مهاجران شیعه بازگشته از ایران با فقر و بیکاری مواجه می‌شوند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ برخی از مهاجران شیعه که در ماه‌های اخیر از ایران اخراج شده یا بازگشته‌اند، می‌گویند که با آینده تاریک و مبهم در افغانستان مواجه هستند و با چنین وضعیتی، دشوار است که به ماندن و داشتن آینده بهتر در افغانستان فکر کنند.

علی معمار یکی از شیعیانی است که پس از ۱۳ سال حضور در شهر قم ایران، شش ماه پیش با اختیار خود به شهر مزارشریف افغانستان بازگشته است.

علی به خبرنگار ابنا گفت: برای برگشت به افغانستان تردید داشتم، اما تصمیم گرفتم برگردم. زیرا تصور می‌کردم پس از تحولاتی که در افغانستان اتفاق افتاده، ممکن است اوضاع بهتر شده باشد و در کشور خود مشغول به کار شوم، اما برای حرفه‌ای که من در ایران آموختم، یعنی سنگ‌کاری ساختمان اصلا در مزار شریف کار وجود ندارد.

وی افزود: متأسفانه شغل دیگری هم نتوانستم پیدا کنم که امیدی برای ماندن در افغانستان باشد.

این شهروند شیعه مزارشریف در ادامه بیان داشت: چند روز پیاپی سرچوک (فلکه) رفتم تا رنگ‌کاری یا کار ساختمانی و یا هر کار دیگری پیدا کنم، اما در این چند روز فقط یک یا دو بار ماشینی آمد که فقط یک نفر کارگر لازم داشت و با کارگران زیادی که برای کار آنجا بودند مواجه شد.

وی در پایان گفت: واقعا از این‌که در افغانستان شغل و کاری پیدا شود، دلسرد شده‌ام و مجبورم همراه همسرم دوباره به خارج از افغانستان مهاجرت کنم.

یکی دیگر از شیعیان استان بلخ که نمی‌خواست نامش فاش شود، گفت: دو ماه پیش به دلیل نداشتن مدرک قانونی از ایران اخراج شدم و از وقتی که وارد افغانستان شدم، بیکار هستم.

او خاطرنشان ساخت: دو سال پیش به خاطر بیکاری و مشکلات اقتصادی و در پی یافتن زندگی بهتر، افغانستان را ترک کردم و وقتی برگشت داده شدم، با همان وضعیت نامطلوب دوسال قبل مواجه شدم و فکر نمی‌کنم وضعیت زندگی برای مردم افغانستان و خصوصا شیعیان بهبود پیدا کند.

وی در پرسش به این پاسخ که راه حل این مشکلات افغانستان را چه می‌دانید؟ ابراز داشت: راه حل برابری فرصت‌ها و حذف تبعیض است، به مذهب و قومیت کسی نگاه نشود، بلکه به حرفه، دانش و تخصص افراد نگاه شود. در حال حاضر تنها کسانی که به قول طالبان مجاهد هستند به کار گرفته می‌شوند. این وضعیت نباید باشد.

«مجاهد» در اصطلاح طالبان به کسی گفته می‌شود که علیه حکومت‌های دوران جمهوریت جنگیده است و علی رغم تخصص این افراد، بسیاری از ادارات دولتی طالبان توسط آنها اداره می‌شود.

.....................

پایان پیام/