به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ در طول دههها، بحرانهای امنیتی و اقتصادی عراق چالش بزرگی برای خانوادهها ایجاد کرده بود، به صورتی که تأمین غذا اولویتی حیاتی و پرهزینه برای آنان بهشمار میرفت. ترس از آینده خانوادهها را به ذخیرهسازی مواد غذایی وامیداشت، امری که توانایی آنان را برای هزینهکرد در حوزههای دیگر همچون بهداشت، آموزش و مسکن محدود میکرد.
اما امروز شرایط تغییر کرده است. وزارت برنامهریزی عراق اعلام کرده که سهم هزینههای خانوارهای این کشور برای غذا به شکل قابلتوجهی کاهش یافته و از بیش از ۶۰ درصد به حدود ۳۰ تا ۳۲ درصد، رسیده است.
«عبدالزهرة الهنداوی» سخنگوی رسمی وزارت برنامهریزی عراق به پایگاه خبری الجزیره نت قطر گفت: این کاهش نشانه افزایش هزینههای زندگی نیست، بلکه بیانگر احساس اطمینان مصرفکنندگان و اعتماد به در دسترس بودن غذا با قیمتهای مناسب است.
او توضیح داد که در گذشته، شرایط ناامن و مشکلات اقتصادی ــ از جمله دوران کرونا ــ خانوادهها را مجبور به اولویتدادن به ذخیرهسازی مواد غذایی کرده بود. اما اکنون با تداوم سیاستهای حمایتی دولت، از جمله سیستم سبد غذایی یارانهای و فراوانی کالا در بازار، خانوادههای عراقی دیگر نگرانی از کمبود مواد غذایی ندارند.
هنداوی افزود: این ثبات به خانوادهها امکان داده است تا بخشی از درآمدشان را صرف نیازهای دیگر مانند آموزش، درمان، مسکن و حتی سرگرمی کنند، امری که نشانه بهبود ملموس سطح زندگی بهشمار میرود.
او همچنین به سیاستهای دولت عراق برای تضمین پایداری این روند از جمله گسترش سرمایهگذاری در بخش مسکن، ایجاد شهرهای جدید و توسعه سیاستهای حمایت اجتماعی برای مقابله با بحرانهای جهانی مانند تغییرات اقلیمی و پاندمی کرونا، اشاره کرد.

دیدگاه کارشناسان: افزایش هزینههای زندگی
«مصطفی أکرم حنتوش» کارشناس اقتصادی عراقی معتقد است که این تغییر لزوما مثبت نیست. او میگوید: گرایش خانوادهها به کاهش هزینههای غذایی نشاندهنده فشار هزینههای جدید در حوزههایی مانند مسکن، تحصیل و خدمات عمومی است.
به گفته او، افزایش اجاره و اقساط مسکن، بالا رفتن شهریه دانشگاهها و هزینههای برق و ژنراتورهای خصوصی، خانوادهها را مجبور کرده بخش بیشتری از درآمدشان را به این حوزهها اختصاص دهند.
نتیجه، کاهش مصرف در بخش غذا و رستورانها و رکود نسبی بازار مواد غذایی عراق است؛ اتفاقی که به گفته حنتوش بهویژه برای خانوادههای طبقه متوسط این کشور، فشار مضاعفی ایجاد میکند. او راهحل را در افزایش درآمد و قدرت خرید خانوار عراقی میداند.

روایت خانوادههای عراقی
ایاد الجبوری (ابو احمد) میگوید که در گذشته، مهمترین دغدغهشان تأمین غذا بود، اما امروز هزینه تحصیل و درمان فرزندانش اولویت دارد و برای صرفهجویی کمتر به رستوران میرود.
ام علاء نیز تأکید میکند که کاهش بودجه غذا به معنای آسیبزدن به سلامت خانواده نیست، بلکه با مدیریت خرید میتوان پول را صرف آموزش و تعمیر خانه کرد.
«خالد محمد» جوان عراقی اعتقاد دارد که خرید خودرو، اولویت است و برای پسانداز، از غذا خوردن بیرون یا خرید غیرضروری صرفنظر میکند.
«هیفاء محمد» کارمند عراقی میگوید که هم به تأمین هزینههای خانواده کمک میکند و هم نیازهای شخصیاش را برآورده میسازد تا تعادل و شادی داشته باشد.
«مرتضی حمید» مغازهدار عراقی تاکید میکند که بیشتر مشتریان به دنبال تخفیف و حراج هستند، اما هنوز عدهای توان خرید کالاهای لوکس و وارداتی را دارند؛ این نشاندهنده تنوع در سطح درآمدهاست.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما