به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ تاریخ اجتماعی به عنوان رویکردی نوین در مطالعات تاریخی، به پژوهشگران این امکان را میدهد که با نگاهی تازه به بررسی تاریخ بپردازند. این نوع تاریخنگاری با تمرکز بر روابط میان انسانها، به جای توجه به چهرههای شاخص و حوادث بزرگ، به لایههای زیرین جامعه و زندگی روزمره مردم میپردازد. تاریخ اجتماعی به ابعاد مغفول مانده از زندگی اجتماعی مردم توجه دارد که در طول تاریخ به دلیل تمرکز بر زندگی شاهان و حاکمان، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. این بیتوجهی به زندگی اقشار فرودست، منجر به کمبود دادهها و نقاط مبهم در تاریخ اجتماعی شده است.
تاریخ اجتماعی شیعیان نیز از این قاعده مستثنی نیست. در قرون اولیه، شیعیان در ایران به عنوان اقلیت شناخته میشدند و این موضوع باعث کمبود اطلاعات در زمینههای مختلف زندگی آنان شده است. به ویژه در بررسی تاریخ اجتماعی شیعیان در مناطق خاص، این کمبود دادهها بیشتر نمایان میشود و گاهی اوقات به ابهاماتی در شناخت زندگی اجتماعی آنان منجر میگردد.
در نشست علمی که امروز برگزار شد، خانم فاطمه میریطایفهفرد، دانشجوی دکترای تاریخ اسلام و طلبه سطح ۴ حوزه علمیه، به بررسی تعریف و حدود تاریخ اجتماعی پرداختند. ایشان پس از ارائه تعاریف مختلف، مصادیق تاریخ اجتماعی را نیز مطرح کردند. این نشست به عنوان بخشی از پایاننامه سطح سه ایشان با موضوع تاریخ اجتماعی شیعیان امامیه و با تمرکز بر منطقه جغرافیایی قزوین برگزار شد.
این نشست با همکاری معاونت پژوهش جامعه الزهرا(س) و ارتباط مستقیم با حوزههای علمیه استان قزوین (کوثر قزوین و زینبیه آبیک) برگزار گردید. در این جلسه، علاوه بر بیان مفاهیم مرتبط با تاریخ اجتماعی، به مصادیق این مباحث در شهر قزوین نیز اشاره شد. سبک زندگی، آداب و رسوم، هنر، علم و کتابت شیعیان قزوین از جمله موضوعاتی بود که مورد بررسی قرار گرفت.
نشست «اهمیت تاریخ اجتماعی شیعیان و کاربرد آن در مسائل امروز» در روز دوشنبه، بیست و دوم اردیبهشت، به صورت حضوری و آنلاین برگزار شد.
..............................
پایان پیام/
نظر شما