به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ استاد محمدحسین حشمتپور، از برجستهترین مدرسان حکمت اسلامی در حوزه علمیه قم و دانشگاه قم که طی روزهای اخیر به دلیل عارضه مغزی در یکی از بیمارستانهای قم بستری بود همزمان با سالروز میلاد امام رضا (ع) و در سن ۷۳ سالگی، دار فانی را وداع گفت. این استاد فقید، که سالها در خط مقدم آموزش فلسفه و عرفان اسلامی در حوزه و دانشگاه حضور داشت، از جمله چهرههای کمنظیر در پیوند میان سنتهای اصیل حکمت اسلامی و نظام آموزشی روزگار معاصر به شمار میرفت.
دوران تحصیل استاد حشمتپور
استاد محمدحسین حشمتپور در طول عمر پربرکت خود، بهرهمند از محضر استادان طراز اول جهان تشیع بود. او فقه و اصول را نزد مرجع عالیقدر، آیتالله العظمی وحید خراسانی فراگرفت و در عرصه فلسفه و عرفان اسلامی، از محضر دو حکیم بزرگ معاصر، آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی و علامه حسنزاده آملی استفاده کرد. همنشینی با این بزرگان، به او بنیهای علمی، روحی و معنوی بخشید که در تدریس و آثارش نمایان بود.
وی از دهه ۵۰ شمسی تا واپسین سالهای عمر خود، در قامت استاد رسمی گروه فلسفه اسلامی دانشگاه قم و نیز مدرس سطوح عالی در حوزه علمیه این شهر، به تعلیم حکمت اسلامی مشغول بود. او از چهرههای نادر در تلفیق سنتهای حکمی و عرفانی با نیازهای فکری جامعه دانشگاهی محسوب میشد.
شاگردان بسیار؛ رسالت علمی ماندگار
در طول بیش از نیمقرن تدریس، صدها نفر از طلاب و دانشجویان از محضر استاد محمدحسین حشمتپور بهره بردند. او با شیوهای دقیق، متواضعانه و روشمند، پیچیدهترین مباحث حکمی را به زبانی روشن و قابل فهم برای شاگردان خود عرضه میکرد. بسیاری از شاگردانش امروز از مدرسان مطرح فلسفه و عرفان در مراکز علمی کشورند.
استاد حشمتپور بیش از آنکه صرفاً به تدریس متون مشهور بپردازد، همواره در پی احیای متون مهجور اما عمیق فلسفه و حکمت اسلامی بود. دروس متنخوانی او در زمینه آثاری چون حکمتالاشراق سهروردی، شرح طبیعیات شفا ابنسینا و شواهد الربوبیه ملاصدرا از جمله کلاسهای ممتاز حوزه به شمار میرفت.
از دیگر ویژگیهای بارز استاد حشمتپور، توجه ویژهاش به آثار مهم ولی کمتر شناختهشدهای چون الملّه فارابی و الذریعه الی مکارمالشریعه راغب اصفهانی بود. او این متون را در جلسات تخصصی در «خانه اخلاقپژوهان جوان» با دقت و تفسیر عمیق، تدریس میکرد.
شیوه تدریس؛ تمرکز بر عمق، دوری از سطحینگری
روش آموزشی استاد حشمتپور مبتنی بر تأمل، گفتوگو و پرهیز از شتابزدگی بود. او برخلاف روال رایج که گاه بر کمیت تمرکز دارد، به کیفیت یادگیری و ایجاد درک بنیادین در شاگردان اهمیت میداد. بارها تأکید میکرد که حکمت، تنها با خواندن حاصل نمیشود، بلکه با مجاهده نفس و تطهیر درون است که شکوفا میگردد.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم؛ پلی میان حوزه و دانشگاه
او سالها عضو هیأت علمی گروه فلسفه اسلامی دانشگاه قم بود و در کنار تدریس در این نهاد دانشگاهی، همواره به تعلیم دروس سطح و خارج در حوزه علمیه نیز مشغول بود. این همزمانی حضور در دو نهاد فکری، از او شخصیتی ساخت که برای دانشجویان دانشگاهی و طلاب حوزوی، هر دو، قابل رجوع و اعتماد بود.
هرچند استاد حشمتپور آثار مکتوب فراوانی از خود بهجای نگذاشت، اما تأثیر او بیش از آنکه در نوشتهها باشد، در جان شاگردانش و فضای فکری حوزه و دانشگاه مشهود است. اخلاق، تواضع، نگاه عمیق به معارف و تأکید بر پیوند نظر و عمل، میراثی است که از این حکیم فرزانه برای نسل امروز و فردای اندیشه اسلامی باقی خواهد ماند.
..............................
پایان پیام/ ۲۶۸
نظر شما