به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ «رندا» زنی چهلساله و مادر سه فرزند به دنبال خانهای برای اجاره در منطقه مصیاف است. او پس از آنکه تحت تهدید، خانهاش را در دمشق ترک کرد، ناچار شد به زادگاهش بازگردد، اما هنوز موفق نشده خانهای متناسب با شرایط سخت خانوادهاش پیدا کند. رندا میگوید: با اینکه خانهای از خودمان نداریم، تصمیم گرفتیم بعد از آوارگی از محله سومریه شهر دمشق به مصیاف برگردیم. اما این تازه آغاز رنج ما بود؛ چرا که با اجارههای بسیار بالا روبهرو شدیم که نتیجه سوءاستفاده دلالان مسکن از نیاز خانوادههای آواره است.
این وضعیت فقط مربوط به اجاره نیست؛ خرید خانه هم تحت تأثیر قرار گرفته است. پس از سقوط حکومت بشار اسد، بازار مسکن در سوریه دچار رکود شد، قیمتها اندکی کاهش یافت و دلار هم پایین آمد. اما از زمانی که صحبتها درباره آوارگی علویها از دمشق (حتی پیش از حوادث محله سومریه شهر دمشق و کوچ اجباری ساکنانش) افزایش یافت و گمانهزنیها درباره عدم تمرکز، فدرالیسم و حتی تقسیم کشور سوریه ـ بهویژه پس از تشکیل «شورای سیاسی برای غرب و مرکز سوریه» ـ قوت گرفت، دلالان مسکن در منطقه ساحل سوریه، قیمتها را همراه با دلار بالا بردند و از نیاز فوری خانوادههای آواره به مسکن سوءاستفاده کردند.
«سمیر» مردی پنجاهساله، میگوید پس از سقوط حکومت بشار اسد، همه خواهرانش را در خانه خود در منطقه ۸۶ شهر دمشق گرد آورد و از همان زمان به ویژه بعد از حوادث محله سومریه شهر دمشق به فکر فروش خانه و بازگشت به روستایش در منطقه قَدَموس افتاد. اما مشکل اصلی برای بیشتر خانوادههای علوی، توقف معاملات فروش است؛ چون دلالان میخواهند خانهها را با بهایی بسیار اندک در حد یکچهارم ارزش واقعی بخرند. سمیر میگوید: ماههاست خانهام را برای فروش گذاشتهام اما خریداری پیدا نشده. اگر هم کسی بخواهد بخرد، حاضر نیست بهایی عادلانه بپردازد. در حالی که در منطقه قَدَموس و اطرافش قیمتها بالا رفته است. پس چگونه میتوانیم خانهای بخریم و این مشکل را حل کنیم وقتی چنین اختلافی در قیمتها وجود دارد
«علاء» مردی چهلساله و پدر دو کودک، نیز بر این مسئله تأکید دارد. او به دلیل افزایش سرقتهای مسلحانه از خانهها و مغازهها به خرید خانهای در منطقه مشتیالحلو در طرطوس فکر کرده است. او میگوید: خرید خانه در این شرایط سخت شاید بهترین تصمیم نباشد، اما بهتر از این است که تمام داراییمان یکباره توسط افراد مسلح ناشناس دزدیده شود، همانطور که برای بسیاری خانوادهها اتفاق افتاده است. اما مشکل اینجاست که فقط طی یک ماه قیمت خانه بیش از ده میلیون لیره بالا رفته است. چرا این افزایشهای غیرمنطقی؟ آیا آوارگان به اندازه کافی درد و رنج ندارند که باید چنین استثماری هم ببینند؟
مافیاهای املاک
خانوادههای آواره که در جستوجوی خانهای امن دور از تهدیدها و فضای نفرتپراکنی هستند، با مشکلات شدید روبهرو شدهاند. در همین حال، مالکان و دلالان مسکن میکوشند اعتراضات را بیاثر کنند و افزایش قیمتها را به گردن دلار بیندازند. «بشر» مردی چهلساله که سالها در بازار املاک کار کرده، میگوید: «قیمت فروش خانهها نسبت به هزینه ساختشانخیلی هم بالا نیست. اما بازار اخیراً در مناطق ساحل، سهل غاب و مصیاف به دلیل افزایش دلار و آوارگی خانوادهها از دمشق، حمص و روستاهای حماه بهدلیل مسائل طایفی به حرکت درآمده است. همین تقاضای فوری، قیمتها را بالا برد. او هشدار میدهد که احتمال دارد قیمتها باز هم افزایش یابد و بسیاری از خانوادهها دیگر توان خرید نداشته باشند، چرا که برخی حتی نان شب هم ندارند.
صاحب یک دفتر معاملات ملکی که خود را «ابو علاء» معرفی میکند نیز دلیل اصلی افزایش قیمتها را نوسان نرخ ارز میداند. او میگوید: بسیاری اوقات خانههای لوکس به دلایل اضطراری مثل سفر یا بیماری، زیر قیمت بازار فروخته میشوند. به هر حال، فکر کردن صاحبان دفاتر مسکن به سود چیز عجیبی یا حرامی نیست، آنها که مؤسسات خیریه اداره نمیکنند.
فاجعه عمرانی
خرابیهای ناشی از جنگ و تغییرات بازار باعث شده بخش مسکن در سوریه به چرخهای از گرانی مداوم بیفتد. «عمار الیوسف» کارشناس املاک در گفتوگو با روزنامه «الاخبار» لبنان میگوید: رکود در بخش املاک طبیعی است در کشوری که یک نظام سقوط کرده و نظامی تازه سر کار آمده است. در چنین وضعی، ترس و بلاتکلیفی تا زمان ثبات اوضاع ادامه دارد.
او توضیح میدهد: در دوران سقوط حکومت بشار اسد، قیمت خانهها کاهش نیافت؛ بلکه این دلار بود که پایین آمد. مثلاً خانهای که ارزشش صد هزار دلار بود، قبل از سقوط معادل یک و نیم میلیارد لیره قیمت داشت، اما بعد از سقوط همان خانه یک میلیارد لیره شد، باز هم برابر با صد هزار دلار. یعنی قیمت واقعی ثابت ماند و این ارزش لیره بود که کاهش یافت. چون اجازه دادند دلار بیحسابوکتاب معامله شود، بنابراین کاهش واقعی قیمت مسکن وجود نداشت.
وی با اشاره به اینکه افزایش اصلی در اجارهها رخ داده است، افزود: اجارهها به دلایل مختلف بالا رفت؛ تقاضا بیشتر از عرضه شد، بسیاری از خانهها از چرخه سرمایهگذاری خارج شدند، و در نتیجه عرضه کم شد. از طرف دیگر، گرانی زندگی هم مزید بر علت شد؛ دلار کاهش یافت، اما قیمت مواد غذایی، حملونقل و سوخت همچنان بالا ماند. این شرایط باعث شد مالکان برای جبران هزینههایشان اجارهها را بالا ببرند.
تغییر ترکیب جمعیتی
الیوسف همچنین موضوع تغییر ترکیب جمعیتی را درست دانست و تصریح کرد: برخی شهروندان از طوایف خاص به دلیل احساس ناامنی تصمیم گرفتند خانههایشان را بفروشند و به استانهای خودشان برگردند یا به خارج مهاجرت کنند. همین امر بازار مسکن را بهویژه پس از بازگشایی دفاتر ثبت املاک به حرکت انداخت. فروشهای واقعی صورت گرفت و دلالان و گروهی از ذینفوذان (مافیای املاک) از این شرایط استفاده کردند.
او میافزاید: «تمام این عوامل از جمله سیاست بانک مرکزی در مسدود کردن نقدینگی در بانکها بر خریدوفروش املاک اثر گذاشته است تا جایی که ثروتمندان بانکی عملاً به کسانی تبدیل شدند که هنگام برداشت پولشان به زحمت میافتند. در چنین وضعی، مردم دیگر به فکر خرید خانه نیستند؛ دغدغه اصلی آنها تهیه غذا و نیازهای روزانه است.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما