۴ مرداد ۱۴۰۴ - ۲۰:۱۱
سلطه بر مدیترانه؛ اردوغان و قبرس، چه کسی حاکم است؟

یادداشت؛ چنگ‌اندازی پیوسته به قلمرو همسایگان، توسط تفکر حاکم بر ترکیه از زمان پیدایش عثمانی تاکنون ادامه داشته و حال باید دید اردوغان که خودش را ناجی، بزرگتر و موثرترین شخص در منطقه می‌بیند تا کجا پیش خواهد رفت.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ از فارس، میلاد پناهی کارشناس مسائل قفقاز طی یادداشتی اختصاصی برای «ابنا» نوشت: در سال‌های اخیر، اختلافات میان ترکیه و همسایه غربی‌اش، یونان، به سطحی از تنش رسیده است که هر لحظه احتمال درگیری نظامی بین دو کشور وجود دارد. یونان به دلایل گوناگون، از جمله ورود مهاجران غیرقانونی، تجارت اسلحه و مواد مخدر، و اقدامات تحریک‌آمیز نظامی، همسایه شرقی خود را محکوم می‌کند. موقعیت جغرافیایی مدیترانه که آسیا و شمال آفریقا را به هم پیوند می‌دهد، باعث شده تعداد زیادی از مهاجران غیرقانونی برای رسیدن به اروپا، این مسیر دریایی را پیمایش کنند. بیشترین این مهاجرت‌ها از خاک ترکیه به مقصد یونان صورت گرفته است. به همین دلیل، مقامات یونان بارها ترکیه را به سازماندهی این انتقال افراد متهم کرده و نارضایتی خود را ابراز داشته‌اند.

با توجه به رویکرد شناخته‌شده از اردوغان و ترکیه، این احتمال وجود دارد که نظامیان و افسران اطلاعاتی از این طریق و با هویت پناهجو به خاک یونان اعزام شده باشند. اگر واقع‌بینانه نگاه کنیم، ممکن است از این مسیر برای ارسال غیررسمی تجهیزات نظامی و افراد شبه‌نظامی با تفکرات سلفی به اروپا استفاده شده باشد.

همسایه جنوبی یونان، قبرس است که از دهه گذشته به یکی از پایگاه‌های اصلی دپوی تجهیزات غربی برای حفظ منافع ایالات متحده در منطقه تبدیل شده است. این وضعیت برای ترکیه، که خود را عضو ناتو و تأثیرگذارترین کشور در جهان اسلام می‌داند، هرگز قابل قبول نبوده است. موقعیت ژئوپلیتیکی قبرس، آن را به ابزاری در دست غرب برای ضربه زدن به دیگران، حفظ موجودیت رژیم اشغالگر قدس، و ایجاد کمربند امنیتی برای جلوگیری از «زیاده‌خواهی‌های اردوغان» تبدیل کرده است.

قبرس به دلیل داشتن مرز آبی مشترک با لبنان و فلسطین اشغالی و اتصال به اروپا، با وجود وسعت کم خود، بیشترین و پیشرفته‌ترین ادوات تهاجمی نظامی را در اختیار دارد. البته، این تسلیحات عمدتاً برای کشتار غیرنظامیان و تخریب زیرساخت‌های کشورهای غرب آسیا به کار گرفته شده‌اند. در جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه، پایگاه‌های قبرس فعالانه در جهت منافع غرب به کار گرفته شدند و زمینه شهادت حدود هزار غیرنظامی را فراهم کردند.

در قبرس، ترک‌تباران بسیاری حضور دارند و دومین قومیت این کشور محسوب می‌شوند. طی سالیان متمادی، اختلافات میان ترک‌ها و حاکمان قبرس وجود داشته و آن‌ها همواره بر طبل تفرقه و استقلال‌طلبی از حکومت مرکزی قبرس کوبیده‌اند. در منطقه قبرس شمالی، که به ترکیه نزدیک‌تر است، ترک‌تباران کنترل را در دست دارند و در تلاش برای ایجاد یک دولت مستقل ترک، جدا از حاکمیت مرکزی قبرس هستند.

موضوع ترک‌ها همواره بحران‌هایی را برای قبرس ایجاد کرده است. اخیراً نیز با ورود انبوه مهاجران گریخته از اسرائیل، این وضعیت پیچیده‌تر شده است. باید دید این دو گروه تمامیت‌خواه و منفعت‌طلب چگونه اوضاع را در قبرس پیش خواهند برد. به نظر می‌رسد اردوغان در درک اینکه قبرس کشوری مستقل با حاکمیتی است که حداقل تصمیم‌گیری‌ها و اقداماتش مستقل از ترکیه باشد، دچار مشکل است و همواره تلاش کرده تا تسلط خود را بر قبرس تحمیل کند.

در ماه‌های اخیر، ترس قبرس از یهودیان مستقر در این کشور بیش از سایر اقوام بوده است. احزاب ملی‌گرای قبرس دریافته‌اند که اگر منفعل عمل کنند، با توجه به تجربه فلسطین اشغالی، به سرعت کنترل اوضاع را از دست خواهند داد. این موضوع برای ترکیه نیز محرز شده است و در تلاش برای نفوذ بیشتر در قبرس و تثبیت موقعیت ترک‌تباران این کشور است.

اردوغان که تا یک دهه پیش مدام از استقلال قبرس سخن می‌گفت، اکنون راه حل مناقشات میان ترک‌تباران و حاکمیت مرکزی را در قبرس، ایجاد دو دولت در این کشور می‌داند.

قابل پیش‌بینی است که در آینده، وضعیت اجتماعی درون قبرس متشنج گردد و گروه‌هایی با دیدگاه‌های مختلف، از جمله ترک‌ها، یونانی‌ها، حامیان غرب و نیروهای نیابتی ایالات متحده، و مخالفان این جریان، اقدام به فعالیت خارج از چارچوب کنند. در بخش بعدی، نقش ترکیه در این ماجرا و چرایی وجود پایگاه نظامی ترکیه در قبرس را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

انتهای بخش اول

....................

پایان پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha