از درختان نایروبی تا گل‌های نیواشا؛ روایتی دلنشین از کنیا

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ کنیا برای کسی که نخستین بار به آن سفر می‌کند، همچون تابلویی زنده از نقاشی طبیعت است. پایتخت آن شهر نایروبی، چون باغی گسترده آغوش می‌گشاید؛ خیابان‌هایش زیر سایه درختان انبوه است و جنگل‌های شهری‌اش در قلب شهر پرهیاهو نفس می‌کشند. تنها کمتر از صد کیلومتر آن‌سوتر، نیواشا گسترده شده است؛ شهر گل‌ها که گلبرگ‌هایش می‌شکفند تا عطر و رنگشان را روانه بازارهای اروپا کنند.

اینجا، میان سبزی نایروبی و گل‌های نیواشا، داستان سرزمینی روایت می‌شود که هیاهوی مدرنیته و آرامش طبیعت را با هم درآمیخته است.

نایروبی؛ شهر سبز زیر خورشید

شهر نایروبی که در سال ۱۸۹۹ تنها ایستگاهی بر خط راه‌آهن بود و اکنون پایتخت کنیا شده، جادوی خاصی دارد. ارتفاع ۱۷۹۵ متری‌اش از سطح دریا، هوایی معتدل و آسمانی صاف به آن بخشیده است. از همین‌رو لقب «شهر سبز زیر خورشید» را گرفته است.

جنگل کارورا، با بیش از هزار هکتار وسعت، یکی از بزرگ‌ترین جنگل‌های شهری جهان به شمار می‌آید و مأمن آرامش و زیستگاه صدها گونه پرنده و پستاندار کوچک است. در قلب شهر نایروبی نیز باغ درختان (آربوریتوم) قرار دارد که ۳۵۰ گونه بومی و وارداتی را در خود جای داده و به موزه‌ای زنده از طبیعت بدل شده است.

گرچه پوشش درختی شهر نایروبی تنها ۷.۸ درصد از مساحت شهر را دربرمی‌گیرد ـ رقمی کمتر از آنچه بازدیدکننده در نگاه نخست حس می‌کند ـ اما این شهر همچنان چهره‌ای سبز دارد. دولت کنیا نیز طرحی ملی برای کاشت ۱۵ میلیارد درخت در پایتخت این کشور تا سال ۲۰۳۲ آغاز کرده تا هم چهره سبز نایروبی را بازآفرینی کند و هم با تغییرات اقلیمی مقابله نماید.

حیات‌وحش در آستانه پایتخت

ویژگی منحصربه‌فرد شهر نایروبی در جهان، وجود پارک ملی در حاشیه آن است؛ پایتختی که در همان نزدیکی می‌توان زرافه، شیر یا کرگدن دید و هم‌زمان آسمان‌خراش‌ها در پس‌زمینه نمایان باشند. پارک ملی نایروبی، که در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد و ۱۱۷ کیلومتر مربع وسعت دارد، خانه بیش از ۴۰۰ گونه پرنده و ده‌ها گونه جانور بزرگ است. اینجا جایی است که جهان مدرن و حیات‌وحش در کنار هم نفس می‌کشند.

نیواشا؛ پایتخت گل‌های کنیا

۹۰ کیلومتر آن‌سوتر، در کنار دریاچه آتشفشانی نیواشا، دنیای دیگری در جریان است. مزارع گل رز، در وسعتی بی‌پایان گسترده‌اند. کارگران سحرگاه گل‌ها را می‌چینند و برای مزایده‌های هلند و بازارهای بریتانیا و آلمان بسته‌بندی می‌کنند.

در سال ۲۰۲۳، صادرات گل کنیا بیش از ۶۶۷ میلیون دلار ارزش داشت که عمدتاً از نیواشا بود. این صنعت پس از چای، دومین منبع درآمد ارزی کشور کنیا است و ده‌ها هزار شغل، بیشتر برای زنان، ایجاد کرده است.

اما گل‌ها بهایی هم دارند؛ هر شاخه رز به ۷ تا ۱۳ لیتر آب نیاز دارد و این موضوع فشار زیادی بر منابع آبی دریاچه آتشفشانی نیواشا، وارد می‌کند. به همین دلیل، پایبندی به کشاورزی پایدار به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده است.

رنگ‌های کنیا

کسی که از خیابان‌های سبز نایروبی به گلخانه‌های پرگل نیواشا قدم می‌گذارد، درمی‌یابد کنیا داستانش را با دو رنگ نوشته است: سبزِ زندگی و گستردگی، و سرخ و صورتی و زردِ شور و زیبایی.

کنیا یادآور می‌شود که طبیعت فقط زمینه‌ای برای زندگی نیست؛ بلکه خودِ زندگی است، آن‌گاه که درختی در نایروبی ریشه می‌دواند یا گلی در نیواشا شکوفا می‌شود.

..............................

پایان پیام/ ۲۶۸