به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ سیاست تغییر اجباری بافت جمعیتی در سوریه همچنان ادامه دارد و این بار، روستاهای علوینشین در منطقه سهلالغاب هدف قرار گرفتهاند. در شرایطی که حکومت جولانی در برابر این نقض آشکار حقوق انسانی سکوت کرده است، گزارشها از قتل، سرقت، تهدید و ارعاب ساکنان علوی به دست گروههای مسلح حکایت دارد؛ روندی که به نظر میرسد با برنامهای سازمانیافته برای تخلیه کامل این مناطق و جایگزین کردن دیگران به جای ساکنان اصلی دنبال میشود.
«نبیل» (اسم مستعار) آخرین ساکن روستای «کفر عقید» در منطقه «سهلالغاب» در استان حماه، روایت میکند که چگونه بیست خانوار این روستا بهطور کامل آواره شدند. او میگوید: ما بدون هیچ مقدمهای تبدیل به آوارگان شدیم. ماهها سرقت، تهدید، قتل و تیراندازی را تحمل کردیم تا روستایمان را ترک نکنیم، اما در نهایت ما را مجبور کردند فقط با لباسهایمان بیرون برویم و همه دارایی، حیوانات و اثاثیهمان را رها کنیم.
روستای «کفر عقید» اکنون خالی از سکنه است و خانههایش به اشغال افراد مسلح درآمده است. یکی از زنان روستا میگوید: فکر کردیم موقتاً میرویم و بازمیگردیم. درِ خانهمان را قفل کردیم و رفتیم، اما روز بعد عناصر مسلح وارد خانه شدند و تا امروز در آن زندگی میکنند.
سرنوشت مشابهی در روستای «العزیزیه» آخرین روستای علوینشین در بخش وسط منطقه سهلالغاب رقم خورد. اکنون کمتر از ۱۵ درصد از ساکنان اصلی این روستا، باقی ماندهاند. یکی از اهالی سابق روستای العزیزیه میگوید: عناصر مسلح علناً اموال ما را غصب کردند. ماشینم را گرفتند، گاو همسایهام را دزدیدند. حتی نیروهای امنیتی که برای حمایت مستقر شدند با همان عناصر مسلح تبانی کردند تا شبانه دامها و خانههایمان را سرقت کنند. با قتلها و آدمرباییها، زندگی غیرممکن شده بود.
«ام علی» هم کوچ اجباری را اینگونه روایت میکند: با فشار اهالی روستای قبر فضة، مثل همه اهالی، خانه و زندگیمان را رها کردیم و حالا در خانه یکی از اقوام در طرطوس زندگی میکنیم. همه زندگیمان را جا گذاشتیم. آنها به ما گفتند: حالا شما هم آوارگیای را که ما ۱۴ سال کشیدیم تجربه کنید. متهممان کردند به اینکه ما علویها باعث ویرانی خانههایشان شدیم، در حالیکه همه جوانان روستای ما فقط کشاورز بودند و هیچ ارتباطی با ارتش یا دستگاه امنیتی نداشتند. این رفتارشان فقط به خاطر مذهب ماست.
پسر امعلی هم میگوید که بهانه متجاوزان، زمینهای کشاورزی دولتی است که روستاییان طبق قراردادهای رسمی اجاره کرده بودند. اما اکنون دیگران مدعیاند که این زمینها حق آنهاست و غرامت میخواهند، در حالیکه هیچوقت مالک آن زمینها نبودهاند.
یک فعال رسانهای منطقه سهلالغاب نیز تأکید میکند: طرحی روشن برای پاکسازی شمال حماه از علویان وجود دارد. این پروژه از روستاهای کوچک آغاز شده است. حکومت جولانی با سیاستی هدفمند در پی تغییر بافت جمعیتی است، در حالیکه فشارها و تهدیدهای طایفهای علیه مردم ادامه دارد و هیچ مانعی در برابر این نقضها وجود ندارد. این شرایط نیازمند اقدام فوری نهادهای بینالمللی حقوق بشری است.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما