خبرگزاری بین المللی اهل بیت علیهم السلام_ابنا: به نقل از حضرت آیه الله العظمی بهجت(ره)
در گوشه‌ای از حرم امام رضا(ع) روبه ضریح مطهر ایستادم تا زیارتنامه‌ای خوانده و راز دلی با مولایم بگویم.
اندکی جلوتر از من، سیدی بلند بالا که نورانیت و معنویت از همه وجودش می‌بارید و صدا و لحنی بس دلنشین و ملکوتی داشت ایستاده و مشغول زیارتنامه بود.
محو جمال دلربا و لحن دلنشینش شدم. شروع کرد به سلام دادن به یک یک معصومین علیهم السلام.
از رسول خدا صلوات الله علیه و آله شروع کرد و ادامه داد:
السلام علیک یا رسول الله... و رحمه الله و برکاته
السلام علیک یا امیرالمومنین...و رحمه الله و برکاته
السلام علیک یا فاطمه الزهرا... و رحمه الله و برکاته
به همین ترتیب به همه معصومین علیهم السلام سلام داد و به امام حسن عسکری علیه السلام ختم نمود!
منتظر بودم که به آخرین حجت خدا نیز سلام دهد، ولی چنین نکرد.
رفتم توی فکر، یعنی چه!؟ هیچ فرقه‌ای از فرقه‌های شیعه وجود ندارد که امام رضا علیه السلام را به عنوان امام و حجت خدا قبول داشته باشد ولی هر چهار امام معصوم پس از او را به امامت و حجیت خدا قبول نداشته باشد، پس چرا این آقای نورانی با این کمالات و وجنات و جذابیت معنوی به ۱۳ معصوم از ۱۴ معصوم سلام داد!؟
توی همین افکار و اندیشه‌ها غرق بودم که ناگاه، خداوند متعال شعله‌ی پر نور جرقه‌ای را در ذهنم بر افروخت؛ آری،آری درست است، او خودش امام مهدی علیه السلام و حجت خدا بر روی زمین می‌باشد. این است که بر خودش سلام نمی‌کند.
امام مهدی هم جهت زیارت و بهره‌مند شدن از فیوضات معنوی«قطعه‌ای از بهشت» به حرم مطهر امام رضا علیه السلام مشرف می‌شود.
خیلی دوست داشتم جلو بروم و به پای آقا بیفتم و به اندازه یک قرن، پرسش‌های بی‌جوابم را از او بپرسم و زار زار گریه کنم و سبک شوم و...
اما نتوانستم! نمی‌دانم آیا برای شما هم پیش آمده که پس از عمری آرزوی وصال دوست ناگاه او را ببینید و چنان تحت تاثیر عظمت و ابهت او قرار بگیرید که دست و پای خود را گم کنید، قلبتان به شدت بزند، پاهایتان سست شود و زبانتان هم بند بیاید، یا نه!؟
پی‌نوشت:
کتاب کرامات امام رضا_ج۳
نظر شما