۵ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۵۰
همدستی پنهان بریتانیا در نسل‌کشی غزه

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بی‌بی‌سی، رسانه عمومی بریتانیا، با سانسور نقش این کشور در حمایت از جنایات اسرائیل در غزه، به ابزاری برای توجیه نسل‌کشی و خاموش کردن صدای فلسطینیان تبدیل شده است. این رویکرد، اعتبار این رسانه را به‌عنوان یک نهاد عمومی به شدت خدشه‌دار کرده است.

 به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ بر اساس تحقیقات پایگاه خبری دی‌کلاسیفاید یو.کی، بی‌بی‌سی، که با بودجه عمومی بریتانیا فعالیت می‌کند، به‌طور سیستماتیک از افشای ابعاد گسترده حمایت نظامی و سیاسی دولت این کشور از رژیم صهیونیستی در جریان جنگ ویرانگر غزه خودداری کرده است. این سانسور، که از سوی تحلیلگران رسانه‌ای «رسوایی ملی» توصیف شده، نه‌تنها حقیقت را تحریف کرده، بلکه به تداوم جنایات علیه فلسطینیان یاری رسانده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که این رسانه از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، به‌ندرت به همکاری‌های نظامی بریتانیا با اسرائیل پرداخته است. برای نمونه، تنها چهار بار در ۱۵ ماه گذشته به پروازهای شناسایی نیروی هوایی سلطنتی بر فراز غزه اشاره کرده، در حالی که صدها مأموریت جاسوسی تقریباً روزانه برای پشتیبانی از عملیات اطلاعاتی اسرائیل انجام شده است. وزارت دفاع بریتانیا ادعا می‌کند این پروازها صرفاً برای کمک به آزادی گروگان‌های در دست حماس است، اما هیچ‌گونه بررسی درباره احتمال ارائه اطلاعات هدف‌گیری یا انتقال تسلیحات به اسرائیل از سوی این رسانه انجام نشده است.

یکی از موارد برجسته پنهان‌کاری، عدم پوشش حضور ژنرال هرتزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل، در جلسه‌ای نظامی در لندن در نوامبر گذشته است. این مقام، که به دلیل هدایت عملیات نظامی ویرانگر در غزه و اتهامات جنایات علیه بشریت از سوی دیوان کیفری بین‌المللی تحت انتقاد است، در گزارش‌های این رسانه جایی نداشته است. همچنین، هیچ اشاره‌ای به آموزش نیروهای نظامی اسرائیل توسط ارتش بریتانیا در خاک این کشور نشده، در حالی که وزارت دفاع در فوریه ۲۰۲۴ تأیید کرد شش افسر نظامی اسرائیلی در بریتانیا مستقر بوده‌اند.

این رسانه همچنین از پوشش توافق‌نامه‌های کلیدی نظامی و تجاری میان بریتانیا و اسرائیل، از جمله «نقشه راه» امضاشده پیش از حملات اکتبر ۲۰۲۳ و یک توافق نظامی محرمانه در دسامبر ۲۰۲۰، خودداری کرده است. این اسناد، که به همکاری استراتژیک و مقابله با «تهدیدات مشترک» اشاره دارند، از سوی دولت بریتانیا مخفی نگه داشته شده و این رسانه نیز تلاشی برای افشای آن‌ها نکرده است.

در زمینه صادرات تسلیحات، هرچند گاه به نگرانی‌های گروه‌های حقوق بشری درباره فروش سلاح به اسرائیل اشاره شده، اما تیترهای خبری به‌ندرت انتقادی بوده‌اند. برای مثال، تیترهایی مانند «بریتانیا تحریم محدود تسلیحاتی اسرائیل را توجیه می‌کند» یا «بوریس جانسون: شرم‌آور است که بریتانیا فروش تسلیحات به اسرائیل را متوقف کند» نشان‌دهنده رویکردی جانبدارانه است. این در حالی است که اقدام حقوقی برجسته مرکز بین‌المللی عدالت برای فلسطینیان، شبکه جهانی اقدام حقوقی و ال‌حق علیه صادرات تسلیحاتی بریتانیا به اسرائیل کاملاً نادیده گرفته شده است.

علاوه بر این، نقش احتمالی آژانس جاسوسی GCHQ و نیروهای ویژه SAS در حمایت از عملیات نظامی اسرائیل پوشش داده نشده، در حالی که شواهد از فعالیت‌های گسترده اطلاعاتی بریتانیا در قبرس برای پشتیبانی از اسرائیل حکایت دارد. سرکوب فعالان و روزنامه‌نگاران حامی فلسطین، از جمله دستگیری آسا وینستانلی، روزنامه‌نگار سرشناس، تحت قانون مبارزه با تروریسم، نیز از سوی این رسانه نادیده گرفته شده است.

فشارهای لابی صهیونیستی در بریتانیا، از جمله گروه‌های «دوستان اسرائیل» در احزاب محافظه‌کار و کارگر، که بودجه قابل‌توجهی به نمایندگان پارلمان و اعضای کابینه، از جمله کیر استارمر، نخست‌وزیر کنونی، ارائه می‌دهند، موضوع دیگری است که از آن چشم‌پوشی شده است. تحقیقات نشان می‌دهد یک‌سوم اعضای کابینه استارمر و یک‌چهارم نمایندگان پارلمان بریتانیا از این گروه‌ها حمایت مالی دریافت کرده‌اند.

دز فریمن، استاد رسانه و ارتباطات دانشگاه گلداسمیت لندن، اظهار داشته: «این رسانه در اطلاع‌رسانی درباره نقش نظامی و سیاسی بریتانیا در فجایع غزه کاملاً ناکام مانده است. این رسوایی ملی نشان می‌دهد که این نهاد تا چه حد از رسالت خود به‌عنوان رسانه عمومی فاصله گرفته است.» او افزود: «ناتوانی در گزارش دقیق نسل‌کشی در غزه به همان اندازه به آنچه گزارش نمی‌شود بستگی دارد که به آنچه گزارش می‌شود.»

در داخل این رسانه نیز نارضایتی‌ها بالا گرفته است. بیش از صد نفر از کارکنان در نامه‌ای سرگشاده به مدیرکل، آن را به «تبدیل شدن به سخنگوی دولت اسرائیل» متهم کرده‌اند. آن‌ها از سانسور گزارش‌ها، استفاده گزینشی از واژگان برای کم اهمیت جلوه دادن جنایات اسرائیل و عدم پوشش زمینه‌های تاریخی مانند اشغال طولانی‌مدت فلسطین انتقاد کرده‌اند.

بی‌بی‌سی در پاسخ مدعی شده که «تیم‌های خبری از نظر تحریریه مستقل هستند و خودشان درباره پوشش اخبار تصمیم می‌گیرند.» اما شواهد فزاینده، از جمله گزارش‌های دی‌کلاسیفاید و اظهارات کارکنان، نشان‌دهنده نفوذ عمیق لابی صهیونیستی و فشارهای سیاسی بر خط مشی این رسانه است که آن را به ابزاری برای توجیه جنایات اسرائیل و پنهان‌سازی نقش بریتانیا در این فجایع تبدیل کرده است.

......

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha