به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «آندری کارپاتی» پژوهشگر برجسته در حوزه‌ی هوش مصنوعی و یکی از چهره‌های شناخته‌شده در تیم‌های هوش مصنوعی تسلا و OpenAI، در جدیدترین مقاله‌ی خود به یک پدیده‌ی جالب توجه اشاره کرده است: انقلاب مدل‌های زبانی بزرگ (LLMها) که برخلاف روند معمول گسترش فناوری‌ها، از پایین به بالا شکل گرفته است، نه از بالا به پایین.
او توضیح می‌دهد که در طول تاریخ، فناوری‌های بزرگ معمولاً ابتدا در دولت‌ها یا ارتش‌ها توسعه یافته و سپس به شرکت‌های بزرگ منتقل شده و در نهایت به دست مصرف‌کنندگان عادی رسیده‌اند. به عنوان مثال، فناوری‌هایی مانند برق، اینترنت، کامپیوتر و حتی GPS همگی این مسیر را طی کرده‌اند. این روند به این دلیل است که فناوری‌های نوین در مراحل اولیه خود معمولاً پرهزینه، کمیاب و نیازمند تخصص بالا بوده‌اند. اما اکنون با یک استثنای تاریخی مواجه هستیم: LLMها مانند ChatGPT و Claude به طور مستقیم و در ابتدا به مردم دسترسی پیدا کرده‌اند و تأثیر آن‌ها بر زندگی فردی، به مراتب سریع‌تر و گسترده‌تر از تأثیر آن‌ها بر سازمان‌ها و دولت‌ها بوده است.
کارپاتی به این نکته اشاره می‌کند که مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) با بیش از ۴۰۰ میلیون کاربر هفتگی، به یکی از پرکاربردترین ابزارهای روزمره تبدیل شده‌اند. او تأکید می‌کند که مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) نه تنها یک ابزار جدید، بلکه یک "اهرم برای قدرت فردی" هستند؛ زیرا به افراد این امکان را می‌دهند که کارهایی را انجام دهند که پیش‌تر از عهده‌شان خارج بوده است. او می‌گوید که اکنون هر کسی می‌تواند یک اپلیکیشن بنویسد، حتی یک قرارداد حقوقی را تحلیل کند.
در مقابل، کارپاتی دلایلی را مطرح می‌کند که چرا سازمان‌ها و دولت‌ها هنوز نتوانسته‌اند از این ابزارها به اندازه‌ی افراد بهره‌برداری کنند. دلیل اول این است که مدل‌های زبانی دارای گستره‌ی وسیعی از دانش هستند، اما در هر حوزه‌ای تنها در سطح نیمه‌تخصصی عمل می‌کنند. در حالی که شرکت‌ها با استخدام متخصصان، از قبل این توانایی را داشته‌اند. بنابراین، استفاده از LLMها در سازمان‌ها بیشتر به افزایش بهره‌وری کارمندان محدود می‌شود، نه ایجاد توانمندی‌های جدید. دلیل دوم، پیچیدگی بالای کار در سازمان‌هاست که شامل هماهنگی بین سیستم‌های قدیمی، قوانین سخت‌گیرانه، نیاز به امنیت بالا، رعایت سبک برند و خطرات حقوقی می‌شود. دلیل سوم نیز مقاومت طبیعی سازمان‌های بزرگ در برابر تغییرات سریع است؛ موانعی مانند فرهنگ داخلی، بوروکراسی و چالش‌های آموزش نیروهای زیاد و پراکنده، در هنگام پذیرش تغییرات جدید به مشکلاتی جدی تبدیل می‌شوند.
در ادامه، کارپاتی به آینده‌ی این روند نیز اشاره می‌کند. او می‌گوید یکی از ویژگی‌های جالب LLMهای امروزی این است که با سرمایه‌ی کم می‌توان به بهترین نسخه‌ها دسترسی پیدا کرد. به عبارت دیگر، بیل گیتس نیز همان مدل زبانی بزرگ (LLM) را دارد که یک دانش‌آموز ساده نیز به آن دسترسی دارد. اما او هشدار می‌دهد که ممکن است در آینده دوباره فاصله‌ای ایجاد شود؛ اگر شرکت‌ها بتوانند مدل‌هایی بخرند یا بسازند که به مراتب بهتر از نسخه‌های عمومی باشند، در آن صورت دوباره طبقه‌ی ثروتمند از دیگران جدا خواهد شد.
در پایان، کارپاتی این وضعیت را "بی‌سابقه" توصیف می‌کند و می‌گوید که برخلاف تصور داستان‌های علمی‌تخیلی، انقلاب هوش مصنوعی نه از پروژه‌های نظامی و محرمانه، بلکه از اپلیکیشن آغاز شده و به طور ناگهانی و به صورت رایگان بر روی گوشی‌های همه‌ی مردم قرار گرفته است. او با نقل‌قولی از ویلیام گیبسون که می‌گفت "آینده همین حالاست، فقط هنوز همه‌جا پخش نشده"، می‌نویسد: این‌بار آینده نه‌تنها اینجاست، بلکه به طرز عجیبی همگانی شده است. قدرت به مردم رسیده و من از این اتفاق بسیار خوشحالم.
..............................
پایان پیام/
نظر شما