به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ شهروندان استان دایکندی افغانستان میگویند که این استان همانند گذشته مورد بیتوجهی مسئولان حکومتی قرار دارد و هیچگونه رسیدگی در زمینه اجرای پروژههای زیربنایی و ارایه خدمات شهری صورت نگرفته است.
شهر نیلی، مرکز استان دایکندی با جمعیت ۶۰ درصد جوان و کاملا شیعه در مرکز افغانستان است و این استان کاملا شیعهنشین که تا قبل از ۱۳۸۴ یکی از شهرستانهای استان ارزگان بود، در این سال به استان ارتقا یافت.
۸۰ درصد استان دایکندی کوهستانی است و با مشکلات زیادی مواجه است، از جمله اینکه راههای مواصلاتی مناسبی ندارد و به دلیل بارندگیها و صعبالعبور بودن جادهها، تقریبا درطول 6 ماه از سال، ارتباط روستاها و برخی شهرستانها با مرکز استان مسدود میشود.
افزون براین، شغل مردم این استان اکثرا کشاورزی و دامداری است، ولی به خاطر خشکسالیهای پیاپی و کمبود منابع آبی، از بیکاری و فقر به شدت رنج میبرند.
در کنار این چالش فراگیر، استان دایکندی همواره مورد بیتوجهی حکومت مرکزی بوده است، چه در نظام گذشته و چه در زمان حاکمیت طالبان، و کمتر اتفاق افتاده است که شیعیان این استان شاهد بهرهبرداری پروژههای زیربنایی باشند که به اشتغالزایی و بهبود وضعیت اقتصادی مردم منجر شود.
طی ۲۲ سال گذشته میلیاردها دلار برای کمک به افغانستان صورت گرفت و در بسیاری از مناطق پروژههای زیربنایی و خدمات شهری صورت گرفت، اما از این کمکها در مناطق شیعهنشین از جمله دایکندی مورد استفاده قرار نگرفت و بسیاری از کارشناسان و فعالان اجتماعی و اقتصادی شیعه، دلیل این بیمهری را تبعیض حکومتهای افغانستان میدانند.
از این کمکهای میلیاردی نه جاده مناسب در استان دایکندی ساخته شد، نه مراکز درمانی مناسب و نه مراکز آموزشی با کیفیت؛ به این دلیل، هنوزهم بسیاری از جوانان شیعه استان دایکندی برای اشتغال، به شهرها و کشورهای دیگر مهاجرت میکنند.
یکی از شهروندان استان دایکندی که هماکنون در کابل زندگی میکند، به خبرنگار ابنا گفت که به دلیل نبود امکانات، فقر و مشکلات اقتصادی با همسر و فرزندانش به پایتخت افغانستان مهاجرت کرده است.
محمدامین همت، که مغازه عکاسی در منطقه شهرک حاجی نبی، واقع در غرب کابل دایر کرده است، میگوید که زندگی او در کابل نسبت به دایکندی به مراتب بهتر سپری میشود.
همت در ادامه ابراز داشت که دایکندی همچنان از مشکلات اقتصادی و فقر رنج میبرد و ادامه این مشکلات ناشی از تبعیض حکومتها در رسیدگی به این استان شیعه است.
او افزود: ساختوساز متوازن خواست اصلی مردم افغانستان و خصوصا شیعیان در مناطق مرکزی بوده است و این خواست در حکومت گذشته بارها با راهاندازی تظاهرات گسترده مطرح شد، اما به هر دلیلی که بود، توجه نشد و البته برخی از بزرگان و رهبران شیعه که در حکومت گذشته مسئولیت داشتند، به دلیل منافع شخصیشان، اهمیتی برای مردم قایل نشدند.
هراس شیعیان دایکندی از رفتار خشونتآمیز طالبان
علاوه براین، به دلیل نبود مراکز بهداشتی، بسیاری از شیعیان این استان برای درمان به کابل مراجعه میکنند و در عین حال، تعداد زیادی از مادران شیعه به دلیل نبود مراکز بهداشت، زایمان خطرناکی را پشت سر میگذرانند.
در طول چهار سال حکومتداری طالبان، این چالشها بیشتر و فراگیرتر هم شده است، اما بسیاری از شیعیان دایکندی به دلیل هراس از پروندهسازی و رفتارخشونتآمیز نیروهای طالبان، حاضر نیستند در مورد مشکلات استان خود صحبت کنند.
خبرنگار ابنا با تعدادی از شهروندان استان دایکندی ارتباط برقرار کرد، اما حاضر نشدند در مورد خواستههای شیعیان و مشکلات کنونی آنها صحبت کنند.
خبرنگار ابنا از یک فعال آموزشی و رسانهای این استان خواست که با در نظر گرفتن شرایط حساس افغانستان و خصوصا استان دایکندی، مشکلات مردم را با ما مطرح کند، که او پاسخ داد: در دایکندی کوچکترین موضوع به بزرگترین «دردسر» تبدیل میشود.
این فعال آموزشی دلیل عدم صحبت خود در مورد مشکلات دایکندی را این بیان کرد که به تازگی با قید ضمانت از زندان طالبان آزاد شده است، اما توضیح نداد که دقیقا به چه اتهامی دستگیر و زندانی شده است.
....................
پایان پیام/
نظر شما