به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دفتر اول کتاب «گره گشای خلق» اثر علی فاطمی پور، محمدصادق دهقان و سعید حیدری به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۸۷ صفحه به چاپ رسید.
کتاب «گره گشای خلق» مجموعه کتاب‌هایی است که مباحث اخلاق معاشرت در زیست طلبگی را با بیانی رسا و کوتاه در اختیار خواننده قرار می‌دهد. این مجموعه به همت میز اخلاق از قطب اخلاق، خانواده و سبک زندگی دفتر تبلیغات اسلامی در راستای نهادینه‌سازی اخلاق معاشرت به سامان رسیده است.
از ویژگی‌های اخلاقی و اجتماعی یک روحانی در معاشرت اجتماعی، دستگیری و گره‌گشایی از دیگران است. گاه گره گشایی در قالب کمک معیشتی به افراد مستمند بروز می‌کند و گاه به صورت حل مشکلات روحی، معنوی، اخلاقی، اختلافات خانوادگی، همسایگی و چالش‌های ارتباطی بین مردم رخ می‌نماید.
ساختار اثر
در دفتر اول از مجموعه «گره گشای خلق» به موضوعات احترام در رابطه، گوش شنوا (نقدپذیری)، از مسئولیت پذیری تا مسئولیت گریزی پرداخته می‌شود.
در موضوع احترام، پس از بیان چیستی احترام، ضرورت و آثار رعایت آن و مذمت تحقیر دیگران در اسلام، به انواع احترام (احترام به والدین، همسر، کودکان، دیگران، مهمان و کهنسالان پرداخته شده است.
در مبحث نقد پذیری ضمن بیان ضرورت و اهمیت و پیامدهای نقش پذیری عوارض ناپذیری تبیین شده و در ادامه راهکارهای نقدپذیر شدن در سه گام (فرد نقد شده، فرد نقد شده دارای عدم تعادل روحی، نحوه پاسخ به انتقادات) نیز تشریح شده است.
در آخرین مبحث این اثر به عنوان از مسئولیت پذیری تا مسئولیت گریزی پس از بیان مسئولیت در آموزه‌های دینی، انواع مسئولیت‌های طلاب (فردی و اجتماعی) اشاره شده و در ادامه پس از معرفی عالمان به عنوان مسئولان فرهنگی جامعه، عوامل مسئولیت پذیری و عوامل مسئولیت گریزی تشریح شده است.
عوامل مسئولیت پذیری
چکار کنیم تا مسئولیت پذیر شویم؟ یا مسئولیت پذیری را چگونه باید در خود تقویت کنیم؟
۱. از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ باورهای انسان رفتار و زندگی او را می‌سازند و نقش بسیار مؤثری در جهت دهی به اهداف و آرمان‌های او دارند. کسی که معتقد است و باور دارد که انسان و جهان برای هدفی خلق شده اند و خدای متعال و فرشتگان ناظر و مراقب رفتارهای او هستند، ملتفت است که در این عالم مسئولیت‌هایی دارد؛ بنابراین می کوشد مسئولیت‌هایش را به بهترین وجه انجام دهد.
۲. دور اندیشی: اگر به نقش مؤثر مسئولیت پذیری در سازندگی فرد و جامعه توجه کنیم، به راحتی مسئولیتمان را می‌پذیریم و در برابر مسائل مختلف احساس مسئولیت می‌کنیم. اما اگر فکر کنیم که فقط دولتمردان و وزیران هستند که مسئول اند، و ما فقط مطالبه گریم، یا اگر خیال کنیم که معمولاً این دیگران هستند که مسئول اند و مسئولیت درِ خانه ما را نمی‌زند، روشن است که دیگر زیر بار هیچ کاری نمی‌رویم.
۳. پاک نکردن صورت مسئله: بسیاری افراد به دلیل این که اشتباهی مرتکب نشوند و در مقابل کاری که کرده اند بازخواست نشوند، از همان اول صورت مسئله را پاک می‌کنند و اصلاً زیر بار هیچ مسئولیتی نمی‌روند. در حالی که اگر به بازخورد کارهایمان توجه کنیم و اشتباهی که باعث ناقص از آب درآمدن کارهایمان شده را دیگر تکرار نکنیم، مطمئناً به نتایج خوبی می رسیم و از پس مسئولیتمان بر می آییم.
۴. برنامه ریزی و نقطه زنی: برنامه ریزی و تمرکز بر روی یک برنامه (نقطه زنی) سبب می‌شود تا با توجه به اهداف، وظایف و کارها، انتظارات نابجایی از خود نداشته باشیم و به اندازه توانایی مان تلاش کنیم.
۵. همدلی: زمانی که ما خودمان را به جای دیگران می‌گذاریم و حالات و هیجاناتی که آنها در یک موقعیت دارند را می‌فهمیم (و در اصطلاح همدلی می‌کنیم)، در قبال دیگران بیشتر احساس مسئولیت می‌کنیم.
۶. قبول کردن یک کار: یکی از روش‌ها این است که کاری را هر چند کوچک، بپذیریم و به خوبی انجام دهیم. چرا که وقتی شخص از پس مسئولیتی بر آمد و با موفقیت آن را به انجام رسانید، در درونش احساس عزت نفس کرده و به این نتیجه می‌رسد که می‌تواند مؤثر باشد و از پس بعضی کارها برآید.
..............................
پایان پیام/348