به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ پس از عادی‌سازی روابط برخی دولت‌های عربی، رهبر معنوی اتحادیه تازهتأسیس صهیونیستی موسوم به "جوامع یهودیان خلیج فارس" می‌گوید که در آینده، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس شاهد گسیل "یهودیان و اسرائیلی‌ها" خواهند بود.
همزمان با تلاش برخی دولت‌های عربی چون امارات متحده عربی برای افزایش روابط با رژیم صهیونیستی و از طرفی، تأکید برخی سیاستمداران از جمله «سید حسن نصرالله» دبیرکل جنبش حزب‌الله لبنان مبنی بر اینکه مردم کشورهای عربی عادی‌سازی روابط را برنتابیده‌اند، خاخام «الی عبادی» رهبر معنوی اتحادیه تازهتأسیس صهیونیستی موسوم به «جوامع یهودیان خلیج فارس» از گسیل صهیونیست‌ها به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در آینده خبر داد.
اتحادیه یادشده، اتحادیه‌ای تازهتأسیس است که وزارت خارجه رژیم صهیونیستی اخیرا و پس از عادی‌سازی روابط با برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، تأسیس آن را رسما اعلام کرد.
به گزارش پایگاه خبری شبکه «الجزیره»، الی عبادی در گفت‌وگو با وبگاه شبکه «سی‌بی‌ان نیوز» در خصوص علل گسیل صهیونیست‌ها به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس گفت: «برای گسیل پیش‌بینی‌شده یهودیان به کشورهای خلیج [فارس] عوامل بسیاری از جمله تجارت و گردشگری وجود دارد».
الی‌عبادی طبق پیش‌بینی‌های خود گفت که کشورهای عربی خلیج فارس به «پناهگاهی امن برای یهودیان» تبدیل خواهد شد که از یهودی‌ستیزی فزاینده در غرب گریخته‌اند.
عبادی در ادامه افزود: «کشورهای خلیج [فارس] می‌توانند میهن موقت یهودیانی باشند که در راه مهاجرت به اسرائیل هستند».
اظهارات عبادی در حالی است که اتحادیه جوامع یهودیان خلیج فارس پس از تأسیس در حساب کاربری خود در شبکه توئیتر تعهد خود به رشد و توسعه زندگی صهیونیست‌ها در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را اعلام کرد.
طبق اعلام مرکز پخش رژیم صهیونیستی، «آبراهام نونو» ریاست این اتحادیه را در کشور بحرین برعهده گرفته است.
مطابق گزارش‌های منتشر شده، توافق عادی‌سازی روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی، دبی را به مقصدی جذاب و مورد توجه برای جوانان صهیونیستی تبدیل کرده است به طوریکه در کنار برج‌های بزرگ و خودروهای لوکس، تجارت فحشا در حال انجام است.
بر اساس گزارش منابع خبری، جوانان و تاجران صهیونیست با هزاران دلار به دبی می‌روند و هتل‌ها به کانون مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر و «تن فروشی» تبدیل شده است.
..................
پایان پیام/ 167