادل محیطی و اقلیمی میشود. اگر هواپیماها در زمان مناسب وارد عمل شده بودند، خسارات محدودتر میشد.
ابتکارات محلی
در این بحران، کمکهای جامعه محلی در مناطق ساحل سوریه، مصیاف و مناطق الغاب نقطهی عطفی در مهار آتشها بود. جوانان، مردان و زنان منطقه برای مهار آتشها به میدان آمدند که این تلاشها نشاندهندهی قدرت مردم سوریه در مقابله با خطرات است.
یکی از ساکنان میگوید: بسیاری از مردم هر کس به میزان توان خود کمک کردند؛ برخی غذا تهیه کردند، برخی سوخت برای تجهیزات و جابهجایی جوانان فراهم کردند.
گروه داوطلب «حله عارا» در منطقه بیت یاشوط، با بیش از ۳۰۰ داوطلب شامل جوانان و زنان، همراه با تیم پشتیبانی از مناطق ساحل و الغاب، فعال بود. یکی از اعضای گروه که خواست نامش فاش نشود، گفت: جوانان داوطلب تنها پشتیبانی لجستیکی و غذایی ارائه نکردند، بلکه مستقیماً با مردم در مقابله با آتش شرکت کردند. حضور فعال جوانان و زنان در مهار آتش بسیار موثر بود و آنها تانکرهای آب از روستاهای اطراف تأمین کردند.
انتقادات از حکومت جولانی
منابع محلی در مناطق آسیبدیده از آتش سوزی در سوریه به چند نکته درباره تلاشهای اطفای حریق اشاره میکنند که شامل سوء مدیریت، ضعف سازماندهی و نبود تجربه کافی، با وجود تشکیل اتاق عملیات مشترک و امکانات نسبت به سالهای گذشته است.
آنها میگویند اشتباه جدی در کنار گذاشتن افرادی بود که با جغرافیا و مسیرهای منطقه آشنایی داشتند، چون اهل هر منطقه بهتر از دیگران مسیرهای آنجا را میشناسند.
طبق گفته یکی از منابع محلی، اگرچه عوامل طبیعی مانند باد شدید و گرمای شدید، گسترش آتش را تسریع کرد، اما همزمانی آتشسوزیها در چند نقطه باعث ایجاد تردید و پرسش درباره دستهای پنهان پشت این فاجعه در سایه حکومت جولانی شده است.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما