خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا/ سرویس صفحات فرهنگی:
در شب چهار محرم، میهمان «حضرت زینب کبری سلام الله علیها» ام المصائب هستیم که در واقعه کربلا، برادران، برادرزادگان و فرزندانش را در مقابل چشم خویش از دست داد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم: ع. حسینی عارف
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
روز عاشورا، هنگامی كه ناگزير بودن كارزار مسجّل شد، اصحاب نگذاشتند كه تا زنده هستند فرزندان رسول خدا(ص) به ميدان روند و كشته شوند. اما هنگامي كه تمامی ياران امام حسین(ع) جانفشانی كردند و به شهادت رسيدند، نوبت اهل بيت پيامبر(ص) شد كه خود را فدای حق و حقيقت نمايند.
در اين لحظات سخت، جوانان بنی هاشم ــ یعنی فرزندان علی(ع)، جعفر طيار، عقيل، امام حسن(ع) و سيدالشهداء(ع) ــ گردهم آمدند، يكديگر را در آغوش كشيدند و با هم وداع كردند.
در روایتی آمده است که رسول خدا(ص) روزی به چند تن از جوانان قريش نگريست كه صورت‌هايی زيبا و نورانی داشتند. پيامبر(ص) با ديدن آنان اندوهگين شد. پرسيدند: "ای رسول خدا! شما را چه شد؟" فرمود: "ما خانداني هستيم كه خداوند، آخرت را برای ما برگزيده است نه دنيا را. يه ياد آوردم آنچه را كه امت من بر سر فرزندانم خواهند آورد و آنان را می كشند يا آواره می سازند".
بنا بر برخی نقل های تاریخی، از بين افراد خاندان نبوت كه در كربلا به دست لشکر يزيد به شهادت رسيدند سه نفر فرزندان عبدالله بن جعفر طيّار (همسر حضرت زينب) و سه نفر ديگر از آنان برادران تنی حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) (يعني برادارن حضرت زينب) بودند.
* فرزندان حضرت زينب(س)
«عون»، «محمد» و «عبيدالله» سه پسر عبدالله بن جعفر (شوهر حضرت زينب سلام الله عليها) بودند كه به همراه مادر خويش در ركاب امام(ع) به كربلا آمده بودند.
آنان وقتي كه تنهايي دايی و امام خويش را ديدند يک به يک به ميدان رفتند و جان خود را فدای اسلام كردند.
«عون» در مقابل چشمان نگران مادرش زينب به سوی ميدان تاخت در حالي كه قهرمانانه می خواند :
إن تنكروني فانا ابن جعفر /
شهيد صدق في الجنان ازهر
يطير فيها بجناح اخضر /
كفی بهذا شرفاً في المحشر
يعنی: اگر مرا نمی شناسيد بدانيد كه من پسر جعفر طيارم؛ همان كه در راه حق و حقيقت به شهادت رسيد و در فردوس برين می درخشد. همو كه بر فراز بهشت با بال‌هايی سبز به پرواز در می آيد، و همين نسب و شرف براي روز محشر كافی است.
عون سه سوار و هجده پياده از لشکريان دشمن را كشت تا اينكه سر انجام به دست سپاه کوفه به شهادت رسيد.
پس از وی، دو برادرش محمد و عبيدالله نيز در راه حق جنگيدند و شهيد شدند.
* برادران حضرت زينب(س)
«عباس»، «عبدالله»، «جعفر» و «عثمان» چهار برادر ناتنی امام حسين(ع) و زينب كبری(س) از «فاطمه ام البنين» بودند.
هنگامي كه حضرت ابوالفضل العباس مشاهده كرد كه بسياری از اهل بيت به شهادت رسيده‌اند خطاب به سه برادر مادری خود گفت: "برادران عزيزم! دوست دارم كه در مقابل من به ميدان رويد تا اخلاص شما را در راه خدا و رسول ببينم".
سه برادر يک به يک به ميدان رفتند و در رجزهايشان خود را "فرزند علی" معرفی كردند و پس از كارزاری پهلوانانه به شهادت رسيدند.
عثمان بن علی ــ كه اميرالمؤمنين فرمود: "او را به ياد برادرم عثمان بن مظعون (صحابي صديق رسول الله) عثمان ناميدم" ــ جواني 21 ساله بود. هنگامي كه جنگ قهرمانه او را ديدند و در مصاف تن به تن از پس او بر نیمدند، برای كشتن او به تيراندازی متوسل شدند. «خولی» تيری به پهلوی او زد و عثمان از اسب به زير افتاد. سپس يكي از دشمنان بر او تاخت و وی را به شهادت رساند.
اين شش برادر، تنها چند نفر از خويشانی بودند كه زينب، شهادت آنان را به چشم ديد؛ شيرزنی كه در يک نيمروز، پسران و برادران و برادرزادگان و عموزاده های خويش را بر خاک و خون مشاهده كرد و در سفری سخت، سر آنان را بر نيزه ديد... امان از دل زینب...
الا لعنة الله علی القوم الظالمين؛
و سيعلم الذين ظلموا أي منقلب ينقلبون.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نکته: در تعداد و نام فرزندان عبدالله بن جعفر از حضرت زینب(س) اختلاف نظر وجود دارد. آنچه در آن اتفاق است این که حداقل دو فرزند عبدالله بن جعفر به نام‌های «عون» و «محمد» در کربلا به شهادت رسیدند. بر اساس منابع تاریخی، مادر «عون» ــ معروف به «عون اکبر» ــ حضرت زینب کبری(س) بوده است. طبق برخی از منابع تاریخی دیگر، مادر «محمد» نیز حضرت زینب(س) بوده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع اصلي:
1. سيد بن طاووس؛ اللهوف في قتلی الطفوف؛ قم: منشورات الرضي، 1364.
2. شيخ عباس قمي؛ نفس المهموم؛ ترجمه و تحقيق علامه ابوالحسن شعراني ؛ قم: انتشارات ذوي‌القربی، 1378.
3. شیخ مفید؛ الاختصاص؛ قم: کنگره شیخ مفید، 1413ق.
.......................................
پایان پیام/ م 222 ـ 101
* متن روضه های دهه اول محرم و آخر صفر
1. روضه شب اول محرم ــ مصيبت مسلم بن عقيل
2. روضه شب دوم محرم ــ ورود كاروان عشق به كربلا
3. روضه شب سوم محرم ــ حكايت حُـرّ ؛ حماسه توبه و تصميم
4. روضه شب چهارم محرم ــ مصيبت فرزندان و برادران زينب (س)
5. روضه شب پنجم محرم ــ مصیبت عبدالله بن حسن(ع)
9. روضه شب نهم محرم (شب تاسوعا) ــ مصيبت ساقی لب‌تشنگان
* سوگنامه صوتی روضه های دهه اول محرم و آخر صفر
1. صوت/ سوگنامه شب اول محرم ــ مصیبت حضرت مسلم بن عقيل
2. صوت/ سوگنامه شب دوم محرم ــ ورود کاروان عشق به کربلا
3. صوت/ سوگنامه شب سوم محرم؛ حکایت حُرّ، حماسه توبه و تصمیم
4. صوت/ سوگنامه شب چهارم محرم؛ مصیبت فرزندان و برادران زینب(س)
5. صوت/ سوگنامه شب پنجم محرم؛ مصیبت عبدالله بن حسن(ع)
* پادکست روضه های دهه اول محرم
1. پادکست/ روضه شب اول محرم (جناب مسلم) با بیان «حاج آقا مجتبی تهرانی» و مداحی «محمدحسین پویانفر»
2. پادکست/ روضه شب دوم محرم (جناب زهیر) با بیان «حاج آقا مجتبی تهرانی» و مداحی «محمدحسین پویانفر»
3. پادکست/ روضه شب سوم محرم (حضرت رقیه) با بیان «حاج آقا مجتبی تهرانی» و نوای «صابر خراسانی»
4. پادکست/ روضه شب چهارم محرم (جناب حـُـرّ) با بیان «حاج آقا مجتبی تهرانی» و نوای «امیرحسین کرمانشاهی»
5. پادکست/ روضه شب پنجم محرم (جناب حبیب) با بیان «حاج آقا مجتبی تهرانی» و نوای «محمدحسین پویانفر»